Όσον αφορά στο αν ο ίδιος θα είναι υποψήφιος, απέρριψε εκ νέου τη συγκεκριμένη εκδοχή, λέγοντας: «Δεν το εξετάζω. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να εξασφαλίζει την πολιτική συναίνεση, γιατί αυτή δεν υπάρχει εξ αιτίας της ασκούμενης πολιτικής. Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία της Δημοκρατίας».
Κατά τη συνάντηση με τον κ. Παπούλια, ο φ. Κουβέλης πρότεινε τη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών για να υπάρξει συνεννόηση σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ επεσήμανε ότι οι πολιτικές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις των κομμάτων είναι παραδεκτές στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας, αλλά πρέπει να μείνουν στην άκρη και να αναζητηθεί κοινός πολιτικός τόπος για τη διαπραγμάτευση του χρέους.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, πρέπει όλες μαζί οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου να διεκδικήσουν «μια διαπραγμάτευση έτσι ώστε να αναδιαρθρωθεί το χρέος, το οποίο δεν είναι βιώσιμο, και εάν δεν υπάρξει αυτή η αναδιαπραγμάτευση για τη βιωσιμότητα του χρέους είναι προφανές ότι τα δυσμενή αποτελέσματα από ένα χρέος που δεν αναδιαρθρώνεται θα είναι παρόντα και θα είναι σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας».
Πρόσθεσε πως «η τεχνητή πόλωση, η οποία υπάρχει απομακρύνει από την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων του τόπου» και συμπλήρωσε πως «πρέπει να εξασφαλιστεί και ένα αναπτυξιακό σοκ που χρειάζεται η χώρα μας, με τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση στο εσωτερικό της».
«Χαίρομαι που ακούω για συνεννόηση παρά τις διαφορές των κομμάτων», απάντησε ο Κ. Παπούλιας, επισημαίνοντας όμως πως αυτό χρειάζεται και για τα εθνικά θέματα. «Αυτό υποστηρίζω, αυτό είπα και στον πρωθυπουργό και τον κ. Τσίπρα», πρόσθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ανταπαντώντας ο Φ. Κουβέλης συμφώνησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τονίζοντας πως υπάρχει ανάγκη συνεννόησης και για τα εθνικά ζητήματα:
«Και είναι αναγκαίο με το δεδομένο ότι και οι εξελίξεις που σημειώνονται στο Αιγαίο έχουν σχέση με την προκλητική όσο και απαράδεκτη συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία με τις ενέργειές της προσβάλλει τη διεθνή νομιμότητα, αλλά και την ανεξαρτησία μιας ευρωπαϊκής χώρας, της Κύπρου. Πρέπει και αυτό να αποτελέσει αντικείμενο μιας συνεννόησης εθνικού χαρακτήρα μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και τούτο».
