Ο Μακρόν, με δημοσκοπικό προβάδισμα γύρω στο 20%, είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής στον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής στη Γαλλία με αντίπαλο τη Λεπέν. Ακόμη και αν αφαιρέσουμε το 3% περιθώριο λάθους προς τα κάτω, η διαφορά προβάλλει ως ασφαλής με μόνο ζητούμενο το εύρος της. Την ίδια στιγμή, λιγότερο από έναν μήνα από τον πρώτο γύρο, το 40% των Γάλλων δηλώνουν αναποφάσιστοι, μια εκτόξευση σε σχέση με την ίδια χρονική στιγμή στην προεκλογική εκστρατεία του 2012 που το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 26%! Το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων σημαίνει κρίση του πολιτικού συστήματος, κρίση αντιπροσώπευσης, θυμό, οργή και αγανάκτηση.

Πρώτα απ’ όλα, οι δύο υποψήφιοι που είναι λαοπρόβλητοι, που αναδείχθηκαν σε δύο γύρους εσωκομματικών ψηφοφοριών στους Ρεπουμπλικάνους και τους Σοσιαλιστές, ο Φιγιόν και ο Αμόν, δεν θα είναι σε καμία περίπτωση παρόντες στον δεύτερο γύρο απέναντι στη Λεπέν:

• Ο Φιγιόν με τις αποκαλύψεις για σκάνδαλα δικαίως ή αδίκως βρέθηκε να προσωποποιεί τη διαφθορά-διαπλοκή που στο παρελθόν οδήγησε σε καταδίκη τον Ζιπέ και στη συνέχεια τον Σιράκ και παλιότερα σε αυτοκτονία τον Μπερεγκοβουά.

• Ο Αμόν γιατί ο πραγματικός υποψήφιος του Ολάντ και της κυβέρνησης Καζνέβ δεν είναι άλλος από τον Μακρόν, επί δυόμισι χρόνια υπουργό Οικονομίας του απερχόμενου προέδρου.

Η στήριξη του Ολάντ και των υπουργών του στον «ανεξάρτητο κεντρώο» Μακρόν είναι τόσο σκανδαλώδης, ώστε κινδυνεύει να εξοργίσει σημαντικό τμήμα της Δεξιάς που στηρίζει Φιγιόν και νιώθει ότι εκβιάζεται να ψηφίσει τον δελφίνο ενός απαξιωμένου προέδρου. Σκληρή Δεξιά εναντίον ακροδεξιάς ή ανακυκλωμένος Ολάντ συσκευασμένος σε Μακρόν απέναντι στη Λεπέν;

Ενα είναι βέβαιο, ούτε ο Φιγιόν -και χωρίς τα σκάνδαλα- μπορεί να συσπειρώσει στον δεύτερο γύρο Κεντροαριστερά και Αριστερά, αλλά ούτε και ο Μακρόν προβάλλει να εγγυάται ότι ένα μη ευκαταφρόνητο ποσοστό του εκλογικού σώματος θα πει στον δεύτερο γύρο όχι στη Λεπέν με λευκό, άκυρο ή και αποχή.