Οι πολιτικές ηγεσίες του παλιού δικομματισμού υπόσχονταν στους νέους πως θα ζούσαν στην Κοινωνία της Γνώσης. Πως το μέλλον τους θα ήταν λαμπρό, αρκεί αυτοί να κυνηγούσαν την ατομική τους εξέλιξη, να αποκτούσαν όλο και περισσότερες γνώσεις και δεξιότητες.

Να γίνονταν, όπως έλεγε ένας νεολογισμός της εποχής, «απασχολήσιμοι». Τελικά, πρώτα αναγκάστηκαν να κρύβουν τα πτυχία τους για να μπορέσουν να βρουν δουλειά. Και σε λίγο, βρέθηκαν μπροστά στο γκρίζο φάσμα «ανεργία-επισφάλεια-μετανάστευση».

Για τον παλιό δικομματισμό τα μνημόνια ήταν μια χρυσή ευκαιρία. Να επιβάλουν όλες τις αλλαγές που ως τότε ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν υπό τον φόβο των κοινωνικών αντιδράσεων. Και να τελειώσουν με το «Πρόβλημα νεολαία». Να αναιρέσουν ένα βασικό χαρακτηριστικό των νέων ανθρώπων της χώρας. Τις υψηλές τους προσδοκίες. Να τους κάνουν να χάσουν την δυνατότητα να σχεδιάζουν με ασφάλεια το μέλλον τους. Να τους κάνουν να ενοχοποιούν τον εαυτό τους όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Κι έτσι να ρίξουν τις αντιστάσεις τους.

Σήμερα, η κρίση της πανδημίας είναι o δεύτερος γύρος της σύγκρουσης της πολιτικής και οικονομικής ελίτ με τους νέους. Μια σύγκρουση με όρους βιοπολιτικής. Όπου όταν αποτυγχάνουν τα κηρύγματα περί συλλογικής πειθαρχίας και ατομικής αριστείας, επιστρατεύεται η συλλογική ενοχοποίηση των νέων για την διασπορά του ιού και η καταστολή. Το αποτέλεσμα είναι ότι για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκονται στην Ελλάδα τόσοι πολλοί άνθρωποι άνω των 30 που δεν ξέρουν «τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν». Που δεν έχουν μια προοπτική σταθερής επαγγελματικής ταυτότητας και δημιουργίας οικογένειας, όσοι/ες το επιθυμούν. Που δεν μπορούν να σχεδιάσουν τη ζωή τους. Και αυτό είναι ένα ζήτημα δημοκρατίας.

Η τωρινή συγκυρία έχει μια ακόμα ιδιαιτερότητα: Αυταρχικοποιώντας το κράτος, το άρχον συγκρότημα επενδύει στο φόβο. Οι αντιδράσεις μας ποινικοποιούνται προληπτικά, στο όνομα της υγειονομικής κρίσης. Οι νέοι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι σε μια καινούρια συνθήκη, όπου ο φόβος της καταστολής έχει αναβαθμιστεί στο φόβο του θανάτου. Και την ίδια στιγμή, ψηφίζονται εκτρωματικοί νόμοι που σημαδεύουν τις ζωές μας. Ψάχνουμε απαντήσεις σε αυτό το βασικό ερώτημα: Πώς μπορούμε τώρα να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας;

Αυτόνομοι, ελεύθεροι, ισότιμοι

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει μέσα από το Πρόγραμμά του να κάνει μια ξεχωριστή συμφωνία με τους νέους. Να δεσμευτεί πως με την επόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς οι νέοι που ζουν στην Ελλάδα θα μπορούν να είναι αυτόνομοι και ελεύθεροι. Και αυτό προϋποθέτει να είναι και ισότιμοι.

