«Οι παράνομες ενέργειες δεν έχουν έτσι κι αλλιώς άσυλο, όμως τα πανεπιστήμια είναι ο χώρος της ελεύθερης διακίνησης ιδεών κι αυτό δεν πρέπει να σταματήσει. Η εικόνα που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ για τα ελληνικά Πανεπιστήμια είναι σταθερά αρνητική. Γι’ αυτό κι εγώ καλώ όποιον θέλει να έρθει, να μπει μέσα, να δει πως τίποτα δεν ισχύει». Τη σπουδή της κυβέρνησης ΝΔ να καταργήσει το άσυλο, σχολίασε μιλώντας στις 12 Ιουλίου στις «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο, με την Τζούλυ Τσίγκα, ο Γιώργος Πλειός, καθηγητής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στα πανεπιστήμα δεν βιώνουμε πλέον τις μακρόχρονες καταλήψεις του παρελθόντος. Αλλά εφόσον λένε πως δε μπορούν να μπουν αστυνομικές δυνάμεις πώς γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει κι αν όντως γνωρίζουν ας βγουν να μιλήσουν δημόσια, να μας πουν αν στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα υπάρχει ανομία, τουλάχιστον αν υπάρχει περισσότερη, απ’ ό,τι έξω από αυτά.
Βάσει του νόμου που ισχύει σήμερα, σε περιπτώσεις κακουργηματικών πράξεων ή εγκλημάτων κατά της ζωής, η αστυνομία μπαίνει χωρίς καν πρόσκληση από την Σύγκλητο.
Αν όμως δεν διαπράττονται τέτοιες πράξεις, τότε η κατάργηση του ασύλου θα άρει την προστασία στην ακαδημαϊκή ελευθερία, την έρευνα, την ακαδημαϊκή κριτική κλπ.
Αν, για παράδειγμα, εγώ ασκώ έντονη κριτική στην ύπαρξη του νόμου περί βλασφημίας, σε περίπτωση κατάργησης του ασύλου, κάποιος θρησκόληπτος θα μπορεί να μου κάνει μήνυση. Αν, επίσης, ασκώ κριτική στον εθνικισμό, π.χ. με αφορμή το Μακεδονικό, πώς θα προστατευθώ αν κάποιος ταλιμπάν εθνικιστής μου κάνει μήνυση;
Οι παράνομες ενέργειες δεν έχουν έτσι κι αλλιώς άσυλο, όμως τα πανεπιστήμια είναι ο χώρος της ελεύθερης διακίνησης ιδεών κι αυτό δεν πρέπει να σταματήσει.
Εφόσον στην πλειονότητα των πανεπιστημίων δεν υπάρχουν προβλήματα, μια πιθανή άρση του ασύλου μπορεί να λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία από τις έντονες αντιδράσεις που θα προκληθούν. Χρειάζεται, λοιπόν, σωφροσύνη, διάλογος και αξιοποίηση της εμπειρίας που υπάρχει. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι χώροι πολύ νέων ανθρώπων με πολλές ανησυχίες, σε μια δύσκολη περίοδο. Είναι εργοστάσια παραγωγής ιδεών.
Ωστόσο, έχοντας διευθύνει έρευνα που δείχνει πώς τα ΜΜΕ αποτυπώνουν την κατάσταση στα ΑΕΙ, διαπίστωσα γι’ άλλη μια φορά πόσο αρνητική είναι η εικόνα που προβάλουν, λες και μέσα στα Ιδρύματα γίνονται διαρκώς ξυλοδαρμοί, ληστείες, φωτιές κλπ. Γι’ αυτό και καλώ όσους φοβούνται πως η κατάσταση είναι αυτή, να έρθουν στα Πανεπιστήμια, να μπουν στους χώρους μας, να τους δουν για να διαπιστώσουν ότι δεν ισχύουν αυτές οι περιγραφές. Θυμάμαι το 2003, είχαμε ένα συνέδριο στο ΕΚΠΑ και είχε έρθει μια ρεπόρτερ της ΕΤ3 κι όταν της έδειξα τι συζήτηση γινόταν σε κάθε συνεδριακό χώρο με ρώτησε «Δεν έχει κάπου ένταση, επεισόδια»; Της απάντησα ότι είναι πανεπιστημιακός χώρος και συζητάμε, διαφωνούμε, αλλά δεν υπάρχουν επεισόδια. Αμέσως μετά μάζεψε το τηλεοπτικό συνεργείο κι έφυγε.
Είναι επίσης σαφές, πως ο εγκωμιασμός των ξένων ιδιωτικών πανεπιστημίων αποσκοπεί στην ίδρυση ιδιωτικών στην Ελλάδα. Μόνο που πρώτα θα πρέπει αυτά να γίνουν πανεπιστήμια, γιατί μέχρι σήμερα πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις που συνεργάζονται με ξένα, δημόσια ΑΕΙ. Δεν είναι τυχαίο ότι στο μεγαλύτερο μέρος της Ε.Ε. δεν υπάρχουν ιδιωτικά, αλλά δημόσια πανεπιστήμια με τέλος φοίτησης.
Ας συγκρίνουν λοιπόν την διεθνή κατάταξη των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις εδώ που συνεργάζονται με ξένα Ιδρύματα, κι ύστερα ας έρθουν να μας πουν. Αυτά είναι μετρήσιμα πράγματα και πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του και τους πόρους με τους οποίους υπάρχει το παραγόμενο αποτέλεσμα.
Πριν λίγα χρόνια έγινε αξιολόγηση στο τμήμα μου στο ΕΚΠΑ και παρά τις όποιες συστάσεις – που γίνονται πάντα – χαρακτηρίστηκε το καλύτερο τμήμα Επικοινωνίας στην Νότια Ευρώπη.
