to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

10:10 | 26.02.2020

Πολιτική

Χ. Καφαντάρη: Η επαναφορά των ασφαλιστικών κλάσεων και η αύξηση στην κατώτερη, πλήγμα για τους μικρομεσαίους

«Όχι μόνο καταργείται οποιαδήποτε αναφορά στη δέκατη τρίτη σύνταξη, αλλά και ο πολυθρύλητος μηχανισμός στήριξης των χαμηλοσυνταξιούχων, όπου το 0,5% του ΑΕΠ από το οποίο καλύπτεται, χάνεται μέσα σε μια ασαφή αναφορά δαπάνης πολιτικών πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης»


Η τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη, βουλευτή Δυτικού Τομέα Αθήνας, στην Ολομέλεια, κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ψηφιακός μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)»:

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κύριε Υπουργέ, πραγματικά νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι ότι μια σημαντική λειτουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους αποτελεί και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Θα ήθελα εδώ να πω, επειδή ακούσαμε πολλά από το πρωί και ο προηγούμενος συνάδελφος αναφέρθηκε, ότι όλα έγιναν από τον Νόμο Κατρούγκαλου και μετά σε σχέση με το ασφαλιστικό σύστημα. Όλα ξεκίνησαν τότε.

Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε και μερικά βασικά πράγματα που έχουν να κάνουν με την πορεία του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά τον πόλεμο και στην εποχή της ανάπτυξης και της βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας μας, τα ασφαλιστικά ταμεία με τις καταθέσεις των αποθεματικών τους με μηδενικό επιτόκιο στην Τράπεζα της Ελλάδος χρηματοδότησαν αυτή την ανάπτυξη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε αργότερα -και δεν ήταν Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- το θέμα με τα τοξικά ομόλογα και νομίζω ότι πάρα πολλοί θα το θυμούνται αυτό σε σχέση με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και το «θανατηφόρο», θα έλεγα -σε εισαγωγικά η λέξη- PSI, το οποίο έγινε επί Κυβέρνησης κ. Σαμαρά το 2012, αν θυμάμαι καλά, από το οποίο PSI τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν γύρω στα 14 δισεκατομμύρια.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όλα αυτά όμως πρέπει να τα συνδέσουμε και με την κρίση και με τα μνημόνια και την πολύ σκληρή μνημονιακή περίοδο 2010 με 2015, όπου η ανεργία γιγαντώθηκε, γιατί είναι πολύ σημαντικός ο τομέας εργασίας όσον αφορά στα ασφαλιστικά ταμεία. Και βέβαια, δεν μπορούμε να μην το συνδέσουμε και με τη γήρανση του πληθυσμού.

Έρχεστε, λοιπόν, σήμερα και καταθέτετε -απευθύνομαι στη Νέα Δημοκρατία- ένα νομοσχέδιο. Θα θυμίσω μόνο ότι το 2015 τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν ελλειμματικά. Μεσολάβησε ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, ενοποιήθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία, έγινε ο ΕΦΚΑ και πραγματικά, το 2019 είχε μια βιώσιμη προοπτική το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα.

Το νομοσχέδιο, όμως, της Κυβέρνησης, η ασφαλιστική αυτή μεταρρύθμιση επιφέρει ένα καίριο χτύπημα στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ανέργους. Τη ρήση «η επιτυχία είναι η καλύτερη εκδίκηση», η Κυβέρνηση, αν και μέσα σε ένα μη μνημονιακό περιβάλλον -και πρέπει να το τονίσουμε αυτό- με το παρόν νομοσχέδιο κατάφερε να τη μετατρέψει σε «η αποτυχία είναι η καλύτερη εκδίκηση». Όμως, εκδίκηση για ποιον; Για τον ΣΥΡΙΖΑ; Για τον ελληνικό λαό, δυστυχώς, εξαπατώντας για άλλη μια φορά τους ψηφοφόρους της η Νέα Δημοκρατία.

