Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά εδώ και λίγον καιρό ένας νέος πολιτικός σχηματισμός εμφανίστηκε στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, φιλοδοξώντας να αντλήσει ψήφους από τον χώρο ανάμεσα στη Χρυσή Αυγή και στη Νέα Δημοκρατία, ενδεχομένως δε να παίξει τον ρόλο μιας «σοβαρής Χρυσής Αυγής», φιλοδοξώντας ακόμα και να γίνει κυβερνητικός εταίρος σε ένα σχήμα υπό τη Νέα Δημοκρατία. Το προσφυγικό προσφέρει εύφορο έδαφος για να αναπτυχθούν τέτοια δύσοσμα φυτά, όπως έδειξε η πείρα και από την υπόλοιπη Ευρώπη, κι έτσι ανακλήθηκε εξ εφέδρων ο παλαίμαχος Γιώργος Καρατζαφέρης, και μαζί με τον Τάκη Μπαλτάκο, πρώην έμπιστο του Αντώνη Σαμαρά, ίδρυσαν την Εθνική Ενότητα, όπως θα ονομάζεται το νέο κόμμα.
Αρχικά είχε ειπωθεί πως θα ονομαζόταν Εθνικός Ορθόδοξος Συναγερμός το νέο σχήμα, με το ακρώνυμο ΕΘΝΟΣ, αλλά τελικά αυτή η πρόταση δεν επικράτησε, ίσως επειδή θύμιζε πολύ το ΛΑΟΣ (Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός), το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη, που αξιώθηκε να συγκυβερνήσει το 2011 και αιμοδότησε τη Νέα Δημοκρατία με ένα σωρό ακροδεξιά μπουμπούκια (και μπουμπούκους), αφού, με τα λόγια του ιδρυτή του, πήρε τον Μάκη τον Βορίδη με τα τσεκούρια από δεξιότερα του Μιχαλολιάκου και τον έφτιαξε κοινοβουλευτικό άντρα. Μα τι είστε, ΙΕΚ Καρατζαφέρη, να μπαίνει ο φασίστας μαύρος και να βγαίνει αποδεκτός; απόρησε ο Ν. Χατζηνικολάου, ο οικοδεσπότης της εκπομπής. Ναι, το έκανα κι αυτό, τους είχα στο πλυντήριο, είπε με κρυφό καμάρι ο ξανανιωμένος ακροδεξιός.
Στην ίδια εκπομπή και αξιοποιώντας το βήμα που τόσο απλόχερα του πρόσφεραν, ο Γ. Καρατζαφέρης εδήλωσε οπαδός του νόμου και της τάξης στο προσφυγικό και τόνισε ότι «ο νόμος και η τάξη δεν επιβάλλονται με γαρδένιες». Δηλαδή, αν ακούσετε το βιντεάκι, δεν είπε ακριβώς αυτό, είπε «Είμαι υπέρ του νομου και της τάξης. Ο νόμος και η τάξις δεν γίνεται ενίοτε με γαρδένιες» (στο 0.14 περίπου του αποσπάσματος). Όπως βλέπετε, ο Νίκος Χατζηνικολάου και η εκπομπή του, εκτός από πλυντήριο ακροδεξιών προσφέρουν και υπηρεσίες επιμέλειας κειμένου.
Κι έτσι εγεννήθη Εθνική Ενότητα, ενώ έχουμε ήδη Λαϊκή Ενότητα, βέβαια στο άλλο άκρο του φάσματος -και οι παλιότεροι θα θυμούνται ίσως ότι υπήρξε στη δεκαετία του 80 και Εθνική Λαϊκή Ενότητα, που όμως δεν ήταν κόμμα αλλά μια έννοια την οποία προωθούσε το ΠΑΣΟΚ της εποχής και που δεν θυμάμαι, ομολογώ, αν και πώς υλοποιήθηκε.
Επειδή όμως εμείς εδώ λεξιλογούμε, δεν θα σχολιάσω περισσότερο το νέο κόμμα, που δεν ξέρω άλλωστε αν θα μακροημερεύσει και αν θα προκόψει (πάντως, μπορείτε στα σχόλια να κάνετε τα προγνωστικά σας). Αντί γι’ αυτό, θα λεξιλογήσω με αφετηρία τις γαρδένιες του κ. Καρατζαφέρη.
Όταν ο ακροδεξιός πολιτικάντης λέει (μετά την επιμέλεια) ότι «η τάξη δεν επιβάλλεται με γαρδένιες», εννοεί ότι χρειάζεται καμιά φορά και το γκλομπ, η άσκηση βίας. Η προσφορά λουλουδιών είναι το αντίθετο της άσκησης βίας, όπως φαίνεται και από το ρητό ότι τις γυναίκες δεν πρέπει να τις χτυπάει κανείς ούτε με λουλούδια (βλέπω πως γκουγκλίζεται), και βέβαια οι γαρδένιες είναι απο τα λουλούδια που προσφέρονται συχνότερα. Μια παραλλαγή που ακούγεται αρκετά συχνά για να δικαιολογηθεί η βία που ασκούν τα όργανα της τάξης, χρησιμοποιεί τα φοντανάκια -τι, θέλατε να τους κεράσουν και φοντανάκια; λέει ο απολογητής.