O αυτόνομος νέος είναι αυτός που μπορεί να υλοποιήσει την μετάβαση στην ενήλικη και αυτεξούσια ζωή, έχοντας στέγη και εργασία που του επιτρέπει να βιοπορίζεται χωρίς την εξάρτηση από τους γονείς του. Ο ελεύθερος νέος είναι αυτός που μπορεί να επιλέξει τον τρόπο ζωής που επιθυμεί, να καθορίσει το περιεχόμενο των σπουδών του, να απολαύσει τον πολιτισμό, τον ελεύθερο χρόνο του και τις ερωτικές του σχέσεις και γενικώς να αναπτύξει την προσωπικότητά του όπως το επιθυμεί, χωρίς να φοβάται τα κοινωνικά εμπόδια και τις προκαταλήψεις. Και ο ισότιμος νέος είναι αυτός που, προκειμένου να πετύχει τα παραπάνω, το κράτος του παρέχει τα μέσα για να υπερβεί τα μειονεκτήματα που του έχουν προσδώσει οι συνθήκες της ζωής του. Είναι ο νέος για χάρη του οποίου η κρατική πολιτική με τις παρεμβάσεις της, αμβλύνει τις διαφορές που προκύπτουν από τα τέσσερα βασικά στοιχεία ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων. Το εισόδημα, τον τόπο διαμονής, την ταυτότητα φύλου και την αρτιμέλεια-αναπηρία. Τα στοιχεία αυτά δυσχεραίνουν την πρόσβαση των νέων στους διάφορους τομείς της αυτόνομης ενήλικης ζωή τους και της ελευθερίας τους. Στην εργασία, στην μόρφωση, στην στέγαση, στις ερωτικές-οικογενειακές σχέσεις, στον ελεύθερο χρόνο, στον ελεύθερο χώρο, στην κυκλοφορία, στον πολιτισμό, στην ψηφιακή πρόσβαση.

Η Χάρτα

Σε αυτήν την λογική θα πρέπει να δομήσει και να παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μέσα από το Κυβερνητικό Πρόγραμμά του μια βεντάλια δεσμεύσεων για την ζωή των νέων στην Ελλάδα. Θέσεις που θα συγκροτούν μια Χάρτα Δικαιωμάτων της Νέας Γενιάς.

Στο πεδίο της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, πρέπει να παρουσιάσουμε πιο λεπτομερώς ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα συνδυάζει την 4η Βιομηχανική Επανάσταση με τα ειδικά πλεονεκτήματα της χώρας, όπως είναι το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα και ο τουρισμός, ώστε να εργαστούν μέσα από αυτό οι νέοι -υψηλής και μη ειδίκευσης- και παράλληλα να ανασυγκροτηθεί η περιφέρεια. Να ανοίξουμε το δρόμο για τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα και την παραγωγή στο τεράστιο δυναμικό των νέων επιστημόνων και διδακτόρων, με σχέδιο διορισμών σε Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα και προγράμματα έρευνας και διδασκαλίας, συνδεδεμένα με την παραγωγική ανασυγκρότηση και την προστασία των κοινωνικών αγαθών, όπως η υγεία. Να οργανώσουμε μεγάλα προγράμματα για την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας σε τομείς καινοτομίας και γνώσης -με μειώσεις φόρων και εισφορών και με θεσμικές διευκολύνσεις- και την προώθηση των συνεργατικών σχημάτων (ΚΟΙΝΣΕΠ, συνεταιρισμοί) σε όλες τις μορφές εργασίας, πνευματικές και χειρωνακτικές. Να συνεχίσουμε την αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου αστικού τοπίου (εμπορικές στοές και οδοί), διαθέτοντας τους χώρους σε νέους παραγωγούς και επιχειρηματίες. Στο πλαίσιο του σχεδίου για την απόκτηση του ελέγχου μιας συστημικής τράπεζας, να χρηματοδοτούμε ενώσεις εργαζομένων για να αναλαμβάνουν την διοίκηση μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν.

