Τι δουλειά έχει ο στρατός στην Ανάσταση; Γιατί το "Χριστός Ανέστη" πρέπει να ψάλλεται μπροστά σε ένστολους που κρατάνε ντουφέκια; Τι σχέση έχει η γιορτή της αγάπης με τις ξιφολόγχες; Τι φυλάνε τα αγήματα έξω από τις εκκλησίες, μήπως παραφυλάνε τον Ιησού να μην βγει από τον τάφο; Ή μήπως προφυλάσσουν από την αγάπη του πλήθους τους σημερινούς Χριστούς, τους Ευάγγελους Βενιζέλους που κουβαλάνε αγόγγυστα τον σταυρό του μνημονίου; Κι άντε να βρει ο Ευάγγελος ληστές πρόθυμους να σταυρωθούν εκατέρωθεν αυτού.
Όποιος καλεί ή ανέχεται τον στρατό στην εκκλησία, μπορεί να πάθει τα πάντα. Να του συμβεί ό,τι συνέβη στον αρχιεπίσκοπο το βράδυ της Ανάστασης, τότε που το άγημα των ναυτικών δοκίμων άρχισε να ψέλνει, αντί για το "Χριστός Ανέστη", τον Εθνικό Ύμνο. «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», έψελνε ο Ιερώνυμος, «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή», αντέψελναν οι δόκιμοι, «θανάτω θάνατο πατήσας», επέμενε ο Ιερώνυμος, «απ' τα κόκκαλα βγαλμένη», πεισμάτωναν οι δόκιμοι. Φοβερό θέαμα, φοβερότεροι συνειρμοί, ένας Χριστός πολεμοχαρής, που θερίζει κόκκαλα με το σπαθί του.
Θα μπορούσε να εκληφθεί ως γραφικότητα, τι να κάνουν τα παιδιά μπερδεύτηκαν, ο Ιησούς άλλωστε πρώτα είναι Έλληνας και μετά θεός κι ας γεννήθηκε στην Βηθλεέμ. Δεν τον έψελναν μόνοι τους τον Ύμνο οι δόκιμοι, τον έψελνε και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Ιωάννης Τραγάκης, οπότε η γραφικότητα ήταν ούτως ή άλλως παρούσα. Δεν ήταν γραφικότητα. Αν ήταν, δεν θα παρενέβαινε αστραπηδόν ο αρχηγός του Στρατού Μιχάλης Κωσταράκος, για να δώσει «συγχαρητήρια στα τμήματα των στρατιωτικών σχολών που έψαλαν λεβέντικα τον Εθνικό Ύμνο χθες το βράδυ στην Ανάσταση στην Αθήνα».
Τον έψαλαν λεβέντικα και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες τον Εθνικό Ύμνο τα παλικάρια των σχολών και εγώ αναρωτιέμαι αν το έπραξαν από μόνοι τους ή κατόπιν εντολής που έφτασε από ψηλά. Όχι από τον Ιησού, ακόμη πιο ψηλά, από τον ίδιο τον Κωσταράκο, που αντί να τους τιμωρήσει, έσπευσε να τους συγχαρεί μέσω twitter, όπως είχε συγχαρεί προ καιρού τη Ν.Δ., επειδή έβαλε το γένος ως προϋπόθεση για την εισαγωγή στις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές. Εκεί όπου κάποιοι δόκιμοι είχαν ψάλει πέρυσι, ανήμερα της 21ης Απριλίου, τον ύμνο της Επταετίας και δεν υπέστησαν την παραμικρή κύρωση.
Είναι το τέλος της Μεταπολίτευσης, ηλίθιε, είναι αυτό που εξαγγέλλουν με υπερηφάνεια ο Σαμαράς, ο Δένδιας και ο Γεωργιάδης. Κι όταν φεύγει η Μεταπολίτευση, έρχεται το Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια, έρχονται η στρατοκαυλία, ο αντικομουνισμός, οι Κωσταράκοι και τα αδέρφια μας οι χρυσαυγίτες που τους έχουμε για τις δύσκολες δουλειές. Όταν το βράδυ της Ανάστασης, αντί για μύρο, μυρίζει χούντα, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Πηγή: Αυγή
