Ο αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι «δεν είναι μακριά η στιγμή που και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θα συνειδητοποιήσει ότι η προοπτική με την οποία η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές ήταν ψεύτικη».
Σχολιάζοντας το ζήτημα των ενεργειακών κοιτασμάτων, ο Γ. Τσίπρας σημειώνει ότι οι σχετικές συμβάσεις μειώνουν και δεν αυξάνουν τον γεωπολιτικό κίνδυνο, ενώ συμμερίζεται τις ανησυχίες για τον κίνδυνο οικολογικής καταστροφής. Ο Γ. Τσίπρας παρατηρεί ότι «η ανταπόκριση μιας χώρας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν σχετίζεται καταρχάς με το αν παράγει υδρογονάνθρακες αλλά πρώτιστα με το τι καταναλώνει ενεργειακά η ίδια» κι απορρίπτει τις προτάσεις να μην προχωρήσουν οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, ενώ επικρίνει την πολιτική της κυβέρνησης ως «αντιπεριβαλλοντική».
Σχετικά με την πορεία ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Τσίπρας τονίζει ότι «κινούμαστε χαμηλότερα από κει που έθεσε τον πήχη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ των εκλογών, αλλά και από τις αποφάσεις Κ.Ε. και ΚΕΑ» σημειώνοντας ότι, παρά τη διάθεση πολλών χιλιάδων πολιτών να συμμετάσχουν στον νέο ΣΥΡΙΖΑ, «η οργανωτική μας λειτουργία δεν ανταποκρίνεται στη διάθεση αυτή, σαν ορισμένοι να μη θέλουν τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό».
* Η Αριστερά διαχρονικά υποστηρίζει ότι η επίλυση των Ελληνοτουρκικών διαφορών πρέπει να έλθει μέσω του διαλόγου και της μείωσης των εντάσεων. Πώς αυτή η στάση συμβαδίζει με το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για κυρώσεις κατά της Τουρκίας και την υποστήριξη στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα;
Θα ήταν αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι μια Τουρκία όπως η σημερινή θα καθόταν στο τραπέζι του διαλόγου και θα επιλύονταν τα προβλήματα γιατί θα την έπιανε το φιλότιμο. Ο μόνος τρόπος, πέρα από τη διατήρηση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας μας, είναι η πίεση προς την κατεύθυνση του διαλόγου με την αξιοποίηση κάθε μέσου, περιλαμβανομένων των κυρώσεων και της διεθνούς απομόνωσης, ώστε το κόστος της έντασης που η ίδια προκαλεί να καταστεί βαρύ.
Με την τελευταία εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, έχει συντελεστεί μια σαφής στροφή της αμερικανικής πολιτικής απέναντι στην Τουρκία, που επακόλουθα συνιστά στροφή ανοχής απέναντι στην παραβατική εναντίον μας συμπεριφορά της. Δεν είμαστε δεδομένοι για κανέναν ούτε «προβλέψιμοι», όπως υποτακτικά δήλωσε στον Τραμπ ο κ. Μητσοτάκης. Πολύ κακώς φέρνουν το νομοσχέδιο για τις βάσεις σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αναπτύξαμε τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ όταν οι τελευταίες το επιθυμούσαν σε αντίβαρο στην απρόβλεπτη συμπεριφορά της Τουρκίας. Αν αυτή η στάση των ΗΠΑ τώρα αλλάζει, τότε αλλάζουν όλα.
* Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων από τη χώρα μας συμπίπτει με την αλλαγή του ενεργειακού μοντέλου διεθνώς και τον περιορισμό της χρήσης των ορυκτών καυσίμων. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει τις εξορύξεις με τους προφανείς γεωπολιτικούς και οικολογικούς κινδύνους που τις συνοδεύουν;
Πρόκειται για τρία διαφορετικά ζητήματα.
Από γεωπολιτική άποψη, επισπεύσαμε ως κυβέρνηση τις συμβάσεις -υπό τον όρο ότι θα υπήρχε δημόσιος έλεγχος στην ΕΛΠΕ Upstream- επειδή ακριβώς αποκτούμε ενεργειακούς συμμάχους σε μια ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή. Συνεπώς, έχουμε μείωση και όχι αύξηση γεωπολιτικού κινδύνου.
Ο μόνος οικολογικός κίνδυνος είναι το ατύχημα, στην περίπτωση της υποθαλάσσιας εξόρυξης πετρελαίου. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί, σέβομαι και με προβληματίζουν οι απόψεις που αρνούνται γι' αυτό την εξόρυξη σε μεγάλα βάθη. Δεν πρόκειται για αμελητέο κίνδυνο.
Σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την εξόρυξη φοβάμαι ότι κυριαρχεί σύγχυση. Η ανταπόκριση μιας χώρας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν σχετίζεται καταρχάς με το αν παράγει υδρογονάνθρακες αλλά πρώτιστα με το τι καταναλώνει ενεργειακά η ίδια, ποιο το αποτύπωμα CO2, ποια η εξοικονόμηση ενέργειας, ποιος ο ενεργειακός σχεδιασμός για μηδενικό αποτύπωμα στο μέλλον.
