«Η υπεραλίευση, η ανεξέλεγκτη, παράνομη και καταστροφική αλιεία, η μόλυνση της θάλασσας, καθώς και η έλλειψη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης της θάλασσας, έχουν μειώσει τα θαλάσσια ιχθυαποθέματα και οδήγησαν σε υποβάθμιση τα αλιευτικά πεδία.
Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση του κόστους των καυσίμων, των αλιευτικών εργαλείων αλλά και την υπάρχουσα οικονομική κρίση, έχει οδηγήσει πολλές οικογένειες ψαράδων σε απόγνωση με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της αλιείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εθνική μας οικονομία.
Στην αναθεώρηση της ΚΑΠ που πρόκειται να ολοκληρωθεί τέλος του 2012 η Ελλάδα δεν έχει διαμορφώσει δέσμη προτάσεων για την στήριξη της παράκτιας αλιείας, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει μέχρι σήμερα σε διαβούλευση για το θέμα αυτό με τους φορείς των ψαράδων.
Επί της ουσίας η παράκτια αλιεία μένει χωρίς ουσιαστική στήριξη ενώ ταυτόχρονα τα αλιευτικά αποθέματα μειώνονται συνεχώς. Η έλλειψη κυβερνητικής πολιτικής για την αλιεία θέτει σε κίνδυνο το μέλλον των αλιέων και υπονομεύει έναν κλάδο με αξιόλογη συνεισφορά στην ελληνική οικονομία.
Η αλιεία, οι ψαράδες με τα ψαροχώρια, τα σκάφη και τα λιμάνια αποτελούν μέρος της ιστορικής κληρονομιάς και παράδοσης της πατρίδας μας και θα πρέπει για οικονομικούς, κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και ιστορικούς λόγους να διατηρηθούν.
Για όλα τα παραπάνω, επιβάλλεται η λήψη άμεσων μέτρων τόσο για την προστασία των ψαράδων όσο και για την προστασία της θάλασσας, ώστε να τεθούν οι βάσεις και οι προϋποθέσεις για μια βιώσιμη και αειφόρο αλιεία που θα διασφαλίζει τη διαβίωση στις σημερινές και μελλοντικές γενιές των ψαράδων και θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες της κοινωνίας μας σε ψάρια.
Καλώ τους ψαράδες να οργανωθούν και να αγωνιστούν μαζί με τις άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας ενάντια στη σημερινή πολιτική που τους καταστρέφει οικονομικά και τους θέτει στο περιθώριο».
