Το Guaglione είναι ένα ναπολιτάνικο τραγούδι που γράφτηκε το 1956 από τον Giuseppe Fanciulli (μουσική) και τον Nicola “Nisa” Salerno (στίχοι) για το 4ο Ραδιοφωνικό Φεστιβάλ Μουσικής της Νάπολης, όπου και κέρδισε το πρώτο βραβείο. Στη ναπολιτάνικη διάλεκτο guaglione σημαίνει χαμίνι, αλητάκι ή απλά αγόρι, ενώ η λέξη πέρασε ως wallyo στην αργκό των Ιταλοαμερικάνων. Στην πρώτη του εκτέλεση τραγουδήθηκε από τον Aurelio Fierri. Έκτοτε διασκευάστηκε και τραγουδήθηκε από πολλούς καλλιτέχνες σε πολλές γλώσσες, με πιο πετυχημένη τη διασκευή του σε mambo από τον Pérez Prado. Ακολουθούν η πρώτη εκτέλεση και τέσσερεις διασκευές:
01/ Aurelio Fierro & Orchestra di Mino Campanino – Ιταλία 1956
Guaglione (στη ναπολιτάνικη διάλεκτο)
02/ Dalida – Γαλλία 1957
Bambino (στα γαλλικά)
03/ Anica Zubović - Κροατία 1957
Guaglione (στη ναπολιτάνικη διάλεκτο)
04/ Lili Boniche – Αλγερία 1990
Bambino (στα αραβικά)
05/ Pérez Prado - Κούβα 1959
Guaglione (ορχηστρικό)