Ομιλία της Γιώτας Πούλου στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, 25 Φεβρουαρίου 2020:

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

Την εποχή της γέννησής του, το σύγχρονο κράτος κέρδισε τη νομιμοποίησή του από την ελπίδα ότι θα είναι σε θέση να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες του.

Το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης είναι ο πιο σημαντικός θεσμός πρόνοιας για το μέλλον των ανθρώπων, για τη ζωή τους, την υγεία τους και την αξιοπρέπειά τους.

Εμείς είμαστε υπέρ της Κοινωνικής Ασφάλισης, με αναδιανεμητικό σύστημα, γιατί προσφέρει μέριμνα για ολόκληρο τον πληθυσμό, έχει χαμηλότερο κόστος και στηρίζεται στην αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο Νόμος 4387/2016, που έχει καθιερωθεί να αποκαλείται "Νόμος Κατρούγκαλου", κρίνεται από πολλούς χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η πραγματικότητα που είχε να αντιμετωπίσει,
- ότι το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας δεν ήταν βιώσιμο,
- ότι βρισκόταν, πολύ περισσότερο, στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, όπως προειδοποιούσαν οι ειδικοί από την εποχή της κυβέρνησης Σημίτη
- ότι είχε να αντιμετωπίσει την ασφυκτική πίεση των δανειστών.

Πραγματικότητα που είχατε εσείς δημιουργήσει με τα Μνημόνια και την κατάρρευση των Ασφαλιστικών ταμείων και σήμερα παρουσιάζεστε ως κατήγοροι!

Ο νόμος 4387/ 2016, είχε στόχο να ξαναστήσει το ασφαλιστικό σύστημα στα πόδια του.
Το πέτυχε αυτό;

Το πέτυχε με τη δημιουργία του ΕΦΚΑ και τη μετατροπή του σε πλεονασματικό οργανισμό, όπως άλλωστε αναγνωρίστηκε ακόμα και από τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών ως μεγάλο επίτευγμα.

Ο νόμος 4387/2016είχε στόχο ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα είναι δίκαιο, βιώσιμο και να περιλαμβάνει ιδιαίτερη μέριμνα για τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.

Για να τηρήσει την ισορροπία ανάμεσα στις πιέσεις και τις ανάγκες, περιλάμβανε αναγκαστικά μέτρα που επέφεραν απώλειες στον παρόντα χρόνο.

Όμως έβαλε τις βάσεις για τη μελλοντική αναπλήρωση αυτών των απωλειών, μετά την έξοδο από την κρίση και τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών.

Και αυτό ξεκίνησε να πραγματοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μετά την έξοδο από τα Μνημόνια και την ανόρθωση των οικονομικών της χώρας, με την 13η σύνταξη, με τη διόρθωση αδικιών, όπως με τις συντάξεις χηρείας κ.ά.

Η Νέα Δημοκρατία εκμεταλλεύτηκε τη δυσφορία της μεσαίας τάξης και κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενη νέες θετικές Μεταρρυθμίσεις για όλους.

Με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα η κυβέρνηση υποτίθεται ότι καταργεί την ασφαλιστική Μεταρρύθμιση του προηγούμενου νόμου,  αυτό έλεγε προεκλογικά ότι θα κάνει,... "κατάπτυστο" τον χαρακτήρισε ακόμη και σήμερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας,
όμως στην πραγματικότητα την επιβεβαιώνει στο βασικό σχεδιασμό της.

Διατηρεί τη δομή του ενιαίου φορέα και των ενιαίων κανόνων που είναι η βασική Μεταρρύθμιση.
Αντί όμως να συνεχίσει την πορεία για επανόρθωση των απωλειών, αντιστρέφει την διανομή των πόρων και υποσκάπτει την αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Φυσικά, κατά την επικοινωνιακή τακτική της, παρουσιάζει το άσπρο μαύρο ή μάλλον το μαύρο άσπρο.