Στο πεδίο της Εργασίας, πρέπει να εγγυηθούμε πως θα κυνηγήσουμε ξανά την αδήλωτη εργασία και υπερεργασία με την ανασυγκρότηση της Επιθεώρησης Εργασίας και πως θα δώσουμε κίνητρα για τη μετατροπή των συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρους. Πως θα βοηθήσουμε τους νέους που αναγκάζονται ή θέλουν να αλλάξουν επαγγελματικό αντικείμενο, με ανοιχτά προγράμματα επανακατάρτισης, οργανωμένα από τα πανεπιστήμια. Να διασφαλίσουμε ότι η τηλεργασία δεν θα κάνει λάστιχο το εργασιακό ωράριο και τις ζωές των νέων. Ασφαλώς, η εμβληματική αλλαγή που θα φέρει ποιοτικό άλμα στην ζωή όλων των εργαζόμενων είναι η θέσπιση της 4ήμερης-32ωρης εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών, όπως διεκδικούν τα ευρωπαϊκά κινήματακαι εφαρμόζεται ήδη σε κάποιες χώρες και με αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Να προστατεύσουμε, τελικά, τους εργαζόμενους και ειδικά τους νέους από την εκμεταλλευτική σχέση εργοδότη-εργαζόμενου.

Στο πεδίο της Εκπαίδευσης να ξεκαθαρίσουμε πως άμεσα θα εισάγουμε στα σχολεία νέες μεθόδους και εργαλεία διδασκαλίας, για να συμβαδίζουν επιτέλους με τις επιθυμίες και τους τρόπους μάθησης των παιδιών και των εφήβων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και για να δημιουργούν μία νέα σχέση με τη γνώση, πολύπλευρη και βασισμένη στην κριτική σκέψη. Πως θα εισάγουμε την ψηφιακότητα, την διαδραστικότητα και το βιωματικό στοιχείο, διότι είναι παράλογο να ζητάμε από τα παιδιά που από τριών χρόνων χειρίζονται tablets, να εκπαιδεύονται με την ίδια μέθοδο και τα ίδια μέσα που το έκαναν οι γονείς τους.

Πως θα αφήσουμε πίσω τις αποτυχημένες μεθόδους διδασκαλίας σε όλα τα αντικείμενα (πως αλλιώς από αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος μπορεί να ονομαστεί, για παράδειγμα, το ότι το 50-60%% των υποψηφίων στις Πανελλήνιες γράφουν σταθερά κάτω από τη βάση στα Μαθηματικά), θα επαναφέρουμε τον ρόλο της Κοινωνιολογίας και θα εισάγουμε σύγχρονες λογικές στη διδασκαλία της Ιστορίας, για τις οποίες έχει γίνει ήδη η σχετική προετοιμασία και ήταν έτοιμες να εφαρμοστούν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, πως μέσα από την εκπαίδευση θα βάλουμε τις βάσεις για να κερδίσουν οι νέοι την πραγματική κοινωνική αυτογνωσία. Και, ασφαλώς, πως θα καταργήσουμε όλους τους νόμους της ΝΔ που εξορίζουν από την εκπαίδευση, γενική και επαγγελματική, τους μαθητές για να τους κάνουν πελατεία των κολλεγίων. Πως θα επαναφέρουμε τα διετή δωρεάν επαγγελματικά πανεπιστημιακά προγράμματα για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ.

Και πως θα εφαρμόσουμε το νέο σύστημα για την πρόσβαση στα πανεπιστήμια που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με ένα μεγάλο πρόγραμμα Επαγγελματικού-Επιστημονικού Προσανατολισμού για να διασφαλίσουμε πως οι νέοι και οι νέες θα σπουδάζουν αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν. Πως θα οργανώσουμε σε όλες τις έδρες πανεπιστημίων την ανέγερση εστιών και τη διασφάλιση φοιτητικής στέγης και μέριμνας για όλους και όλες, γιατί πολλές φορές οι νέοι που επιλέγουν να φοιτήσουν σε ένα κολλέγιο δεν το κάνουν επειδή έχουν μεγάλο οικογενειακό εισόδημα, αλλά επειδή δεν έχουν αρκετά χρήματα για να σπουδάσουν μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας της οικογένειάς τους. Πως θα αυξήσουμε τις υποτροφίες. Απέναντι στο σχέδιο για υποβαθμισμένη εκπαίδευση που οδηγεί τους νέους σε μια δεξαμενή ανειδίκευτης και ημι-ειδικευμένης εργασίας / ανεργίας, εμείς να αναβαθμίσουμε και να εμβαθύνουμε την ποιότητα της προσφερόμενης γνώσης με στόχο τις καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Στο πεδίο της Στέγασης και της Αυτόνομης Ζωής πρέπει να παρουσιάσουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης για μεμονωμένους νέους και ζευγάρια, ώστε να φύγουν από το γονικό τους σπίτι, στο οποίο πολλοί και πολλές επέστρεψαν λόγω της πανδημίας. Με επιδότηση ενοικίου, πρόγραμμα κοινωνικής στέγης, ένα σχέδιο ανανέωσης περιθωριοποιημένων περιοχών και περιορισμού της βραχυχρόνιας μίσθωσης, σε συνεργασία με Δήμους, ώστε να ανασχεθεί και η επίδραση του Airbnb στα ενοίκια.

