Για τα τρέχοντα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας όπως και για τις στοχεύσεις της Κυβέρνησης, μέσα από τις πρωτοβουλίες της, μιλάει στη larissanet ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, υπουργός Επικρατείας, έχοντας στον τομέα ευθύνης του τον Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου.
Παράλληλα, σκιαγραφεί τους στόχους που τίθενται ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019, ενώ δίνει το πολιτικό «στίγμα» όπως αυτό προκύπτει από τον Προϋπολογισμό.
Σε ό,τι αφορά την τελική συμφωνία μεταξύ Πολιτείας – Εκκλησίας ο υπουργός Επικρατείας δηλώνει αισιόδοξος, ενώ για τη Συμφωνία των Πρεσπών επισημαίνει ότι «ο σχεδιασμός αυτήν τη στιγμή προβλέπει ότι η Συμφωνία θα έλθει στη Βουλή τον επόμενο Φεβρουάριο» και καταγράφει τη βεβαιότητά του ότι θα υπάρξει πλειοψηφία που θα την στηρίξει.
Ο κ. Βερναρδάκης ασκεί οξεία κριτική τόσο στη Νέα Δημοκρατία, όσο και προς την κορυφή του Κινήματος Αλλαγής, δίνει τη δική του απάντηση στα πρόσφατα δημοσκοπικά ευρήματα, ενώ κλείνει με δύο βεβαιότητες: Εκλογές στο τέλος της θητείας. Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ.
Αναλυτικά, όλη η συνέντευξη του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη στη LARISSANET και τον Γιάννη Ανδρεάκη:
Κ. Υπουργέ, έχει περάσει κάτι περισσότερο από ένας χρόνος από το Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας, όπου τότε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την περιοχή. Σήμερα, ποιος είναι ο απολογισμός πεπραγμένων;
Σε γενικές γραμμές θετικός. Από τις 24 συγκεκριμένες δράσεις που «ανέβηκαν» στο επίπεδο των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού στην Περιφέρεια, οι 18 είτε έχουν ολοκληρωθεί είτε έχουν προχωρήσει σημαντικά. Όλα τα έργα τα παρακολουθούμε συστηματικά και ίσως θα έπρεπε να κάνουμε και μια πιο αναλυτική παρουσίαση πεπραγμένων.
Τον προσεχή Μάιο θα διεξαχθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Ποιοι είναι οι πολιτικοί, αλλά και οι ποσοτικοί –αν μου επιτρέπετε τον όρο– στόχοι που θέτει η Κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα αναδείξουν οι κάλπες;
Ο στόχος είναι να προκύψουν δημοτικές και περιφερειακές αρχές που να είναι ικανές να διαχειριστούν τη νέα περίοδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης που ανοίγεται. Οι τοπικές αυτές ηγεσίες πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι φορείς νέας γνώσης και καινοτομίας και να παράγουν διοικητικά και παραγωγικά εργαλεία για την ανάπτυξη του τοπικού κράτους. Δεν πρέπει να είναι φορείς διαχείρισης συστημάτων τοπικής διαπλοκής και δεν πρέπει να αναπαράγουν ιδέες και πρακτικές πελατειακού χαρακτήρα. Αυτά ως προς τον ποιοτικό στόχο μας. Ο ποσοτικός στόχος μας είναι να δημιουργηθούν συνδυασμοί και συλλογικότητες αυτής της κατεύθυνσης σε όλες τις περιφέρειες και τους δήμους, συνδυασμοί πραγματικών κοινωνικών συμμαχιών νέου τύπου. Ήδη οι διεργασίες αυτές είναι σε εξέλιξη σε όλη την Ελλάδα, όχι πάντα βεβαίως με την ίδια ταχύτητα και την ίδια δυναμική. Όμως, οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 θα είναι ένας «εκλογικός σεισμός» για τις τοπικές κοινωνίες. Ό,τι συνέβη το 2012 στην κεντρική πολιτική σκηνή και τα κόμματα, θα συμβεί σε τοπικό επίπεδο το 2019.
