Τις τελευταίες μέρες ένα βίντεο με 1.300.000 προβολές στο Υοutube, που κυκλοφορεί πολύ στα socialmedia αλλά και αναπαράγεται ευρέως από σελίδες αμφιβόλου ποιότητας στο διαδίκτυο, όπως το iefimerida.gr, το star.gr, το zappit.gr και φυσικά πολλές άλλες, έχει προκαλέσει διαφόρων ειδών αντιδράσεις.
Οι περισσότεροι που το παρακολούθησαν πιθανόν γέλασαν με την προσπάθεια της Βίκυς να μάθει να οδηγεί. Γέλασαν επίσης με τον τρόπο που το εν λόγω τσογλάνι χαρακτηρίζει την κοπέλα, που καταλήγει να πέφτει από το δίτροχο, ως «ανάπηρη». Η θέα μιας γυναίκας που οδηγεί δίτροχο συνήθως αποκομίζει σχόλια του τύπου «αμαζόνα», «καμικάζι», «θεά» και άλλα σχετικά. Από τους πιο κακόβουλους, οι χαρακτηρισμοί μπορεί να είναι επίσης «ανδρογύναικο», «λεσβία» και άλλα παρεμφερή.
Όμως τελικά το όποιο κοινό αρέσκεται σε αρνητικό σχολιασμό, αποτελείται συνήθως από άτομα τα οποία ουδέποτε έχουν οδηγήσει μοτοσυκλέτα, κυρίως λόγω του κλισέ της ελληνικής κοινωνίας «οι μηχανές είναι σκοτώστρες». Έχουν δηλαδή αυτά τα άτομα άποψη για κάτι το όποιο όχι απλά δεν κατάφεραν, αλλά δεν προσπάθησαν καν, μετά τις παρακλήσεις και τις επιταγές της ελληνίδας μάνας για την αγορά ενός αυτοκινήτου.
Ας σκεφτούμε για λίγο πως βρέθηκε το εν λόγω κορίτσι πάνω στο παπάκι. Αν δηλαδή είχε λάβει την άδεια του ιδιοκτήτη ή πιθανότατα την παρότρυνση αυτού. Αν σκέφτηκε ο ίδιος ο κάτοχος του οχήματος, που φέρει πάσα ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος, ότι αυτή η κοπέλα δεν φοράει ούτε κράνος- δεν θα επεκταθώ στον επιπλέον εξοπλισμό που απαιτεί η οδήγηση μηχανής.
Η Βίκυ λοιπόν καταλήγει ίσως με αμυχές ή και κάποια σπασίματα, να βρίσκεται κάτω από το μηχανάκι. Εκτός αυτού, εκτεθειμένη σε μια κοινωνία που έχει χιούμορ με «τον πόνο του άλλου», μέσα από ένα βίντεο που πιθανόν χωρίς την συγκατάθεσή της, ανέβηκε στο Υt και αναπαράχθηκε από όλες εκείνες τις σελίδες που θα πουλούσαν και τη μάνα τους για ένα κλικ παραπάνω.
Όλα αυτά δε θα είχαν συμβεί όμως, αν η Βίκυ είχε βρεθεί με κάποιον ο οποίος της έλεγε μερικά πράγματα για τα δίτροχα και δεν επέλεγε να διακωμωδήσει το ατύχημα της.
Η φύση έχει προνοήσει και δεν δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να περπατήσει από την αρχή της γέννησης του. Τουναντίον για να φτάσει το ανθρώπινο όν να περπατά χωρίς εξωτερική βοήθεια, περνάει από διάφορες φάσεις και στάδια και σίγουρα διανύει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί και η εκμάθηση οδήγησης μηχανής. Χρειάζεται χρόνο εμπειρία και ίσως ….μερικές τούμπες.
Μια άλλη περίπτωση νέας μηχανόβιας, είναι αυτήν της Χριστίνας, που αποφάσισε χωρίς να έχει καμία πρότερη οδηγική εμπειρία δικύκλου, να ακολουθήσει τον αγαπημένο της Ηλία στον γύρο της Αφρικής πάνω σε δύο μοτοσυκλέτες. Με τη βοήθεια του αγαπημένου της ταξιδευτή και τη δική της θέληση, κατάφερε αυτή τη στιγμή που γράφεται να άρθρο, να βρίσκεται ήδη σε κάποιο δρόμο ή και μονοπάτι της αφρικανικής ηπείρου.
Αν η Βίκυ βρεθεί δίπλα στους σωστούς ανθρώπους και σε περιβάλλον που της παρέχει τα απαραίτητα, πιθανόν σε λίγα χρόνια να χειροκροτούμε τις επιδόσεις της σε αγώνα ταχύτητας σε κάποια πίστα, εκτός ή εντός Ελλάδος. Το γεγονός και μόνο ότι αψήφησε τα καθώς πρέπει, έτσι όπως αυτά ορίζονται από την κοινή λογική, δείχνει ότι πρόκειται για ένα άτομο με όρεξη για μάθηση και τόλμη.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε για τον Δάνη που σκοτώθηκε σε ατύχημα με μηχανή.
Βανέσσα Μαρά
Κριτής αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού
Από το omniatv.com