Να παρουσιάσουμε ένα πλαίσιο που θα διευκολύνει τη ζωή των νέων οικογενειών, αυξάνοντας τους παιδικούς σταθμούς για να καλύπτουν όλα τα παιδιά από τριών ετών και κάτω, ολοκληρώνοντας την καθολική προσχολική αγωγή με νηπιαγωγεία για τα παιδιά τεσσάρων και πέντε ετών, γενικεύοντας το Ολοήμερο Σχολείο, αυξάνοντας τα οικογενειακά επιδόματα. Και φυσικά να κάνουμε αλλαγές που θα θωρακίσουν την ελεύθερη οικογενειακή και σεξουαλική ζωή των νέων και θα ενισχύσουν νέα μοντέλα γονεϊκότητας, με την θέσπιση προοδευτικής νομοθεσίας για τον πολιτικό γάμο ατόμων ίδιου φύλου και το οικογενειακό δίκαιο και την εισαγωγή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος σεξουαλικής αγωγής-σωματικής υγιεινής-ψυχικής υγείας στα σχολεία.

Στο πεδίο του Ελεύθερου Χρόνου, του Ελεύθερου Χώρου και της Κυκλοφορίας πρέπει να παρουσιάσουμε ένα σχέδιο για την δημιουργία ανοιχτών γηπέδων, ειδικά στην περιφέρεια, και την αναβάθμιση των αθλητικών εγκαταστάσεων των σχολείων για να διατίθενται τα απογεύματα στις τοπικές κοινωνίες. Να θεσπίσουμε κουπόνι για τα παιδιά των οικογενειών που παίρνουν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με το οποίο να εγγράφονται δωρεάν σε ερασιτεχνικούς αθλητικούς συλλόγους. Να δεσμευτούμε για την χρηματοδότηση των Δήμων για τη δημιουργία μεγάλων πάρκων εξοπλισμένων με όργανα άθλησης και με χώρους για κατοικίδια, αλλά και πάρκων «τσέπης», ώστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε κοινόχρηστους χώρους πρασίνου. Να θεσπίσουμε την γενική εκπτωτική κάρτα νέων 15-29 ετών για τα ΜΜΜ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, την επέκταση του ωραρίου τους τις Παρασκευές και τα Σάββατα και την εκπτωτική Περιφερειακή Κάρτα Νέων για τα ΚΤΕΛ, για τους μόνιμους κατοίκους των μικρών Δήμων.

Στο πεδίο του Πολιτισμού να διαμορφώσουμε μια διακριτή ισχυρή χρηματοδότηση για την σύγχρονη τέχνη, ώστε να διοργανώνονται σε όλες τις πόλεις ανοιχτά πολιτιστικά φεστιβάλ, όπου νέοι καλλιτέχνες θα παρουσιάζουν το έργο τους σε δημόσιους χώρους. Να δημιουργήσουμε ανοιχτά καλλιτεχνικά hubs, όπου θα προσφέρονται δωρεάν χώροι για πρόβες, studio ηχογράφησης κλπ. Να διοργανώσουμε ετήσια showcases σε συνεργασία με Δήμους, για την παρουσίαση νέων καλλιτεχνών σε παραγωγούς του εξωτερικού.