Η διάψευση δεν άργησε να έρθει, αφ’ ενός, διά στόματος του κυβερνητικού Προέδρου της ΑΔΕΔΥ, ότι μεγάλη κινητοποίηση κατά του νομοσχεδίου έγινε από όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις, αλλά και από την πλειονότητα των φορέων κατά την ακρόαση στη Βουλή, που επέκρινε την απουσία αυξήσεων. Τι να πρωτοεπισημάνει κάποιος; Τα μισά άρθρα επιβεβαιώνουν το νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, με επουσιώδεις τροποποιήσεις σε συγκεκριμένες διατάξεις, ανούσιες τεχνικές ρυθμίσεις, με έντονες κραυγές επιβεβαιώνεται η μεταρρύθμισή μας. Υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι του ΣΥΡΙΖΑ ενσωματώνονται στο νομοσχέδιο με μορφή διατάξεων για να πουν ότι κάτι αλλάζο

υν.

Άλλωστε το Συμβούλιο Επικρατείας με σαφήνεια τονίζει ότι, εφόσον το νομοσχέδιο εξακολουθεί να στηρίζεται στην ταινία ασφαλιστική αντιμετώπιση προσώπων τα οποία δεν μπορούν να υπαχθούν στον ίδιο ασφαλιστικό οργανισμό, εγείρονται ζητήματα αντισυνταγματικότητος, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι αργά ή γρήγορα, θα εισέλθουμε σε έναν κύκλο προσφύγων.

Επίσης, ο επικοινωνιακός χαρακτήρας και οι διατάξεις θα προκαλέσουν εντάσεις όσον αφορά στο ΕΤΕΑΕΠ με την ένταξή του στον ΕΦΚΑ, την καινοτομία του νομοσχεδίου που συνίσταται στην ενοποίηση της βάσης των ασφαλιστικών δεδομένων μέσω και της ψηφιοποίησης του ΕΦΚΑ, αλλά χωρίς καμιά προετοιμασία στο e-ΕΦΚΑ.

Τα χρήματα στον προϋπολογισμό είναι λιγότερα από αυτά που δόθηκαν το 2019 -το επισημαίνει, άλλωστε και η αναλογιστική μελέτη- που σημαίνει ανάποδη αναδιανομή, αυξήσεις στα ανώτερα κλιμάκια, κατάργηση της δέκατης τρίτης σύνταξης. Όχι μόνο καταργείται οποιαδήποτε αναφορά στη δέκατη τρίτη σύνταξη, αλλά και ο πολυθρύλητος μηχανισμός στήριξης των χαμηλοσυνταξιούχων, όπου το 0,5% του ΑΕΠ από το οποίο καλύπτεται, χάνεται μέσα σε μια ασαφή αναφορά δαπάνης πολιτικών πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης.

Έχουμε την παράκαμψη της δίκης στο Συμβούλιο Επικρατείας, εφόσον η Κυβέρνηση αρνήθηκε να αντιμετωπίσει με πολιτικούς όρους -το λέω- την επιστροφή των μεγάλων μνημονιακών περικοπών, τη μείωση των εσόδων του ΟΑΕΔ για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που οδηγεί στην εξαΰλωση των προγραμμάτων. Εδώ θέλω να τονίσω ότι με στοιχεία του ΟΑΕΔ του Ιανουαρίου ξεπέρασε πάλι η ανεργία το ένα εκατομμύριο. Περίπου ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες είναι οι άνεργοι.

