Στο δρόμο προς το συνέδριο υπήρχαν συμφωνίες και  διαφωνίες. Ωστόσο, η διαφωνία είναι αυτό που γεννά το πολιτικό σχέδιο, καθώς μπορεί να υπάρχουν συγκλίσεις τελικά και να μπορέσει να υπάρχει παραγωγή πολιτικού έργου. Θέλω να είμαι ειλικρινής, ειδικά σε αυτή την δύσκολη συγκυρία που διανύουμε, διότι τότε κατά την γνώμη μου κρίνεται η πολιτική.
Σημαντικό είναι να υπάρχουν κοινές πολιτικές επιδιώξεις. Θεωρώ ότι η επιδίωξη μας δεν είναι απλά να ρίξουμε την δεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά να ρίξουμε όλο αυτό το σύστημα που δημιουργεί αυτές τις πολιτικές της κοινωνικής καταπίεσης. Αναγκαίο είναι να δούμε και με τι μέσο θέλουμε να πετύχουμε αυτό το στόχο. Η Νεολαία ΣΥ.ΡΙΖ.Α  και η Αριστερά δεν έχουν ανάγκη τους παράγοντες και τις συζητήσεις των «διαδρόμων». Έχουν ανάγκη από μυαλά για να παράγουν πολιτική, χέρια και πόδια για να την υλοποιούν.
Αυτό το συνέδριο λοιπόν, το 2ο συνέδριο μας, θα είναι αυτό που θα δώσει μια εναλλακτική πρόταση και οφείλουμε όλοι και όλες να την υλοποιήσουμε την επόμενη μέρα. Αυτή η εναλλακτική πρόταση, που αποτελεί ένα στέρεο απόθεμα ιδεών, έχει το εξής χαρακτηριστικό γνώρισμα: Να θεμελιώσει την κοινωνική ενσωμάτωση των αδύναμων και την ατομική ενδυνάμωση στους θεσμούς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Δεν επαρκεί απλά να εξανθρωπιστεί ο κοινωνικός κόσμος, αλλά αναγκαίο είναι να αλλάξει ριζικά, προς μια αριστερή κατεύθυνση κοινωνικής δικαιοσύνης, καταργώντας την κοινωνική εκμετάλλευση. Και εμείς ως νέοι και νέες, στρατευμένοι και στρατευμένες με τις αξίες της Αριστεράς, μπορούμε να το κάνουμε.
Αυτό το συνέδριο είναι πολύ σημαντικό προκειμένου να καταφέρουμε να ορθώσουμε ανάστημα απέναντι σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν. Και να έχουμε κοινωνικά γειωμένες και πρωτίστως αριστερές και ριζοσπαστικές θέσεις οι οποίες να μπορούν να δίνουν όραμα στους νέους ανθρώπους και τις κοινωνικές τάξεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε. Το οραματικό στοιχείο είναι η γοητεία της Αριστεράς και το βασικό μας εργαλείο για να αλλάξουμε τον κόσμο και, δυστυχώς, είναι κάτι που λείπει από την νέα γενιά.
Το στοίχημα λοιπόν είναι να δώσουμε πάλι όραμα στους νέους και τις νέες που πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Μπορεί να μην καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά θα έχουμε καταφέρει κάτι εξίσου σημαντικό: Να μετασχηματίσουμε συνειδήσεις που θα είναι συμμέτοχοι σε ένα κοινό σχέδιο, στον Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Και εμείς πάντα πρέπει να θυμόμαστε τον στόχο μας, για να μην χάνουμε την ταυτότητά μας. Γιατί αν τώρα δεν θυμόμαστε όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι στο πιο σημαντικό καθήκον που έχει η Αριστερά, και αυτό είναι να σταθεί δίπλα στους αδύναμους και κατατρεγμένους αυτής της χώρας. Πρέπει αυτή την στιγμή, να οργανώσουμε την καθημερινότητα των υποτελών τάξεων και όλων των νέων ανθρώπων.
Τι ανάγκες έχουμε και τι διεύρυνση θέλουμε;
Για μένα, η διεύρυνση πρέπει να πραγματοποιείται μόνο σε κοινωνικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο στελεχών, που παλιά ήταν στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Διότι το ΠΑΣΟΚ ήταν ο καλύτερος μαθητής του νεοφιλελευθερισμού. Το ΠΑΣΟΚ διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό σύστημα. Και παρόμοια πράγματα ισχύουν και για την ΠΑΣΠ, που διέλυσε τον φοιτητικό συνδικαλισμό, διότι διακινούσε σημειώσεις, επένδυε στον ατομικό δρόμο και το πελατειακό σύστημα.
Θεωρώ ότι ως Νεολαία πρέπει να αξιοποιήσουμε και τον τελευταίο μας άνθρωπο για να είμαστε χρήσιμοι στον κοινωνικό μας χώρο. Να αντιληφθούμε ότι είναι ευθύνη μας να μετασχηματίζουμε ανθρώπους, διότι η Αριστερά αγαπάει την ευθύνη. Έτσι, θα πετύχουμε και την μαζικοποίηση που θέλουμε, και έχουμε ήδη πετύχει σε μεγάλο βαθμό.
Σε αυτό το συνέδριο θα αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας και τα λάθη μας. Το ζητούμενο όμως είναι να γίνει ένας γόνιμος διάλογος που θα έχει ως βασικό γνώμονα την Αριστερά και τους νέους και θα γεννήσει το πολιτικό σχέδιο της Νεολαίας της Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την επόμενη μέρα.