Να οργανώσουμε ετήσια προγράμματα μετάφρασης νέων λογοτεχνών και προώθησής τους στο εξωτερικό μέσω των πρεσβειών μας. Δηλαδή, να επιτρέψουμε επιτέλους στους νέους καλλιτέχνες της Ελλάδας να ζουν μέσα από τον πολιτισμό, να μην αντιμετωπίζει πια το κράτος την τέχνη τους ως μια ενοχλητική πολυτέλεια. Να θεσπίσουμε την Κάρτα Πολιτισμού Νέων με έκπτωση 50% για τις εκδηλώσεις όλων των επιχορηγούμενων καλλιτεχνικών φορέων. Να οργανώσουμε προγράμματα στα σχολεία όπου νέοι καλλιτέχνες από τους κρατικούς πολιτιστικούς φορείς και τα φεστιβάλ, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, θα εξοικειώνουν τους μαθητές με μορφές τέχνης, ως θεατές αλλά και με την έμπρακτη συμμετοχή τους, πχ στην παραγωγή κινηματογραφικής ταινίας μικρού μήκους ή animation, στην συγγραφή/ανέβασμα θεατρικών έργων κλπ.

Να χρηματοδοτήσουμε τη δημιουργία σύγχρονων βιβλιοθηκών, ως χώρων ψηφιακής εκπαίδευσης και δημιουργικής απασχόλησης, αξιοποιώντας εγκαταλελειμμένα κτίρια. Να οργανώσουμε προγράμματα επισκέψεων των σχολείων της περιφέρειας και περιοχών χαμηλού εισοδήματος σε χώρες της Ευρώπης που έχουν ισχυρή κληρονομιά καλλιτεχνικής κουλτούρας. Να συγκροτήσουμε Κοινωφελή Προγράμματα για την καλλιτεχνική εκπαίδευση σε περιοχές της περιφέρειας που δεν υπάρχουν ωδεία, θεατρικές σχολές, σχολές χορού κλπ. Η γνώση για τον πολιτισμό, η καλλιτεχνική παιδεία και τα ταξίδια να πάψουν να είναι προνόμια και κάστρα μιας κοινωνικής αστικής ελίτ. Να δημοκρατικοποιήσουμε πλήρως την απόλαυση του πολιτισμού.

Σε όλα τα παραπάνω χρειάζεται ειδική μέριμνα για να διασφαλίζονται τα ίδια θετικά αποτελέσματα και για τους νέους ανάπηρους, για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που έχουν στην πρόσβαση στο αστικό, φυσικό, διοικητικό και ψηφιακό περιβάλλον αλλά και το κεντρικό πρόβλημα της επιβίωσης τους, αφού δεν είναι επιθυμητοί από την αγορά εργασίας, ενώ το κράτος πρόνοιας δεν τους διασφαλίζει μια καλή ποιότητα ζωής.

Επίσης, ειδική μέριμνα χρειάζεται για τους νέους που ζουν σε συνθήκες πολιτισμικά ιδιαίτερες ή ακόμα και περιθωριοποιημένοι, όπως οι νέοι Ρομά και οι νέοι μετανάστες. Το ίδιο ισχύει για τους νέους που υποφέρουν από διάφορες μορφές εξαρτήσεων, κλασικές και μη (τοξικοεξαρτημένοι, αλκοολικοί, εξαρτημένοι από τον τζόγο και τον ψηφιακό τζόγο, εξαρτημένοι από το διαδίκτυο, εξαρτημένοι από την πορνογραφία), αλλά και για τους νέους φυλακισμένους – αποφυλακιζόμενους και την κοινωνική επανένταξή τους. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως η δική μας αριστεία χωράει όλους τους ανθρώπους που παλεύουν για να βγουν από τα αδιέξοδά τους και τα καταφέρνουν. Ασφαλώς, πρέπει να εγγυηθούμε την πλήρη Ψηφιακή Πρόσβαση, να διασφαλίσουμε πως σε όλες τις περιοχές της χώρας θα υπάρχει ισχυρή σύνδεση με το ίντερνετ, για να μπορούν να υλοποιούνται τα προαναφερθέντα.