Έχουμε τη μείωση της μέσης σύνταξης μέχρι το 2040 -αυτό αναφέρεται στην αναλογιστική μελέτη- λόγω της αρχιτεκτονικής του νομοσχεδίου. Το ποσοστό αναπλήρωσης, που, αν και αυξάνεται για τους έχοντας πέραν των τριάντα ετών ασφάλιση, χωρίς τη δέκατη τρίτη σύνταξη, δεν οδηγεί σε αυξήσεις, αλλά σε εξαπάτηση. Ήταν ταξική η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για κάτω από τριάντα έτη ασφάλισης σε μια αγορά εργασίας σε απορρύθμιση. Υπήρχε, όμως, η προσωπική διαφορά για τους ασφαλισμένους πριν το 2016. Τώρα οι ασφαλισμένοι πριν το 2016 δεν θα δουν αύξηση, γιατί θα συμψηφιστεί με την προσωπική διαφορά.

Έχουμε τις εισφορές μέσω της εισαγωγής των κλάσεων -αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό- τις οποίες αποσυνδέει με τα χρόνια και το εισόδημα. Έτσι έχουμε αύξηση της ανταποδοτικότητας στα υψηλά κλιμάκια, αλλά και στις επικουρικές, σε έναν δημοσιονομικό χώρο που εμείς δημιουργήσαμε και που δεν μπορέσαμε λόγω της Τρόικας, να εφαρμόσουμε τότε. Όμως, 88% με 90% των αυτοαπασχολούμενων θα δουν αύξηση των εισφορών τους, γιατί πραγματικά από τα 180 ευρώ στο 210 ευρώ είναι ένα σεβαστό ποσοστό για κάποιον μικρό έμπορα.

Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και στον συνάδελφό μου κ. Λοβέρδο από τη Δυτική Αθήνα, ο οποίος είπε ότι δεν είναι και τίποτα 30-35 ευρώ αύξηση. Φαίνεται ότι δεν βλέπει η Νέα Δημοκρατία στις φτωχές γειτονιές ότι, δυστυχώς, άρχισαν να ξανακλείνουν και μαγαζιά μετά από όλα αυτά τα οποία έγιναν τα Χριστούγεννα, που η κίνηση ήταν ιδιαίτερα πεσμένη λόγω της μη απονομής του μερίσματος;

Πιστεύουμε ότι με τον τρόπο αυτόν κάποιος ο οποίος θα έχει υψηλά εισοδήματα, επιλέγοντας τη χαμηλή κλάση, θα μπορέσει πολύ άνετα να κάνει μια ιδιωτική ασφάλιση για τα υπόλοιπα. Με αυτό καταλαβαίνουμε πως έμμεσα πριμοδοτείται και η ιδιωτική ασφάλιση. Από την άλλη μεριά, βέβαια, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων ποια είναι;

Θα πω, όμως, κλείνοντας, ότι στο άρθρο 24 περί εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης ορίζεται ότι η αναπροσαρμογή των συντάξεων μέχρι το 2024 διενεργείται κατά τη μεταβολή του μέσου ετήσιου Γενικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή της ΕΛΣΤΑΤ και από το 2025 με βάση τον δείκτη μεταβολής μισθών που υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ.

Αυτό δεν τεκμηριώνεται από τις ειδικές αναλογιστικές μελέτες –είναι περήφανη η Κυβέρνηση γι’ αυτό- καθόσον πρέπει να προκύπτει η ύπαρξη μιας δίκαιης αναλογίας μεταξύ του εν ενεργεία μισθού και του ύψους της σύνταξης. Δηλαδή, δεν διασφαλίζεται η τήρηση μιας σταθερής ποσοτικής σχέσης μεταξύ σύνταξης και αποδοχών των εν ενεργεία μισθωτών, ώστε να διατηρείται ένα ποσοστό αναπλήρωσης επαρκές για το συνταξιούχο.

Όλα τα παραπάνω τα αναφέραμε ενδεικτικά. Πολλά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το νέο, μοναδικό και στο απώτερο μέλλον βιώσιμο νομοσχέδιο ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι ένα κοινωνικά άδικο νομοσχέδιο. Είναι ένα νομοσχέδιο εύθραυστο,  ένα νομοσχέδιο που δυναμιτίζει όχι μόνο το προηγούμενο ασφαλιστικό, όχι μόνο τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα.

Ευχαριστώ.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)