Μέσα στον Δεκέμβριο θα ψηφιστεί ο πρώτος Προϋπολογισμός μετά την έξοδο της χώρας από τη μακρά περίοδο των Μνημονίων. Τί σημαίνει για τους πολίτες η εφαρμογή του το 2019;
Θα είναι ο πρώτος μεταμνημονιακός προϋπολογισμός. Αυτό σημαίνει ότι αφήνεται πίσω η πολιτική της λιτότητας και τα δημοσιονομικά περιθώρια για τη βελτίωση και στήριξη του κοινωνικού κράτους μεγαλώνουν. Η πολιτική μας, όπως περιγράφεται στον προϋπολογισμό, αλλά και όπως καθρεφτίζεται σε όλα τα οικονομικά μεγέθη, είναι η αποκατάσταση των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών τάξεων και αυτό μέσα σε ένα πλαίσιο σωστά και δίκαια οργανωμένου κράτους. Ο προϋπολογισμός, επίσης, περιγράφει τις πολιτικές της δίκαιης ανάπτυξης, είναι επομένως ένας δίκαιος και αναπτυξιακός προϋπολογισμός που θα αποτελέσει τη βάση για μια καλύτερη πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Υπάρχουν άλλες πρωτοβουλίες στην «φαρέτρα» της Κυβέρνησης, οι οποίες πρόκειται να αναληφθούν το προσεχές χρονικό διάστημα καταδεικνύοντας τη «νέα εποχή» που σηματοδοτεί το τέλος των μνημονίων για την Κοινωνία και ειδικά για τα στρώματα που έχουν πληγεί περισσότερο;
Τέτοιες πρωτοβουλίες, είτε σε οικονομικό είτε σε θεσμικό επίπεδο, θα είναι συνεχείς πια. Η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται να δώσει μια μεγάλη ώθηση στην κοινωνία, που έχει πληγεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια.
Πηγαίνοντας στο θέμα του «προσύμφωνου» μεταξύ Πολιτείας – Εκκλησία, ποιά εκτιμάτε ότι θα είναι, τελικά, η έκβαση αυτού του θέματος; Παράλληλα, θα ήθελα και ένα σχόλιό σας για τις οξύτατες αντιδράσεις όπως διατυπώνονται από ένα τμήμα της Ιεραρχίας
Νομίζω ότι θα προχωρήσουμε κανονικά. Σε κλίμα συναίνεσης. Οι αντιδράσεις ενός τμήματος της Εκκλησίας είναι παράλογες και αδιέξοδες. Δεν θεωρώ ότι εκπορεύονται από την ανάγκη να υπερασπιστούν κάποια κεκτημένα, αλλά από κεκτημένους αναχρονισμούς που δεν βοηθούν, σε τελική ανάλυση, την Εκκλησία. Ωστόσο, το έχω ξαναπεί, οι εκσυγχρονιστικές δυνάμεις του κλήρου θα επικρατήσουν στο τέλος. Από την πλευρά της Κυβέρνησης η συμφωνία θα είναι σεβαστή και ό,τι χρειάζεται να γίνει για να καταστεί ακόμα καλύτερη και αποδεκτή από το σύνολο της Ιεραρχίας θα γίνει.
Σε ότι αφορά τη Συμφωνία των Πρεσπών, ποιός είναι ο χρονικός ορίζοντας, ώστε να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων; Εκτιμάτε ότι θα σχηματιστεί πλειοψηφία για να περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο;
Ο σχεδιασμός αυτήν τη στιγμή προβλέπει ότι η Συμφωνία θα έλθει στη Βουλή τον επόμενο Φεβρουάριο. Βεβαίως και θα υπάρξει πλειοψηφία, το θεωρώ σίγουρο.
Πιστεύετε ότι η Κυβέρνηση θα αντέξει τον κλυδωνισμό σε περίπτωση που οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Ναι, γιατί υπάρχει ευρύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την Συμφωνία. Ανεξάρτητα λοιπόν, από την καθ’ όλα σεβαστή άποψη των ΑΝΕΛ και η Συμφωνία θα ψηφιστεί και η Κυβέρνηση θα προχωρήσει.