Ξεχωριστό κεφάλαιο είναι, ασφαλώς, η στρατιωτική θητεία. Σε αντίθεση με τη λογική της κυβέρνησης, που επιστρατεύει την αύξηση της στρατιωτικής θητείας ως εργαλείο δημιουργίας εθνικιστικών αντανακλαστικών αλλά και ως μέσο πλασματικής μείωσης της ανεργίας των νέων, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει να μιλήσει καθαρά για την μείωσή της διάρκειάς της στους έξι μήνες και για τη θέσπιση ισόχρονης εναλλακτικής κοινωνικής θητείας για τους αντιρρησίες συνείδησης, διασφαλίζοντας πάντα την αμυντική ικανότητα του στρατού. Μαζί πρέπει να αναβαθμιστεί η θητεία, ως προς την στρατιωτική εκπαίδευση και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που περιλαμβάνει, την αξιοκρατία, την δημοκρατία, τα δικαιώματα και την ασφάλεια των στρατευμένων. Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει να εγγυηθεί στους νέους πως η σημερινή στρατηγική της αστυνομίας, η αντικοινωνική και αντιδημοκρατική νοοτροπία που υπάρχει σε θύλακες της και η ατιμωρησία στους κόλπους της θα ξεριζωθούν.

Όλα τα παραπάνω δεν συμβαδίζουν με λογικές διαχείρισης και μεσοβέζικων λύσεων. Η αύξηση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και η κινητοποίηση των νέων ανθρώπων της αποχής απαιτούν θέσεις ριζοσπαστικές, δεσμεύσεις που θα πείθουν πως μπορούν να αλλάξουν άμεσα τις ζωές των νέων. Θα χρειαστούν συγκρούσεις με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν πρέπει να φοβηθεί.

Εμείς, μιλάμε ως κομμάτι αυτής της γενιάς. Της πιο μορφωμένης και της πιο αδικημένης που έχει την ανάγκη μιας μεγάλης ανατροπής. Η αριστερή πολιτική στοχεύει στον δομικό κοινωνικό μετασχηματισμό. Στην ριζική κατάργηση των όρων παραγωγής των ανισοτήτων. Στην ανατροπή του καπιταλιστικού υποδείγματος. Όμως, η μετάβαση στον σοσιαλισμό δεν έρχεται με μία μεγάλη κεντρική μάχη. Δεν υπάρχουν τείχη για να κυριευθούν. Υπάρχουν οι επιμέρους στόχοι που όταν επιτυγχάνονται αυξάνουν την αυτοπεποίθηση και την αγωνιστική διάθεση των ανθρώπων. Και τους βάζουν ξανά στο ρόλο του δημιουργού της

Ιστορίας. Γνωρίζουμε πως οι νέοι άνθρωποι απομακρύνονται από την πολιτική, όταν απογοητεύονται. Όταν δεν ελπίζουν πια σε τίποτα. Κι επιστρέφουν όταν δουν ότι έχει νόημα. Ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Κι όταν ανεβάζουν τον πήχη. Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πρέπει να βελτιώσει τους όρους ζωής των νέων ανθρώπων. Για να εμπνευστούν για νέες μάχες και νέες κατακτήσεις, δικές τους, του μέλλοντός τους. Για αυτό και η Χάρτα δεν πρέπει να είναι μόνο μία λίστα υποσχέσεων για τις άμεσες αλλαγές. Ούτε μόνο ένα κοινωνικό συμβόλαιο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με την νέα γενιά.

Η Χάρτα είναι και ένα ανοιχτό πεδίο προς εμπλουτισμό από τους ίδιους τους νέους, με τις συλλογικές πρωτοβουλίες, τις δράσεις, τις οργανώσεις και φυσικά τους αγώνες και τα κινήματά τους. Είναι σκαλοπάτια. Είναι τα σημεία που θα φτιάξουμε για να πατήσουν πάνω τους οι νέοι και οι νέες, να σηκωθούν ψηλά, να ξανοίξουν τη ματιά τους και να απαιτήσουν πολύ περισσότερα από αυτά που θα τους δώσουμε. Να αγωνιστούν συλλογικά για να τα κατακτήσουν. Και έτσι να μπει στο αυλάκι το νερό της μεγάλης ανατροπής.

