• Ο βιασμός δεν είναι ένα εξωπραγματικό και σπάνιο έγκλημα, που συμβαίνει κάπου αλλού. Οι βιαστές δεν είναι «τέρατα» με δυο κεφάλια - είναι καθημερινοί άνθρωποι, συχνά γνωστοί των θυμάτων, στο εργασιακό, οικογενειακό, φιλικό, συντροφικό περιβάλλον.
• Αν μια γυναίκα δεν βρίσκεται σε θέση ή σε συνθήκες που να μπορεί να εκφράσει τη συναίνεσή της, με βάση την ελεύθερη θέλησή της και ως συνειδητή επιλογή, τότε δεν πρόκειται για σεξ, αλλά για βιασμό.
• Σε πάρα πολλές περιπτώσεις βιασμού, δεν ασκείται ή δεν μπορεί να αποδειχθεί άμεση σωματική βία, με τις πολύ περιοριστικές (και βασανιστικές για το θύμα) διαδικασίες που απαιτούνται. Δεκάδες έρευνες και η πραγματική ζωή αποδεικνύουν ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι γυναίκες παγώνουν, φοβούνται, δεν αντιστέκονται, δε φέρουν σημάδια βίας. 

Οι γυναίκες που έχουν υποστεί έναν βιασμό δεν είναι απλά θύματα, αλλά επιζήσασες. Τα στοιχεία για τον βιασμό και τη σεξουαλική βία, στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά, είναι σοκαριστικά. Και όμως, οι γυναίκες δεν το βάζουν κάτω. Οι γυναικείες και φεμινιστικές συλλογικότητες και τα κινήματα των γυναικών έχουν ενδυναμωθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και οι γυναίκες ξεσηκώνονται, κινητοποιούνται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Στην Ελλάδα, και σε ολόκληρο τον κόσμο, οι γυναίκες δεν πρόκειται να σωπάσουν. Ήρθε η ώρα λοιπόν να μιλήσουμε για τη συναίνεση, να μιλήσουμε για το ΝΑΙ!

Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας διεξάγει εκστρατεία με σκοπό την αναθεώρηση του άρθρου 336 του ελληνικού ποινικού κώδικα. Το συγκεκριμένο άρθρο ορίζει σήμερα ως βιασμό, τη συνουσία που προκύπτει μετά από εξαναγκασμό με τη χρήση σωματικής βίας ή την απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά περιοριστικό ορισμό, που δυστυχώς συμβάλλει στην επικράτηση της ατιμωρησίας και της κουλτούρας κατηγορίας των θυμάτων του βιασμού. Η Ελλάδα έχει υποχρέωση να εναρμονιστεί με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο βιασμός οφείλει να ορίζεται με βάση την απουσία συναίνεσης.

Για το σκοπό αυτό, η ομάδα της Διεθνούς Αμνηστίας ένωσε τις δυνάμεις της με τη σκηνοθέτρια Μαρίνα Δανέζη για τη δημιουργία αυτών των τεσσάρων βίντεο με σκοπό την προώθηση της εκστρατείας, την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, την κινητοποίηση της κοινωνίας, και την ενεργοποίηση του ελληνικού νομοθετικού σώματος.