Η τοποθέτηση του κ. Βαρεμένου

Η Ελλάδα έχασε στην διάρκεια της πανδημίας μία πόλη στο μέγεθος της Χίου ή της Μυτιλήνης και 60 συμπολίτες μας εξακολουθούν να χάνουν την ζωή τους κάθε μέρα, όχι στην Ουκρανία, αλλά σ’ έναν ακήρυχτο πόλεμο. Στην αρχή, όταν δεν είχε ενσκήψει καλά-καλά ο ιός στην χώρα, ο κ. Μητσοτάκης ισχυριζόταν, με ή χωρίς τον φίλο Σωτήρη, ότι μας σώζει. Έκτοτε, μας άφησε στην ατυχία μας να τον έχουμε πρωθυπουργό σε μία κρίσιμη συγκυρία.

Είναι ανίερο, μέσα σε μία τραγωδία, να έχουμε βροχή απ’ ευθείας αναθέσεων που παίρνει την μορφή πλιάτσικου, θυμίζοντας σκοτεινές πτυχές της ιστορίας μας.

Είναι ανίερο ότι η κυβέρνηση σπεύδει άρον-άρον να επαναφέρει τους εργολάβους στα νοσοκομεία, καταφρονώντας καθαρίστριες και εργαζόμενους στην φύλαξη και την σίτιση, που κάποτε τους χειροκροτούσε επειδή έδιναν την μάχη στο πεδίο, νοσώντας στην μεγάλη πλειοψηφία τους.

Έναν απλό καταρράκτη θέλει να κάνει ο άλλος και περιμένει μέχρι να χάσει το μισό φως του.Για να μην μιλήσουμε για τα 8.000 αναβληθέντα ογκολογικά χειρουργεία.

Θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να απολύσει 5.000 ανεμβολίαστους υγειονομικούς, όχι για λόγους ευαισθησίας αλλά προεκλογικής σκοπιμότητας. Δεν είναι ώρα στην πανδημία να προσθέσει την ανθρωποφαγία.

Έπαιξε επικοινωνιακά και πολιτικά παιγνίδια μεταχειριζόμενη τους ανεμβολίαστους, συλλήβδην, ως παλαβούς, βάζοντάς τους απέναντι και δαιμονοποιώντας τους πολιτικούς της αντιπάλους ως δήθεν κρυφοαντιεμβολιαστές.

Μπροστά στο τσουνάμι της ακρίβειας, την επαπειλούμενη επισιτιστική κρίση και την διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, αν δεν έχεις ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας για να ακουμπήσει ο αδύναμος, τί θα απογίνουμε;

Παταγώδης η αποτυχία της κυβέρνησης στην πανδημία, προκλητική η αδιαφορία της στις οικονομικές συνέπειες και, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, ο κ. Μητσοτάκης παίζει προσωπικά προπαγανδιστικά παιγνίδια με τεράστιους κινδύνους στα εξωτερικά θέματα.

Κανονικά, η κυβέρνηση έπρεπε προ πολλού να διανύει το τελευταίο μίλι της. Φύγετε πριν είναι πολύ αργά για την χώρα.