Ωραία λοιπόν! Η Νέα Δημοκρατία είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων κι αυτό αποτελεί βασικό σημείο του προεκλογικού της προγράμματος.

Αυτό σημαίνει ότι οι πωλήσεις από την κυβέρνηση πρέπει να γίνουν τώρα;  Όταν η πανδημία έχει δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης ή, επί το επιεικέστερον..., δυσπραγίας; Με το δημόσιο χρέος να αγγίζει το 220% του ΑΕΠ και το ιδιωτικό χρέος να αγγίζει τα 300 δισ. ή άλλο ένα 200% του ΑΕΠ σχεδόν;

Οι παλιότερες ιδιωτικοποιήσεις επί Σημίτη, Καραμανλή, Σαμαρά, ακόμη κι αυτές στις οποίες υποχρεώθηκε από τους δανειστές μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ολοκληρώσει, είχαν έναν βασικό στόχο. Το τίμημα κάθε φορά πήγαινε σε ειδικό ταμείο για αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Τώρα τι εισπράττει από την υπόθεση Πειραιώς το Δημόσιο; Μήπως μια τεράστια μηδενικούρα;  Άρα ποια η σκοπιμότητα πώλησης;

Αν όσα «ακούγονται» περί Πόλσον (του πρώην υπ. Οικονομικών του Μπους του Β') ως πιθανότατου νέου ιδιοκτήτη της Πειραιώς αντί 800 εκατ. - 1 δισ. ευρώ), τότε πωλείται το δικαίωμα διαχείρισης καταθέσεων περίπου 50 δισ. σε τιμή 20 εκατομμυρίων ευρώ ανά 1 δισ., δηλαδή στο 2%, χωρίς να υπολογιστεί το υπόλοιπο ενεργητικό. Πώς να χαθεί τέτοιο κελεπούρι; Για τον Πόλσον βεβαίως. Εδώ όμως ποιος ωφελείται πλην κάποιων golden boys που θα διατηρήσουν τα «πακέτα» τους;

ΥΓ.: Και κράτει με τις διαρροές με τα δισεκατομμύρια που χάθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ στις τράπεζες. Μόνο το 2010 - 2011 χάθηκαν 30 δισ. ευρώ (Καθημερινή, 9.1.2011) και δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ τότε...