Ποιές είναι οι στοχεύσεις της Κυβέρνησης από τη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης;
Ο δικός μας στόχος είναι ο συνολικός εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος. Για να γίνει αυτό χρειάζεται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία να ενισχυθεί με θεσμούς άμεσης συμμετοχής, με νέα πολιτισμικά και επικοινωνιακά δικαιώματα, με ώριμες αλλαγές, όπως αυτές του Νόμου περί ευθύνης Υπουργών. Χρειάζεται, επίσης, μια νέα ρύθμιση του χώρου των δημοσίων αγαθών και των δημοσίων χώρων. Για την Κυβέρνηση η θεσμική ατζέντα είναι πολύ σημαντική, γιατί πάνω σε αυτά τα θέματα γίνεται μια ευρύτερη πολιτική συζήτηση για τη δημοκρατία σε όλο τον κόσμο.
Πώς θα σχολιάζατε τη στάση της Νέας Δημοκρατίας έναντι των θεμάτων που θέτει η Κυβέρνηση στην πολιτική ατζέντα;
Θα την χαρακτήριζα αδιέξοδη, αναχρονιστική και αντιφατική. Κατά τη γνώμη μου το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στη μεγαλύτερη κρίση φυσιογνωμίας της ιστορίας του, παραπαίοντας ανάμεσα σε νεοφιλελεύθερα και εθνικιστικά ιδεολογικά σχήματα.
Οι τόνοι που χρησιμοποιούν από την πλευρά του Κινήματος Αλλαγής σε σχέση με τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες είναι σε πολλές των περιπτώσεων οξύτατοι. Ποιές είναι οι εκτιμήσεις σας γι’ αυτή τη στάση;
Το ΚΙΝΑΛ θα αντιμετωπίσει το φάσμα της απόλυτης εκλογικής συρρίκνωσης, κι’ αυτό γιατί έχει γίνει ουραγός της ΝΔ, τόσο σε ό,τι αφορά στην ατζέντα του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού όσο και σε ό,τι αφορά τον εθνικιστικό και ακροδεξιό λόγο της τελευταίας. Η απομάκρυνση από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, αλλά και η αυξανόμενη απόσταση που παρατηρείται μεταξύ της «συστημικής» κορυφής του και της δημοκρατικής λαϊκής βάσης του δείχνουν ότι η πορεία του θα είναι «τυφλή». Όσο θα βαθαίνουν αυτές οι δύο συνθήκες τόσο θα επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ με όρους ακραίας, δεξιάς και πολλές φορές χυδαίας αντιπολίτευσης. Αλλά αυτό, ταυτόχρονα, θα βαθαίνει την κρίση του.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν δημοσιοποιηθεί μια σειρά από δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν σε υψηλά επίπεδα τη διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκτιμούν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να σπάσει το «φράγμα» της αυτοδυναμίας. Με δεδομένη την εμπειρία σας στον χώρο των ερευνών κοινής γνώμης, πώς βλέπετε τα τρέχοντα δημοσκοπικά στοιχεία;
Αυτή η ιστορία με τις δημοσκοπήσεις νομίζω ότι έχει ξεπεράσει πια τα όρια της γελοιότητας. Συζητάμε εδώ και χρόνια τι «λένε» οι δημοσκοπήσεις προεκλογικά, αλλά την ημέρα των εκλογών το ερώτημα είναι τι έγινε και «έπεσαν έξω». Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι οι τεχνικές και οι τεχνολογίες έχουν αλλάξει ριζικά, η διαχείριση ποσοτικών δεδομένων απαιτεί άλλη τεχνογνωσία, και όσο οι παλιές εταιρείες δημοσκοπήσεων είναι αναγκασμένες να λειτουργούν με τα εργαλεία της δεκαετίας του 2000, τόσο θα εκτίθενται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και η ΝΔ θα τις χάσει, γιατί α) ο μεν πρώτος επιχειρεί με σοβαρότητα και σχέδιο μια κοινωνική και πολιτική διεύρυνση από τα αριστερά προς το «κέντρο», ενώ β) η ΝΔ επιχειρεί το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή επιδεικνύει αδιαφορία προς το «κέντρο» και κινείται στο άκρον της δεξιάς.
Κλείνοντας, θα ήθελα την απάντησή σας σε σενάρια που εμφανίστηκαν πρόσφατα σχετικά με το ενδεχόμενο πρόωρων εθνικών εκλογών μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2019.
Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι σαφής και προβλέπει εκλογές στο τέλος της θητείας και υπό τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις που θα έχουν δημιουργηθεί από τη μεταμνημονιακή πολιτική μας.
