«Ο πραγματικός κυρίαρχος, ο δεσπότης, είναι αυτή η αδιαίρετη ενότητα: η οικονομική, πολιτική και κοινωνική μηχανή που οικοδόμησε η {καταστρεπτική} κοινωνική εργασία»  Χ. Μαρκούζε, Ψυχανάλυση και Πολιτική

Έτσι, λοιπόν, επειδή πέρα από την αλλοτριωτική φύση της εργασίας του βιοπορισμού, η (απ)αλλοτρίωση του ελεύθερου χρόνου είναι εκείνο ακριβώς το λεπτό σημείο δια του οποίου διαμορφώνεται η κοινωνική–ταξική συνείδηση, η χαρωπή ελαφρότητα των πανηγύρεων της κατανάλωσης είναι μια ιστορία όλως διόλου ύποπτη.

Κι επειδή, κακά τα ψέματα, το άτομο –διότι άτομο καταντά ο πολίτης στην καπιταλιστική κοινωνία- αναπαράγει τις αξιολογικές κρίσεις και τις συμπεριφορές που πλασάρονται ώστε να εξυπηρετούν τις σχέσεις κυριαρχίας, ο παραλογισμός, συχνότατα, λαμβάνει τη μορφή της έλλογης καθολικότητας. Κοινώς, ορθός Λόγος γίνεται πια η διαμορφωμένη «κοινή γνώμη».

Πολιτισμική ανθυπολεπτομέρεια ίσως, ενδεικτική των καιρών όμως: το ερχόμενο Σάββατο, 15 του Ιούνη, έρχεται και στη χώρα μας το «1ο Fertility Festival, η μεγαλύτερη γιορτή της αγάπης και της γονιμότητας!». Επειδή, λέει, κι εδώ, η υπογεννητικότητα  λαμβάνει «εφιαλτικές διαστάσεις» και ο σύγχρονος απαιτητικός βίος θέτει κι άλλες προτεραιότητες, ας επιστρέψουμε στα πατροπαράδοτα, ας επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητες, ας ξανακάνουμε την οικογένεια πυρηνική και συστημική. Και, κυρίως, επειδή στον καπιταλισμό ζούμε, για το διάφορο δηλαδή, ας την κάνουμε κι εμπορική. Στους συμμετέχοντες του φεστιβάλ, λοιπόν, φιγουράγουν ιδιωτικές κλινικές, ιατροί σταρ των εξωσωματικών κ.ο.κ.

Στο ιδεολογικό περιτύλιγμα του Fertility Festival συνεισφέρουν επιπλέον άνδρες –τι άλλο;- πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής. Πρώτος στο «Welcome Speeches» ο δρ. Γιώργος Πατούλης, ο μη εξαιρετέος νέος περιφερειάρχης. Και, κατόπιν, στο «Religius and Political Round Table: Global Phenomenon of Infertility», ο επίσης μη εξαιρετέος Άδωνις Γεωργιάδης, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ.

Στις διάνοιες των κ.κ. επιστημόνων και λοιπών προσωπικοτήτων που θα ασχοληθούν με το «Παγκόσμιο φαινόμενο υπογονιμότητας», η ενσωμάτωση στον πρώτο κόσμο των δυτικών χωρών των λιμοκτονούντων της Αφρικής ή των προσφύγων του πολέμου, μάλλον, δεν χωρά. Η αναπαραγωγή λειτουργεί με τρόπο παντελώς εγωικό -υπέρ πάντων το γονεϊκό «DNA»- η δε χαρά της γενετήσιας ορμής καθαυτής, εάν, ακόμη, δεν μηδενίζεται, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Μοιάζει τρομακτικό: η πρόσφατη ποινικοποίηση των εκτρώσεων στο Οχάιο των ΗΠΑ, συνδεόμενη με το φαινομενικώς άσχετο γεγονός ότι, ευτυχώς, πληθυσμιακά ο πλανήτης, παρά τους αλληλοσπαραγμούς, δεν μειώνεται, υποδηλώνει τον επίσημο διαχωρισμό των λαών σε εκείνους που και να αφανιστούν δεν μας νοιάζει και σε εκείνους που πρέπει δια της αναπαραγωγής τους να επιζήσουν. Η «τελική λύση» ως ιδεολογικοπολιτικός μοχλός του καπιταλισμού είναι εδώ. Η Άρια Φυλή των δυτικών να δυναμωθεί, οι άλλες, οι κατώτερες, ας μην υπάρχουν. Στη δε πραγματική οικονομία, έτσι θα ενισχύεται ταυτόχρονα ο κύκλος των εργασιών για τους επιχειρηματίες της υγείας.

Όσο για τους πελάτες του Fertility Festival, αυτοί έχουν ήδη κατασκευαστεί: είναι ακριβώς όσοι μπορούν να πληρώσουν για τις ακριβές παροχές. Όχι, η επιστήμη δεν είναι για το λαό, είναι βιομέριμνα μοναχά για τους εκλεκτούς του συστήματος.

Και το βασικότερο: το ενδεχόμενο μιας άλλης κοινωνίας, με αναστραμμένες  σχέσεις κυριαρχίας, περιφρονείται από αυτούς, από το έτερο δηλαδή, πλην του προλεταριάτου, ιστορικό υποκείμενο. Τη λεγόμενη «μεσαία τάξη», τους πολίτες–πελάτες, οι οποίοι, εντός του καπιταλιστικού πλαισίου, είναι καταδικασμένοι να σχοινοβατούν διαρκώς, υπό την απειλή μιας πτώσης δίχως δίχτυ ασφαλείας. Διότι τα συμφέροντα του –υπερφορολογούμενου ίσως- μαγαζάτορα θα υπονομεύονται διαρκώς από τα χλιδάτα εμπορικά κέντρα, του μικροξενοδόχου από τη βαριά βιομηχανία των «ολ ινκλούσιβ», του μέσου γιατρού από τους επιχειρηματίες της υγείας με τα υπερκέντρα γονιμότητας, τα λουξ θεραπευτήρια κ.ο.κ.

Το «ιστορικώς δυνατόν» της ίσης κατανομής των αγαθών του πολιτισμού όχι μοναχά λησμονείται, αλλά ο περίκλειστος κύκλος εκείνων που τα απολαμβάνουν ολοένα να μικραίνει.

Ο δε πολιτικός συμβολισμός της γιορτής της «γονιμότητας» μάλλον εντάσσεται στο πολιτικό σχέδιο που εκπροσωπούν οι κ.κ. Γεωργιάδης και Πατούλης.