Δύο σχεδόν εβδομάδες πριν από τον πρώτο γύρο της προεδρικής εκλογής όλα με μία εξαίρεση είναι πιθανά και τίποτε δεν είναι δεδομένο στη Γαλλία. Το μόνο δεδομένο και δημοσκοπικά αδιαμφισβήτητο είναι ότι η Λεπέν θα είναι παρούσα στον δεύτερο γύρο, όπου πλέον είναι πιθανόν να έχει απέναντί της τον Φιγιόν και όχι τον Μακρόν, χωρίς να αποκλείεται η έκπληξη του υποψηφίου της Αριστεράς, Μελανσόν.

Μια ματιά στον γαλλικό Τύπο επιτρέπει να διαπιστώσουμε ότι για το αδιανόητο σενάριο μιας νίκης της Λεπέν στον δεύτερο γύρο δεν προετοιμάζονται μόνον οι τράπεζες και οι αγορές: Στη χθεσινή «Μοντ» υπάρχει εκτεταμένο ρεπορτάζ για το πώς οι Υπηρεσίες Πληροφοριών της Γαλλίας προετοιμάζονται να κινηθούν σε περίπτωση εκλογής της Λεπέν στην προεδρία, με αρμόδιο αξιωματούχο να επισημαίνει: «Αν η Λεπέν συμπεριφερθεί βάναυσα στους θεσμούς, τότε θα πρέπει να υπερασπισθούμε το κράτος από τα μέσα».

Το πρωτοφανές ποσοστό αναποφάσιστων -γύρω στο 40%- είναι και μια έμμεση προειδοποίηση των δημοσκόπων για την αδυναμία τους να καταλήξουν σε ασφαλείς προγνώσεις, μια τοποθέτηση που τους βγάζει από μια πολύ δύσκολη θέση, καθώς κινδυνεύουν να γίνουν στόχος και της Λεπέν και των υποψηφίων του «Δημοκρατικού Τόξου»:

Η πρώτη να τους κατηγορήσει ότι αυθαίρετα δημιουργούν παράσταση ήττας της στον δεύτερο γύρο.

Οι δεύτεροι να τους κατηγορήσουν ότι καλλιεργούν εφησυχασμό και αποσυσπείρωση.

Το θρίλερ στη Γαλλία δεν θα τερματισθεί με τον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής στις 7 Μαΐου όποιος και αν είναι ο νικητής, καθώς έπονται τον Ιούνιο οι βουλευτικές εκλογές, όπου ο Μακρόν, αν έχει εκλεγεί πρόεδρος, θα πρέπει να αναζητήσει συνεργασία με την κοινοβουλευτική ομάδα των Ρεπουμπλικάνων για να έχει πλειοψηφία που θα τον στηρίζει, με το ίδιο να ισχύει και για τη Λεπέν στην πολύ δύσκολη με τα σημερινά δεδομένα περίπτωση εκλογής της. Ολα δείχνουν ότι ζούμε το τέλος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας που διαμόρφωσε ο Ντε Γκολ μετά το 1958.