Το να αρνούμαστε την εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι, τηρουμένων των αναλογιών, σαν να αποδεχόμαστε τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ, τη λειτουργία ξένων στρατιωτικών βάσεων, τη διάθεση αποτρεπτικών ένοπλων δυνάμεων, αλλά να αρνούμαστε τη λειτουργία πολεμικής βιομηχανίας γιατί... είμαστε υπέρ της ειρήνης! Υπάρχουν χώρες με ελάχιστη παραγωγή ορυκτών καυσίμων αλλά με τεράστιο αποτύπωμα και χώρες με μεγάλη παραγωγή, όπως η Νορβηγία, που στοχεύει όμως διά νόμου να καταστεί κλιματικά ουδέτερη μόλις το 2030, ενώ ένα στα δύο καινούργια αυτοκίνητα είναι ηλεκτρικό.
Εμείς τι θέλουμε; Αν απαντήσει κάποιος «και τα δύο», θα του έλεγα ότι με την ίδια λογική πρέπει εδώ και τώρα να μετατρέψουμε με κάθε κόστος το μεγαλύτερο μέρος των μεταφορών σε κίνηση με ηλεκτρισμό ή αέριο, να κλείσουμε ενεργοβόρες βιομηχανίες κ.λπ. Για να σοβαρευτούμε, πέραν της με σχέδιο ενεργειακής μετάβασης, προτεραιότητα θα είχε η επιτάχυνση της αεριοποίησης της χώρας (που με τις ιδιωτικοποιήσεις θα επιβραδυνθεί), η ενεργειακή εξοικονόμηση, οι πράσινες μεταφορές.
Φοβάμαι ότι η απολιγνιτοποίηση για την οποία πλειοδοτεί η κυβέρνηση είναι ο φερετζές μιας γενικά αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής, ακριβής ενέργειας και ιδιωτικοποιημένης, που ταιριάζει στις εξαγωγικές ανάγκες της Γερμανίας, χωρίς σοβαρό ενεργειακό σχεδιασμό, συνεπώς ούτε και για την κλιματική αλλαγή.
* Πώς αποτιμάτε τους πρώτους έξι μήνες της θητείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Πώς σχολιάζετε την αθέτηση, όπως φαίνεται, των υποσχέσεων για την ελάφρυνση των ασθενέστερων και της μεσαίας τάξης;
Πιστεύω πως δεν είναι μακριά η στιγμή που και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θα συνειδητοποιήσει ότι η προοπτική με την οποία η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές ήταν ψεύτικη. 4% ανάπτυξη, επενδύσεις, ξεκόλλημα του Ελληνικού, αύξηση του κατώτατου μισθού, «πολλές και καλές δουλειές», γενναίες φοροελαφρύνσεις, σχεδόν θα έβρεχε ευρώ. Ειδικά η ελάφρυνση της μεσαίας τάξης ήταν το ψέμα πίσω από το οποίο έκρυβαν την ελάφρυνση για τους λίγους, τους πλούσιους, τις μεγάλες ιδιοκτησίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Το επόμενο φθινόπωρο, όταν η Ν.Δ. σχεδιάζει ίσως διπλές εκλογές, το κλίμα θα είναι ήδη πολύ διαφορετικό από το σημερινό και αμφιβάλλω ότι θα προχωρήσουν σε εκλογές. Ήδη βλέπουμε περισσότερες απολύσεις, μείωση μισθών, βιομηχανικής παραγωγής και εξαγωγών και τους συνταξιούχους που δεν πήραν μέρισμα και δεν θα πάρουν 13η σύνταξη.
* Πώς αξιολογείτε την πορεία ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία; Ανταποκρίνεται, κατά την γνώμη σας, στις προσδοκίες των προοδευτικών πολιτών; Τί θα πρέπει να προσέξει το κόμμα για να ξανακερδίσει την πλειοψηφία της εμπιστοσύνης των πολιτών;
Κινούμαστε χαμηλότερα από κει που έθεσε τον πήχη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ των εκλογών, αλλά και από τις αποφάσεις Κ.Ε. και ΚΕΑ. Ενώ δηλαδή υπάρχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος που θα ενδιαφέρονταν να μετάσχουν σε ένα νέο, μαζικότερο, ανοιχτό, λαϊκό εγχείρημα του νέου ΣΥΡΙΖΑ, η οργανωτική μας λειτουργία δεν ανταποκρίνεται στη διάθεση αυτή, σαν ορισμένοι να μη θέλουν τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό.
Χάσαμε τις εκλογές γιατί χάσαμε στο πεδίο της προοπτικής. Χρειάζεται να ξαναδώσουμε στον κόσμο όραμα και προοπτική για μια άλλη Ελλάδα, για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Αλλά προϋπόθεση για αυτό είναι ένα γενναίο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κοινωνία στην πορεία προς το συνέδριο. Απέχουμε ακόμη από μια τέτοια πορεία.
*Ο Γιώργος Τσίπρας είναι αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Δυτικής Αττικής:
