Πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το διπλωματικό και πολιτικό παρασκήνιο των διεκδικήσεων μας από το Γερμανικό κράτος, σχετικά με το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, έδωσε ο Πρέσβης επι τιμή, Ιωάννης Μπουρλογιάννης – Τσαγγαρίδης, μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Ο κ. Μπουρλογιάννης αναφέρθηκε σε γεγονότα που έλαβαν χώρα προ 20ετίας, το 1995 οπότε και γνωστοποιήσαμε στη γερμανική πλευρά τις αξιώσεις του ελληνικού κράτους. Η διήγηση του είναι αποκαλυπτική για το τι διημείφθη το απόγευμα της 5ης Νοεμβρίου του 1995 στη Βόννη.

«Στις 5.11.95 το απόγευμα πάω, μαζί με γραμματέα Θ.Σωτηρόπουλο, στον κ.Χαρτμαν (σ.σ Πήτερ Χάρτμαν, υφυπουργός εξωτερικών) και επιδίδουμε τη διπλωματική νότα. Τη διαβάζει προσεκτικά και μου λέει «το θέμα έχει λήξει», «μα πώς έχει λήξει;», του λέω, Εκείνος επιμένει, «έχει λήξει, ότι ήταν να σας δώσουμε σας το δώσαμε και μέσω του ΝΑΤΟ», του απαντώ, «Μα ΝΑΤΟική βοήθεια δώσατε και στην Τουρκία και στην Πορτογαλία που δεν μπήκαν καν στον πόλεμο. Μου ανταπαντά, «χρήματα πήρατε και μέσω της Ευρωπαϊκή Ένωσης», «μα αυτά τα χρήματα δεν είναι ‘προσωπικά’, απαντώ εγώ και του ζητώ να μου δώσει την απάντηση του υπουργείου εξωτερικών γραπτώς. Λίγο αργότερα με φωνάζει να μιλήσουμε τετ-α-τετ, εκεί μου είπε «άκου, γραπτή απάντηση δεν θα λάβεις ποτέ. Αφού Παπανδρέου το είπε με ντελάλη, (σ.σ η ελληνική κυβέρνηση είχε προαναγγείλει στον τύπο ότι θα προβεί σε ρηματική διακοίνωση προς την γερμανική πλευρά), θα βγάλουμε και εμείς ανακοίνωση. Πριν προλάβω να γυρίζω στην πρεσβεία η ανακοίνωση είχε ήδη βγεί. 

Αμέσως ενημέρωσα την Αθήνα. Στην Αθήνα είπαν ότι αυτά ήταν απαράδεκτα και δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή μια τέτοια αντίδραση από πλευράς Γερμανίας. Ξέσπασε θύελλα. Υπήρξε όμως διαφωνία Πάγκαλου – Παπούλια, επωφελήθηκαν της κατάστασης να στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου. Όταν έστειλα την ενημέρωση ο Πάγκαλος ο οποίος ήταν αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών, βρίσκονταν σε επίσκεψη στην Κύπρο , μου έδωσε λοιπόν οδηγίες να πάω στο γερμανικό υπουργείο εξωτερικών και να μεταφέρω την ελληνική αντίδραση με το δέον ύφος, όμως Παπούλιας μου είχε δώσει άλλες οδηγίες, μαλλιοτράβγημα, δηλαδή, φοβερό. Το 1996 έρχεται ο Σημίτης, και υποτίθεται ότι είχε τετ-α-τετ με τον Κολ και τον ρώτησα αν έθεσε θέμα και μου είπε «ναι», όταν τον ρώτησα τι του απάντησε ο γερμανός καγκελάριος μου είπε πως « ήταν μια ευχάριστη συνάντηση», τώρα αυτό ερμηνεύστε το εσείς όπως θέλετε.»

Ο κ. Μπουρλογιάννης θεωρεί πως στην υπόθεση των ελληνικών απαιτήσεων από την γερμανική πλευρά έγιναν λάθη εξ’ αρχής

«Έπρεπε να είχαμε υποβάλει τις απαιτήσεις μας από την εποχή της επανένωσης της Γερμανίας. Δεν ξέρω γιατί δεν τω κάναμε. Αυτό ήταν κάτι που μας έβλαψε γιατί όταν το κάναμε ήταν ήδη αργά. Ήταν λοιπόν λάθος η μεγάλη καθυστέρηση. Ήταν λάθος και το ότι δόθηκε τεράστια δημοσιότητα στον τύπο. Επίσης έπρεπε να είμαστε έτοιμοι και με συγκεκριμένα ποσά ακόμα και αν δεν ήταν απόλυτα ακριβή.»

Σύμφωνα με τον πρώην πρέσβη μας στη Γερμανία η δικαστική οδός πρέπει πλέον να αποκλειστεί και η Ελλάδα να επικεντρώσει τις προσπάθειες της στο διπλωματικό πεδίο.

 «Κατά τη γνώμη μου η δικαστική οδός αποκλείεται. Η Συμφωνία του Λονδίνου το 1953 προβλέπει σύνθεση στη σύνθεση του δικαστηρίου 4 γερμανούς δικαστές, οπότε δεν μας μας συμφέρει να προσφύγουμε. Το Διεθνές δικαστήριο Χάγης είναι απορριπτέο από εμάς, αφού γερμανοί δέχονται να γίνει διαδικασία μόνο για υποθέσεις μετά το 2008. Για αυτό λέω ότι μόνο που μπορεί να γίνει  μέσω της διπλωματικής οδού, με πολύ λεπτό χειρισμό και αφού γίνουν προκαταρκτικές συνομιλίες. Θα πρέπει να πάμε δια της πειθούς αν και αυτή τη στιγμή γερμανοί ισχυρότεροι στην Ευρώπη. Ίσως αν συγκινήσουμε κάποιους στο  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να πάρουμε με το μέρος μας μερικούς, να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι. Αλλά και αυτοί δεν έχουν κανένα συμφέρον και όλα είναι θέμα συμφερόντων.»

Πρότεινε πάντως να συσταθούν ολιγομελείς επιτροπές 3-4 ατόμων με επικεφαλής τον Μανώλη Γλέζου και να επισκεφθούν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τα γραφεία των ευρωπαϊκών αποστολών στις Βρυξέλες και να δώσουν όλα τα στοιχεία έτσι ώστε να ενημερωθούν οι βουλευτές και οι αξιωματούχοι γιατί , όπως υποστήριξε, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν το θέμα.