«Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και καθώς παρακολουθούσα μέσα από τα αμερικανικά δίκτυα ενημέρωσης και τα social media τις εξελίξεις σε σχέση με την προσφυγική κρίση, βρέθηκα μπροστά σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Ήθελα να έρθω στην Ελλάδα, να πάω στη Λέσβο και να βοηθήσω έμπρακτα αυτούς τους ανθρώπους που θαλασσοπνίγονται αναζητώντας την ευκαιρία στην ειρήνη και το δικαίωμα στην ελευθερία».

Η Γεωργία Λαλέ, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και παρακολουθώντας ένα μεταπτυχιακό πάνω στις εικαστικές τέχνες στο School of Visual Arts της Νέας Υόρκης, καθώς δεν είχε τη δυνατότητα να ταξιδέψει έως τη Λέσβο, αποφάσισε να δράσει με τα μέσα που διέθετε και ήξερε. Στη μνήμη όσων χάθηκαν για πάντα στη θάλασσα, φόρεσε μαύρα ρούχα και ένα πορτοκαλί σωσίβιο, «ένα σύμβολο ελπίδας» όπως λέει η ίδια.

Με το σωσίβιο στην πλάτη άρχισε να περπατάει στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, μπήκε στο Μητροπολιτικό Μουσείο και διέσχισε τη γέφυρα του Μπρούκλιν. Στην αρχή ήταν μόνη της, αλλά πολύ γρήγορα βρέθηκε να ακολουθείται και από άλλους ανθρώπους που ζητούσαν να συμμετάσχουν στη δράση.

«Θύμισα στον εαυτό μου πως ο καλλιτέχνης, πέρα από παραγωγός πολιτισμού, είναι και κοινωνικός λειτουργός, πως το έργο του μπορεί να ευαισθητοποιήσει και να ενεργοποιήσει το κοινωνικό ασυνείδητο. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω μια σειρά από εικαστικές δράσεις με τίτλο «OrangeVest», καθώς το πορτοκαλί σωσίβιο είναι ένα αντικείμενο που αυτήν τη στιγμή κατακλύζει τις φωτογραφίες των ρεπορτάζ από τα ελληνικά νησιά και ταυτόχρονα είναι ένα αντικείμενο που συμβολίζει την ελπίδα για επιβίωση».

Με μικρασιατική καταγωγή, η Γεωργία Λαλέ θυμάται τον παππού της, που υπήρξε και εκείνος πρόσφυγας όταν σε ηλικία πέντε ετών το 1922 διέσχισε το Αιγαίο φεύγοντας από τις ακτές της Ιωνίας, κάνοντας ένα παρόμοιο ταξίδι με αυτό τον σύγχρονων ξεριζωμένων. "Η προγιαγιά μου γέννησε ένα από τα αδέλφια του παππού μου στην προκυμαία, ενώ ο προπάππους μου χρειάστηκε να μεταμφιεστεί ώστε να μπορέσει να επιβιβαστεί σε βάρκα για την Ελλάδα" αφηγείται η νεαρή performer. Στην πρώτη της δράση η Γεωργία εισβάλλει στο Μητροπολιτικό Μουσείο διασχίζοντας συμβολικά την απόσταση ανάμεσα στην αίθουσα με τη συριακή και την αρχαία ελληνική τέχνη. "Ύστερα ακολούθησε η Times Square, όπου περπάτησα ανάμεσα σε σούπερ ήρωες, διαφημίσεις και τουρίστες από όλο τον κόσμο. Όμως συνειδητοποίησα ότι, για να δημιουργήσει κοινωνική ευαισθησία, το μήνυμα της #OrangeVest έπρεπε να μετατραπεί σε συμμετοχική δράση. Μόνο έτσι θα καταδεικνύαμε ότι το προσφυγικό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά όλο τον κόσμο".

Η δράση άρχισε να διευρύνεται με τη συμμετοχή άγνωστων ανθρώπων από όλον τον κόσμο που άρχισαν να επικοινωνούν με την performer εκφράζοντας την επιθυμία τους να γίνουν μέλη αυτής της σιωπηλής πορείας με τα πορτοκαλί σωσίβια.

«Στην τελευταία δράση, όπου διασχίσαμε τη γέφυρα του Μπρούκλιν, συμμετείχαν 16 άτομα από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο περνάει εύλογα το μήνυμα πως η προσφυγιά είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που αφορά όλους μας. Και είναι υποχρέωση όλης της παγκόσμιας κοινότητας να στηρίξει και να προστατέψει αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τον τρόμο. Που προσπαθούν να διασφαλίσουν ένα πιο ασφαλές αύριο για τα παιδιά τους".

Κατά τη διάρκεια των performances σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, η είσοδος δεν απαγορεύτηκε και δεν εμποδίστηκε. "Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η #OrangeVest είναι μια ειρηνική πορεία. Δεν φωνάζουμε, δεν εμποδίζουμε την ομαλή κίνηση και λειτουργία των δημόσιων χώρων. Δεν πιέζουμε κανέναν να πάρει θέση. Είμαστε εκεί, παρόντες, φορώντας μαύρα ρούχα και σωσίβια, δεν μιλάμε μεταξύ μας και δεν παραβιάζουμε τον προσωπικό χώρο των πολιτών που γίνονται μάρτυρες της δράσης μας».

Η "OrangeVest" βρίσκεται, σύμφωνα με την εικαστικό, σε συνεχή εξέλιξη. Η βάση παραμένει η Νέα Υόρκη, μια πόλη με "μεγάλη ιστορία σε σχέση με την προσφυγιά και τη μετανάστευση". Η ίδια ωστόσο θα ήθελε να μεταφέρει τη δράση και στην Ευρώπη, αλλά "λόγω των περιορισμένων οικονομικών" δεν μπορεί να αναλάβει το κόστος μιας τέτοιας πρωτοβουλίας, όπως λέει.

"Όμως με μεγάλη μου χαρά θα πραγματοποιούσα τη δράση υπό την υποστήριξη κάποιου καλλιτεχνικού ή κοινωνικού φορέα. Ιδανικά η performance θα συνεχίζει να εξελίσσεται και να μεγαλώνει με την υποστήριξη του κοινού και τη συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή του κόσμου. Δεν λαμβάνει καμία οικονομική στήριξη από κανέναν και δεν θα επιθυμούσα να υπάρξει κάτι τέτοιο, καθώς αυτοί που χρειάζονται οικονομική στήριξη είναι οι πρόσφυγες".

Η Γεωργία Λαλέ έχει έως τώρα εξασφαλίσει την αγορά για τα πορτοκαλί σωσίβια καθώς έχει αντεπεξέλθει σε όλα τα έξοδα από τον φοιτητικό της μισθό. "Καθώς ωστόσο η δράση μεγαλώνει ανησυχώ αρκετά, γιατί σε λίγο δεν θα μπορώ να παρέχω ένα σωσίβιο σε κάθε εθελοντή που θα επιθυμεί να συμμετάσχει. Το μόνο που μπορώ να πω και να προτείνω είναι ότι όποιος εθελοντής ή άλλος θέλει να βοηθήσει μπορεί να δωρίσει το σωσίβιό του. Έως στιγμής μεγάλο ενδιαφέρον έχει επιδείξει η ελληνική κοινότητα υποστηρίζοντας εμπράκτως αυτή την προσπάθεια ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης».

* Πληροφορίες για τη δράση και τη συμμετοχή στην #OrangeVest βρίσκονται στην προσωπική ιστοσελίδα της Γεωργίας Λαλέ http://lalegeorgia.net/