Επτά δεκαετίες μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας καθιστά το Βερολίνο ιδιαίτερα διστακτικό όσον αφορά στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο εξωτερικό, έστω κι αν πρόκειται για ειρηνευτικές αποστολές.

Η μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη και τέταρτη μεγαλύτερη παγκοσμίως έχει επικριθεί από ορισμένους εκ των συμμάχων της, ιδίως από τις ΗΠΑ, διότι δεν αναλαμβάνει πιο ενεργό ρόλο από στρατιωτική άποψη. Ο Γκάουκ επέμεινε ότι του έχουν γίνει επανειλημμένα τέτοιες εκκλήσεις κατά τη διάρκεια διαφόρων επισκέψεών του στο εξωτερικό.

«Αυτό είναι που θέλω κι εγώ επίσης για τη Γερμανία» δήλωσε ο Γκάουκ στη συνέντευξη που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό Deutschlandradio Kultur, έπειτα από την επίσκεψή του στη Νορβηγία.

«Αισθάνομαι ότι η χώρα μας θα έπρεπε ίσως να εγκαταλείψει την απροθυμία, που ήταν αρμόζουσα σε προηγούμενες δεκαετίες, και να ταχθεί υπέρ ενός πιο σθεναρού αισθήματος ευθύνης» πρόσθεσε.

Πρώην πάστορας από την πρώην Ανατολική Γερμανία, ο Γκάουκ είχε προκαλέσει αντιδράσεις νωρίτερα φέτος, δηλώνοντας πως η χώρα του δεν πρέπει να μένει στο περιθώριο, αλλά αντιθέτως να αναλαμβάνει δράση ταχύτερα, πιο αποφασιστικά και πιο ουσιαστικά σε διεθνείς κρίσεις.

«Μερικές φορές είναι απαραίτητο να πάρεις τα όπλα για να δώσεις μάχη για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή για την επιβίωση αθώων ανθρώπων» είπε.

Το 2010 ανάλογες δηλώσεις είχε κάνει και ο προκάτοχος του Γκάουκ, Χορστ Κέλερ. Ο Κέλερ είχε ταχθεί υπέρ της ανάληψης στρατιωτικής δράσης στο εξωτερικό για την προστασία των οικονομικών και εμπορικών συμφερόντων της Γερμανίας. Οι δηλώσεις του προκάλεσαν σάλο με αποτέλεσμα να εξωθηθεί σε παραίτηση.

Ο Γκάουκ, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα το 2012, διευκρίνισε πως το να αναλάβει η Γερμανία έναν πιο ισχυρό ρόλο δεν σημαίνει να γίνει κυρίαρχη. «Δεν εννοώ τη συμπεριφορά που είχε επιδείξει η Γερμανία σε περασμένους αιώνες ή την δεκαετία του πολέμου: την συμπεριφορά (που διεκδικούσε την εγκαθίδρυση) γερμανικής κυριαρχίας. Εννοώ το αντίθετο» είπε, σημειώνοντας ότι προτείνει την ενεργή συμμετοχή στη διευθέτηση συρράξεων σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, μαζί τους εταίρους της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.