Για να ζήσουμε εδώ και τώρα την Άνοιξη της Νέας Γενιάς. Και να την ζήσουμε μαζί.

- Θεόφραστος Βαμβουρέλλης, πολιτικός μηχανικός, μισθωτός, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, μέλος ΚΕ & ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Αναστασία Βουρλή, οδοντίατρος, ΟΜ Ανατολικού Αμαρουσίου

- Αντώνης Βρατσάλης-Παντελαίος, υποψήφιος διδάκτορας Προϊστορικής Αρχαιολογίας, ΟΜ Εξαρχείων

- Γιάννης Γεωργόπουλος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, ιδιωτικός υπάλληλος, Συντονιστής ΟΜ Μηχανικών Αττικής

- Αγγελίνα Γιαννοπούλου, πολιτική επιστήμονας, κοινοτική σύμβουλος 2ης κοινότητας Δήμου Αθηναίων, ΟΜ Παγκρατίου

- Γεωργία Γκιούλου, εκπαιδευτικός ειδικής Αγωγής, μέλος ΝΕ Χανίων ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Γιώργος Διάκος, δημοσιογράφος, μέλος ΝΕ Α΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Βασίλης Δελής, δημόσιος υπάλληλος, μέλος ΔΣ Ένωσης Αποφοίτων Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, ΟΜ Άνω Πετραλώνων – Θησείου

- Μάριος Θεοφιλάτος, μουσικός, ηχολήπτης, μέλος ΝΕ Ανατολικής Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Δήμητρα Θωμά, φιλόλογος, περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας, μέλος ΔΣ περιφερειακού ταμείου ανάπτυξης, ΟΜ Φαληρου Θεσσαλονίκης

- Κώστας Κάβουρας, οικονομολόγος, μέλος ΣτΑ Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, δημοτικός σύμβουλος Ιλίου, μέλος ΚΕΑ & ΚΕ, συντονιστής ΝΕ Δυτικής Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Κωστής Λιερός, Φωτογράφος, Δημοσιογράφος, ΟΜ Εξαρχείων

- Παύλος Μαρίνος, δάσκαλος, μέλος ΝΕ Βόρειας Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Μανώλης Καλογερόπουλος, διεθνολόγος, ΟΜ Γαλατσίου

- Τάσος Κούτρας, γεωπόνος, ΟΜ Λευκού Πύργου Θεσσαλονίκης

- Άννα Κωστοπούλου, πολιτικός μηχανικός, Συντονίστρια ΟΜ ΑΔΜΗΕ

- Δημήτρης Μπρούμας, φυσικός-εκπαιδευτικός, ΟΜ Ζωγράφου

- Σταύρος Παναγιωτίδης, κοινωνιολόγος, πρώην προϊστάμενος Γραφείου Κοινωνικής Πολιτικής Πρωθυπουργού, ΟΜ Νέου Κόσμου

- Άννα Παραγυιού, μαθηματικός, επικεφαλής δημοτικής παράταξης "Συνεργασία Πολιτών Καισαριανής", Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Καισαριανής, ΟΜ Κάτω Καισαριανής

- Μιχάλης Σιδηρόπουλος, μηχανολόγος μηχανικός, Συντονιστής ΝΕ Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Όλγα Στέφου, δημοσιογράφος, μέλος ΝΕ Α΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Χάρις Τριανταφυλλίδου, πολιτική επιστήμονας, μέλος ΝΕ Α΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Σοφία Ψαρρά, φιλόλογος, εργαζόμενη σε ΑΜΚΕ, μέλος ΝΕ Κιλκίς ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

- Κώστα Φωθιαδάκης, Msc κοινωνικής πολιτικής, Μέλος Κ