Διάβασα (και μου σηκώθηκε η πέτσα!) ότι «σε δημοπρασίες Ιμπρεσιονιστών, Μοντέρνας και Σουρεαλιστικής Τέχνης» του Οίκου Sotheby’s πουλήθηκε πίνακας του Πικάσο με τίτλο «Femme assise près d’une fenêtre» (Γυναίκα που κάθεται  κοντά σε ένα παράθυρο) στην τιμή των 33,2 εκατομμύρια ευρώ. Ο πίνακας απεικονίζει τη νεαρή ερωμένη του Ισπανού ζωγράφου (Marie-Thérèse) η οποία είχε αναδειχθεί «σε ένα πρωταρχικό έμβλημα αγάπης και επιθυμίας στην τέχνη του 20ου αιώνα».

Ομολογώ ότι βρίσκω πολύ ακριβό αυτό το «έμβλημα αγάπης και επιθυμίας». Απλησίαστο.

Η δική μου «Γυναίκα σε παράθυρο» είναι πιο ταπεινή, δεν κοστίζει μια περιουσία και δεν είναι «έμβλημα επιθυμίας».

Πρόκειται για μια γυναίκα που μου προκάλεσε την προσοχή σε μια διαδήλωση απέναντι από τα γραφεία της ΓΣΕΕ. Την είδα ξαφνικά και μου άρεσαν τα μαύρα ρούχα της στο σκοτεινό υπόβαθρο. Κοίταζε στοχαστικά, συνοφρυωμένη, τα πλήθη να διαδηλώνουν κάτω από το παράθυρο της.

Τι σκέφτεται, τι στοχάζεται, δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Και, σίγουρα, δεν θα δώσει κανείς ούτε ένα σεντς για να το μάθει…  

Αλλά… έχει σημασία; Έχει σημασία ποιες σκέψεις μας βασανίζουν, εμένα ή εσάς; Νοιάζεται κανείς;