Όμως στην πραγματικότητα
- μειώνει τη συνολική δαπάνη για συντάξεις στον προϋπολογισμό κατά 200 εκατομμύρια
- καταργεί την 13η σύνταξη – την οποία είχε ψηφίσει στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο
- καταργεί τον υπολογισμό των εισφορών με βάση το εισόδημα
- αυξάνει την ελάχιστη εισφορά που πλήττει τα χαμηλά εισοδήματα και τέλος,
- προδιαγράφει ένα ζοφερό μέλλον στους νέους που πλήττονται από την ανεργία, την υποαπασχόληση, την αδήλωτη εργασίακαι δεν μπορούν να ελπίζουν σε αξιοπρεπείς συντάξεις.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις της Νέας Δημοκρατίας για μεγάλες αυξήσεις στις συντάξεις, έχουν μεταμορφωθεί σε πολύ μικρές αυξήσεις για λίγους:70.000 ασφαλισμένους περίπου και μειώσεις για τη μεγάλη πλειονότητα, των εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων.

Αλλά και αυτές οι αυξήσεις δεν προέρχονται από την προσθήκη νέων πόρων στο σύστημα, αλλά από την εσωτερική ανακατανομή και την κατάργηση της 13ης σύνταξης.

Επιπλέον οι μειώσεις των εισφορών που υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία, έχουν γίνει αυξήσεις για τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Αυξάνετε ναι ή όχι κατά 20% τις ελάχιστες εισφορές, από 185 ευρώ σε 220 ευρώ στην χαμηλώτερη κλίμακα; Πείτε μας καθαρά γιατί αντί των μειώσεων που υποσχεθήκατε, προβαίνετε σε αυξήσεις για την πλειοψηφία των ασφαλισμένων;

Εξηγείστε τους αριθμούς σας στους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τους νέους εργαζόμενους, αντί να διερωτάσθε υποκριτικά γιατί αντιδρούν και κινητοποιούνται!

Ακούμε τόσες πολλές ανακρίβειες σήμερα, που κινδυνεύει η νοημοσύνη μας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας

Το νομοσχέδιό σας διατρέχεται από το νεοφιλελεύθερο πνεύμα και οδηγεί την κοινωνία σε ένα σύστημα που διαμορφώνεται όχι με κριτήριο τις ανθρώπινες ανάγκες, αλλά τις ανάγκες της οικονομίας.

Διαπνέεται από τη στρατηγική του «μετασχηματισμού του κράτους πρόνοιας, σε κράτος φιλανθρωπίας και του αναδιανεμητικού-κοινωνικού χαρακτήρα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, σε δημοσιονομική πλευρά της οικονομικής πολιτικής» όπως παρατήρησε ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης.

Σας ενδιαφέρει η «σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για εργαζομένους και κυρίως για εργοδότες, που θα συμβάλλει στη μείωση του μισθολογικού κόστους εργασίας» και ανοίγετε ταυτόχρονα τον δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο 4387/2016 πέτυχε την καλύτερη λύση από την άποψη της προοπτικής για το ασφαλιστικό μας σύστημα.

Αυτή την προοπτική σκιάζει το νομοσχέδιο που συζητάμε.

Η «ασφάλιση» που εισάγει, δημιουργεί ανησυχία και ανασφάλεια στους εργαζόμενους γι αυτό και αντιδρούν, όπως και στη Γαλλία, που μια αντίστοιχη «μεταρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος έχει προκαλέσει τη μαζική αντίσταση των εργαζομένων.

Στη συζήτηση στην  κοινοβουλευτική Επιτροπή ακούσαμε τις ενστάσεις και τις ανησυχίες των εκπροσώπων των κοινωνικών φορέων.

Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να τις λαμβάνει υπόψη.

Η Νέα Δημοκρατία προεκλογικά έταζε και μόλις κάθισε στην κυβερνητική εξουσία κωφεύει.

Αναδιανέμει τους πόρους προς όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών καιμε το κατά πως λέει ο λαός μας «παλιά της τέχνη κόσκινο».

Κι ενώ η «ασφάλεια» είναι το μεγάλο ιδεολογικό της επιχείρημα, το εξαντλεί σε επίδειξη αστυνομικής βίαςμε καθημερινά πλέον κρούσματα κατά των πολιτών, και τώρα που μιλάμε κατά των κατοίκων των νησιών μας.

Το  ξεχνά όμως όταν πρόκειται για την μεγάλη πλειονότητα των συνταξιούχων, το ξεχνά όταν πρόκειται για το μέλλον των εργαζομένων και των νέων.