to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Η Δημοκρατία σήμερα

Χρησιμεύει η μνήμη στην αναχαίτιση αυτής της επίθεσης στο Πολυτεχνείο 49 χρόνια μετά; Ναι, γιατί πέραν των άλλων είναι και μια διαρκής υπόμνηση συμμετοχής και αντίστασης.


Το Πολυτεχνείο ήταν μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Συμπύκνωσε σε μια στιγμή τους πόθους ενός λαού για Δημοκρατία, Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία.

Κάθε προσπάθεια μηχανιστικής επανάληψης σε συνθήκες εδραιωμένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και απέτυχαν και εξελίχθηκαν σε καρικατούρα και κυρίως αξιοποιήθηκαν από τους κάθε είδους αναθεωρητές της Ιστορίας που δεν περιορίζονται στους νοσταλγούς μιας δικτατορίας.

Όμως τελικά το Πολυτεχνείο κέρδισε την μάχη της μνήμης απέναντι στην λήθη, δεν έγινε ούτε μούμια ούτε και άβλαβο εικόνισμα. Η περίφημη και υπαρκτή επικαιρότητα του δεν συρρικνώνεται σε μια αντιπολιτευτική εκδήλωση ρουτίνας. Από αυτόν τον κίνδυνο πέρασε και γλύτωσε.

Το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο ως μια σταθερή υπόμνηση ότι η Δημοκρατία πρέπει διαρκώς να προστατεύεται και να διευρύνεται.

Σκεπτόμουν ότι το σύνθημα εκείνης της εποχής για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία με μια προσθήκη, την Υγεία, θα μπορούσε να είναι πάλι σύνθημα της νέας γενιάς με σύγχρονο βέβαια περιεχόμενο. Και όχι μόνο αυτής.

Πριν μερικά χρόνια στον αναπτυγμένο κόσμο η πείνα ήταν περιορισμένη, το βιοτικό επίπεδο συνεχώς ανέβαινε. Τώρα σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης λαϊκά και μεσαία στρώματα χειμάζονται σε συνθήκες πρωτοφανούς ανασφάλειας. Στην Παιδεία το μορφωτικό χάσμα στην ψηφιακή εποχή διευρύνεται. Και η Ελευθερία που συμβαδίζει με την Δημοκρατία και την Ειρήνη αντιμετωπίζει επιθέσεις από εχθρούς που δεν είναι πάντα ορατοί, δρουν υποδόρια.

Η αιμομικτική σχέση διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ και αχόρταγης κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας με την χρήση προηγμένης τεχνολογίας που ήρθε με εκρηκτικό τρόπο στην επιφάνεια το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας με το σκάνδαλο των υποκλοπών, απέδειξε ότι η επίθεση είναι σε πλήρη εξέλιξη. Και είναι επίθεση κατά της Δημοκρατίας.

Χρησιμεύει η μνήμη στην αναχαίτιση αυτής της επίθεσης 49 χρόνια μετά; Ναι γιατί πέραν των άλλων είναι και μια διαρκής υπόμνηση συμμετοχής και αντίστασης. Ένα αγκάθι στα πλευρά όσων φαντασιώθηκαν με το τέλος της Ιστορίας. Αυτό είναι το κόκκινο νήμα που συνδέει αγωνιστικά γενιές. Αυτό τελικά θα προστατεύσει και θα διευρύνει την Δημοκρατία μας.

* Ο Νίκος Μπίστης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης της Νομικής

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)