Το 2013, λοιπόν, δεν πρέπει να πάρει μαζί του μόνο τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια που μας έχουν επιβάλει, αλλά και συλλήβδην την κακοδαιμονία και την κατάρρευση που βιώνει αυτός ο τόπος τα τελευταία τρία χρόνια, από το απάνθρωπο νεοφιλελεύθερο πείραμα που δοκιμάστηκε στις πλάτες μιας ολόκληρης κοινωνίας. Ας προσπαθήσουμε όλοι ώστε η 1η Ιανουαρίου 2014 να μην είναι απλά η πρώτη μέρα του νέου χρόνου, αλλά η αυγή μιας περιόδου που θα αναστρέψει αυτή την πορεία. Και που θα απαλλάξει τις δυνάμεις της εργασίας από τη βίαιη φτωχοποίηση και τη νεολαία από την απώλεια κάθε ελπίδας για το μέλλον.

Οφείλουμε να μην αφήσουμε τους αυτοαποκαλούμενους «σωτήρες» μας απερίσπαστους να ολοκληρώσουν τη μαύρη ατζέντα των διεθνών τραπεζιτών και των ελλήνων ομολόγων τους, σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Ενός λαού που βλέπει να εξανεμίζονται τα περιθώρια να έχει πρόσβαση στα βασικά αγαθά, να ζεσταθεί επαρκώς, να γιατρευτεί αξιοπρεπώς, να μορφωθεί κατάλληλα, να εργαστεί και να αμειφθεί δίκαια. Ενός λαού που έχει καταρρακωθεί ψυχολογικά, που αυτοκτονεί ή μεταναστεύει, που αναζητά ελπίδα στα συσσίτια και τα κοινωνικά ιατρεία.

Ίσως για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα -και χωρίς αυτό να φαντάζει ευχή ή αυταπάτη- ότι ήρθε η ώρα των ανατροπών: η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Το διαπιστώνουμε καθημερινά στις συζητήσεις με τον κόσμο, που όλο και συχνότερα καταλήγουν στο «δεν πάει άλλο». Το βλέπουμε στο αποφασισμένο βλέμμα των άνεργων νέων που δηλώνει απερίφραστα «φτάνει πια». 

«Φτάνει πια» σημαίνει όχι στις μαζικές απολύσεις, όχι στην καταλήστευση των λιγοστών καταθέσεων που απέμειναν σε κάθε οικογένεια, όχι στην ανάλγητη φορολογία, όχι στα «κοράκια» που καιροφυλακτούν να αρπάξουν τα σπίτια μας. Από την άλλη όμως σημαίνει ναι στη συνέχιση των κοινωνικών αγώνων, ναι στα δίκτυα αλληλεγγύης, ναι στην πάλη για μια αξιοπρεπή ζωή, απέναντι στην άγρια καταστολή, στην επιστράτευση και στη γενική κατεδάφιση αξιών και κεκτημένων πολλών ετών που η κυβέρνηση προωθεί ανηλεώς το τελευταίο διάστημα. Το δρόμο μας τον δείχνουν οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας, του Μετρό, της ΒΙΟΜΕ, της ΕΡΤ, οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι αγωνιζόμενοι στις Σκουριές… Ο κατάλογος είναι μακρύς και διευρύνεται καθημερινά, για κακή αυτών που συγκυβερνούν.

Δεν είναι λοιπόν απλά και μόνο το 2014 που έρχεται. Μαζί του έρχεται και «η ώρα τους». Έρχεται η ώρα να περάσουν στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας αυτού του τόπου, αυτοί που κατάφεραν να κάνουν το 2013 να είναι η πιο δύσκολη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών. Αυτοί που πρόδωσαν τους πολίτες που τους εμπιστεύθηκαν, επιβεβαιώνοντας με τον χειρότερο τρόπο αυτούς που δεν τους πίστεψαν ποτέ. Αυτή τη λαϊκή απαίτηση μόνο η Αριστερά μπορεί να την ενσαρκώσει πολιτικά. Να τη μετατρέψει σε όχημα δημιουργίας και θετικών εξελίξεων για τους «από κάτω». Και η αρχή θα γίνει το 2014: μια άλλη, καλύτερη χρονιά. 

Καλή χρονιά!