Οι γαρδένιες βέβαια έχουν την τιμητική τους σε ένα είδος λαϊκών κέντρων -λένε πως το φιλοθεάμον κοινό τις σωριάζει με τα πανέρια στα πόδια των αστεριών της πίστας, αν και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, δεν είμαι φίλος αυτού του είδους διασκέδασης.
Πάντως, όταν λέμε «γαρδένια», εννοούμε την κοινή γαρδένια ή «γαρδενία την ιασμινοειδή» (gardenia jasminoides). Το γένος της γαρδένιας έχει καμιά εξηνταριά είδη, που όλα τους είναι άνθη τροπικών και υποτροπικών περιοχών στην Ασία, την Αφρική, τη Μαδαγασκάρη και στον Ειρηνικό.
Όταν ήμουν μικρός, νόμιζα πως οι γαρδένιες πήραν το όνομά τους από τον κήπο (garden+ -ia), και μου φαινόταν λογικό, αφού γαρδένιες βρίσκουμε στους κήπους. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Η γαρδένια δεν πήρε το όνομά της από τον κήπο που λέγεται στα αγγλικά γκάρντεν, αλλά από τον Γκάρντεν -δηλαδή από τον Σκοτσέζο φυσιοδίφη Alexander Garden (1730-1791). Ο Γκάρντεν έζησε πολλά χρόνια στη Νότια Καρολίνα, όπου μελέτησε τη χλωρίδα και την πανίδα. Είχε αλληλογραφία με τον Λινναίο και του έστελνε διάφορα είδη που έβρισκε.
Η ειρωνεία είναι ότι, όπως λέει η Βικιπαίδεια, ο αξιότιμος κύριος Γκάρντεν δεν μελέτησε τις γαρδένιες, που άλλωστε δεν ευδοκιμούσαν εκεί που ζούσε. Πάντως, αυτό δεν εμπόδισε το όνομα να καθιερωθεί, σε όλες τις γλώσσες, αν και εμείς το εξελληνίσαμε, αφού δεν λέμε Γκαρντένια.
Βέβαια, και το επώνυμο του κ. Γκάρντεν από τον κήπο/garden υποθέτω πως θα προέρχεται. Όσο για τη λέξη garden, ανάγεται στο γαλλικό jardin, ή μάλλον στην παλαιά βορειογαλλική παραλλαγή gardin, που με τη σειρά της ανάγεται σε φρανκονική λέξη και παλαιογερμανική ρίζα -κάτι σαν *gardo, που θα σήμαινε περίφραξη. Μπορεί να μεσολάβησε κάποιος υστερολατινικός τύπος, κάτι σαν *hortus gardinus (δηλαδή περιφραγμένος κήπος). Από τα γαλλικά η λέξη πέρασε και στα ιταλικά-ισπανικά, ενώ το γερμανικό Garten προέκυψε απευθείας. Από αυτό το Garten, και η λέξη Kindergarten, το νηπιαγωγείο όπως το ονόμασε ο Γερμανός παιδαγωγός που επινόησε αυτό το είδος σχολείου, κατά λέξη «κήπος παιδιών». Η γερμανική λέξη πέρασε αυτούσια στα αγγλικά και σαν μεταφραστικό δάνειο (jardin d’enfants) στα γαλλικά.
Στη γλώσσα μας έχουν περάσει μερικά ασυμμόρφωτα δάνεια, σύνθετες λέξεις με το γκάρντεν, ας πούμε γκάρντεν πάρτι ή ρουφ γκάρντεν. Υπάρχει όμως κι άλλη μια λέξη από την ίδια ρίζα, η ζαρντινιέρα, δάνειο από το γαλλ. jardinière. Στα γαλλικά, jardinière μπορεί να είναι και η κηπουρίνα (jardinier ο κηπουρός), είναι όμως και η κατασκευή που μέσα της φυτεύουμε φυτά ή τοποθετούμε γλάστρες με φυτά.
Στην ελληνική πολιτική ορολογία η λέξη «ζαρντινιέρα» ή «υπόθεση ζαρντινιέρα» παραπέμπει στον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή Αυγουστίνου Δημητρίου από αστυνομικούς, στη Θεσσαλονίκη στις 17 Νοεμβρίου του 2006. Η ονομασία αυτή οφείλεται στο ότι η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι ο φοιτητής, προσπαθώντας να ξεφύγει, έπεσε πάνω σε μια ζαρντινιέρα και τραυματίστηκε! Ευτυχώς μετά παρουσιάστηκε βίντεο με τον ξυλοδαρμό του φοιτητή, που απέδειξε έωλη τη δικαιολογία της αστυνομίας -ωστόσο, η υπόθεση στα δικαστήρια πέρασε από πολλές φάσεις και αστυνομικοί δεν καταδικάστηκαν. Πρόσφατα πάντως το ΣτΕ επιδίκασε μεγάλη αποζημίωση (450.000 ευρώ) στον πρώην φοιτητή.
Όπως βλέπετε, μπορεί η αστυνομία να μη χρησιμοποιεί γαρδένιες για να επιβάλει την τάξη, αλλά ζαρντινιέρες, μερικές φορές, χρησιμοποιεί!
