Οι αγώνες των υγειονομικών μετά την μεταπολίτευση για ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας έφεραν ως αποτέλεσμα την ψήφιση του νόμου 1397/83, την μετατροπή των ιδιωτικού δικαίου νοσοκομείων σε δημοσίου δικαίου, οι νοσοκομειακοί γιατροί εργάζονται με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στο νοσοκομείο και με ειδικό ιατρικό μισθολόγιο, οι δε εργαζόμενοι/ες των άλλων επαγγελμάτων υγείας είχαν να επιλέξουν μεταξύ τριών ρυθμίσεων για την μορφή εργασιακής τους σχέσης στο νοσοκομείο.
Το ενιαίο πλαίσιο οργανισμού λειτουργίας των νοσοκομείων έδωσε την δυνατότητα να σχεδιασθούν οι οργανισμοί λειτουργίας των νοσοκομείων με σωστή κατανομή των θέσεων εργασίας ανά ειδικότητα και με προοπτική ανάπτυξης νέων τμημάτων, ανάλογα και με τις εξελίξεις στον τομέα των επιστημών στο χώρο της υγείας.
Η συμβολή των συνδικάτων των υγειονομικών, με πρωτοπόρα την ΟΣΝΙΕ και την τότε πρόεδρο της Ελένη Ορφανού και την ΕΙΝΑΠ με πρόεδρο τον Κυριάκο Ελευθεριάδη ήταν καθοριστική και για την μετατροπή των ιδιωτικού δικαίου νοσοκομείων σε δημοσίου δικαίου και για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων.
Αυτή η εξέλιξη είχε το στοιχείο της ανταποδοτικότητας των φόρων που πληρώνουμε οι πολίτες.
Με την σημερινή νομοθετική παρέμβαση της Κυβέρνησης όλα αυτά καταργούνται, αφού ήδη τα νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει, οι υγειονομικοί έχουν εξαντληθεί και εξαθλιωθεί και οι πολίτες εκ των ενόντων προσπαθούν να βρουν λύση στο πρόβλημα υγείας τους.
Αλήθεια πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί πληρώνουμε τόσους φόρους και η Κυβέρνηση επαίρεται για την θετική εξέλιξη στα δημόσια έσοδα.
Πού κατευθύνονται αυτά τα έσοδα, αν όχι για τις ανάγκες των ανθρώπων, όπως παιδεία, υγεία και άλλες κοινωνικές παροχές.
Και εφ’ όσον τα έσοδα δεν κατανέμονται στον κρατικό προϋπολογισμό για κοινωνικές δαπάνες θα πρέπει να πληρώνουμε τόσους φόρους, για να θησαυρίζουν τα παιδιά του κυβερνητικού μηχανισμού και να πένονται οι πολίτεςq
Είναι σοβαροί οι λόγοι για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας και η αντίθεση στην κυβερνητική πολιτική.
Αυτή η πολιτική και αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ηττηθούν, για να έχουμε την ελπίδα τι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες για όλες και όλους και κύρια για όσες, οσους δεν έχουν και δεν κατέχουν.
* H Ιλεάνα Σακκά είναι πρώην πρόεδρος της ΟΣΝΙΕ
