Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό στην ελληνική κοινωνία. Πρόκειται για το δεύτερο πιο σημαντικό στοιχείο των εκλογών, μετά βεβαίως τη μεγάλη άνοδο της αριστεράς. Σε μια κοινωνία που συγκροτήθηκε μετά τη νίκη κατά του φασισμού και στη συνέχεια μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, το σοκ δεν μπορεί να είναι μικρό.
Η νεοναζιστική σπείρα, που όπως φαίνεται κερδίζει αρκετές έδρες στη νέα Βουλή, προσπαθεί τους τελευταίους μήνες να κερδίσει την ανοχή ή την εκούσια συναίνεση της κοινωνίας. Οι δράσεις της έχουν από καιρό πάψει να απειλούν απλώς την αριστερή ηθική. Βρίσκονται απροσχημάτιστα σε αντίθεση με τη φιλελεύθερη δημοκρατία και την κοινώς νοουμένη νομιμότητα, όπως αποδεικνύουν δεκάδες βίαιες επιθέσεις σε όλη τη χώρα.
Το τίμημα μπορεί να είναι η ζωή μεταναστών που έκαναν το «λάθος» να βρίσκονται σε μια χώρα που δεν τους χρειάζεται πια. Μπορεί ακόμα να είναι η ζωή αριστερών και αναρχικών, που διεκδικούν μια άλλη κοινωνία, γυναικών, τοξικοξαρτημένων. Αυτή η συνεχώς διευρυνόμενη λίστα δεν θα κλείσει, αν δεν υπάρξει απάντηση από την κοινωνία.
Οι στυλοβάτες της δημοκρατίας, τα ΜΜΕ και τα κόμματα του μνημονίου συνειδητοποίησαν πολύ αργά τον κίνδυνο της άκρας δεξιάς. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί τόσο καιρό οι νεοναζί υποθάλπονταν από τον κατασταλτικό μηχανισμό, αλλά και γιατί ο εκφασισμός της κοινωνίας, που βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν προέρχεται από παρθενογένεση: είναι οι ίδιες οι δυνάμεις του μνημονίου που τόσα χρόνια τον καλλιεργούν. Οι σύγχρονες σταυροφορίες κατά των οροθετικών και των μεταναστών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φράχτες είναι τα πιο πρόσφατα μόνο δείγματα γραφής της «φιλελεύθερης» απάντησης που δίνουν οι μνημονιακοί. Κι όμως, αυτοί που εξαθλίωσαν την κοινωνία, αδυνατούν να καταλάβουν –όπως λένε- γιατί ο κόσμος στρέφεται προς τις «απλές λύσεις» της Χρυσής Αυγής.
Η πραγματικότητα αυτών των «απλών λύσεων» είναι πολύ πιο αποκρουστική από όσο η δημοσιογραφική πένα θα ήθελε να την αποτυπώσει: Ναζιστικοί χαιρετισμοί, σπασμένα εκλογικά περίπτερα, ευθέως δολοφονικές επιθέσεις, απειλές, τραμπουκισμοί, είναι λίγα μόνο από τα δείγματα γραφής του νεοναζιστικού κύματος. Πρέπει να το ανακόψουμε.
Όπως αποδεικνύει η άνοδος της αριστεράς, η μάχη αυτή είναι κάθε άλλο παρά αδιέξοδη. Η κοινωνία μπορεί να δώσει απαντήσεις με πολλούς τρόπους: μέσα από την κοινή οριζόντια δράση στις γειτονιές, ενισχύοντας τις δομές αλληλεγγύης, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για όλους. Ειδικά στο ζήτημα των νεοναζί, η αριστερά δεν μπορεί πια να στέκεται πίσω από διαχωριστικές γραμμές στο εσωτερικό της. Όταν έχει να αντιμετωπίσει τέτοια φαινόμενα βίας, δεν μπορεί να αγνοεί της ιστορικές ευθύνες προ των οποίων τίθεται.
συναφή άρθρα του left.gr
Το παρακράτος έχει όνομα: Χρυσή Αυγή. Είναι όντως αντισυστημική;
Εγκληματικά χτυπήματα Χρυσαυγιτών στο δρόμο προς τις κάλπες
Φάκελος Ακροδεξιά: Επαφές NPD με ΛΑ.Ο.Σ και Χρυσή Αυγή
