to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

10:44 | 31.05.2019

πηγή: 105,5 Στο Κόκκινο

Διεθνή

Γ. Παυλόπουλος: Η κρίση στο Βερολίνο υπονομεύει τη γερμανική ηγεμονία στην ΕΕ (ηχητικό)

Σε αποδρομή συνεχίζει να βρίσκεται το παραδοσιακό πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία, όπως έδειξε και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.


Tώρα που το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς της Ε.Ε. επί σειρά ετών, η Γερμανία, κλονίζεται οι εταίροι βρήκαν την ευκαιρία να σηκώσουν κεφάλι στο παζάρι για τις θέσεις – κλειδιά. Για τον αντίκτυπο των ευρωεκλογών στην Γερμανία και την ανοιχτή αμφισβήτηση της ηγεμονίας της, για πρώτη φορά, μίλησε χθες στις «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο, με την Τζούλυ Τσίγκα ο δημοσιογράφος Γιώργος Παυλόπουλος.

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Γερμανία έδειξαν ότι το παραδοσιακό σκηνικό Χριστιανοδημοκρατών, Χριστιανοκοινωνιστών και Σοσιαλδημοκρατών συνεχίζει να βρίσκεται σε αποδρομή. Συνολικά έπιασαν ιστορικό χαμηλό πέφτοντας κάτω από το 50%, ενώ το SPD υποχώρησε στην τρίτη θέση, με τους Πράσινους να περνάνε στην δεύτερη. Ειδικά στους Σοσιαλδημοκράτες το πρόβλημα έχει πια υπαρξιακή διάσταση, κάτι που συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ε.Ε.

Η Γερμανία έχει έναν διαφορετικό ρυθμό και οι αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό δε θα γίνουν εμφανείς άμεσα, ωστόσο υπάρχουν και θα γίνουν. Ως απότοκο του εκλογικού αποτελέσματος η Μέρκελ ήρθε σε σύγκρουση με την εκλεκτή της στο CDU Aνεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, που θεωρούνταν και διάδοχός της στην καγκελαρία, ενώ υπάρχουν σοβαρές εσωκομματικές εξελίξεις και στο SPD. Τώρα λοιπόν, ανοίγει το σενάριο για νέες διαπραγματεύσεις που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν και σ` αυτό που είχε συζητηθεί μετά τις εκλογές του `17, για μια συγκυβέρνηση «Τζαμάικα» (βάσει του χρωματικού συνδυασμού των κομμάτων), που θα απαρτίζεται από το CDU, τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους.

Οι Πράσινοι κατέγραψαν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, με μεγάλα ποσοστά κυρίως στις πλούσιες χώρες του Βορρά. Είναι πια και στο ευρωκοινοβούλιο μια υπολογίσιμη δύναμη, με τις μεταξύ τους διαφορετικές αποχρώσεις. Οι Πράσινοι της Γερμανίας είναι πιο συντηρητικοί, έχουν μάλιστα λειτουργήσει και σε κυβερνητικό συνασπισμό στο παρελθόν και θυμόμαστε την πολιτική που ακολούθησαν όπως και την εξωτερική πολιτική του Γιόσκα Φίσερ με τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Άρα, θεωρούνται αποδεκτοί και αξιόπιστοι από το σκληρό σύστημα της Γερμανίας

Στη Γαλλία υπάρχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά με πολλούς ψηφοφόρους να αναζητούν έναν πιο ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο. Σαφώς όμως δε μπορούμε να πούμε ότι οι Πράσινοι στην Ευρώπη θα αποτελέσουν την νέα ελπίδα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι παίζουν στο δικό τους γήπεδο, σε μια Ε.Ε. που έχει βάλει στόχο να οικοδομήσει οικονομικό μοντέλο πράσινης ανάπτυξης, το οποίο επιχειρούν να εκφράσουν πολιτικά.

Απογοητευτική ήταν η επίδοση της Αριστεράς στις περισσότερες χώρες. Στη Γερμανία, ούτως ή άλλως το κόμμα της Αριστεράς δεν έχει τη δυναμική ώστε να παίξει μεγαλύτερο ρόλο.

Συνολικά στην Ε.Ε., με δεδομένο ότι καμία από τις ισχυρές χώρες (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία) δεν είναι σε καλή κατάσταση, το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς ήταν η Γερμανία. Τώρα που κλονίζεται, οι εταίροι βρήκαν την ευκαιρία να σηκώσουν κεφάλι, κάτι που φάνηκε και στις διαπραγματεύσεις για τα νέα πρόσωπα – κλειδιά. Είναι η πρώτη φορά που αμφισβητείται τόσο ανοιχτά και έντονα η ηγεμονία της, όπως φαίνεται και στο παζάρι για την προεδρία της Κομισιόν.

Οι υποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν είναι ο Βέμπερ που στηρίζεται από το ΕΛΚ, ο Τίμερμανς από τους Σοσιαλδημοκράτες, η Βεστάγκερ από τους Φιλελεύθερους και ο Μπαρνιέ που προτείνεται από τον Μακρόν και έχει γενικότερη αποδοχή. Ένα είναι βέβαιο, πως όταν βγει λευκός καπνός από τις Βρυξέλλες για τη συγκεκριμένη θέση, θα έχει αποφασιστεί πώς θα στελεχωθούν και όλες οι υπόλοιπες.

Είναι σαν μια παρτίδα πόκερ, όπου τώρα και οι μεσαίοι και οι μικροί θέλουν να πάρουν το μερτικό τους. Πλέον δε θα δεχθούν τον εκλεκτό της Γερμανίας μόνο και μόνο γιατί τους το ζητεί. Δεν αποκλείεται η συνεργασίας ΕΛΚ, Φιλελευθέρων, Σοσιαλιστών και Πρασίνων, αλλά είναι άγνωστο πώς θα κάτσει η μπίλια στην μεταξύ τους αντιπαράθεση.

Ούτως ή άλλως η ευρωβουλή είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά στην Ε.Ε., αν και είναι το μοναδικό σώμα που εκλέγεται από τους ευρωπαϊκούς λαούς.

ΑΥΣΤΡΙΑ: Μετά τον Κουρτς και... μέχρι τον Κουρτς

Στην Αυστρία, το σκηνικό μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «Μετά τον Κουρτς και μέχρι τον Κουρτς». Μπορεί να έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης και να έπεσε η κυβέρνηση, αλλά είναι βέβαιο πώς όποτε γίνουν εκλογές θα νικήσει και δε μπορεί σ` αυτήν την περίπτωση να αποκλειστεί είτε η αυτοδυναμία, πράγμα δύσκολο, είτε ένας κυβερνητικός συνασπισμός με τους σοσιαλδημοκράτες όπως έχει γίνει και στο παρελθόν.

Η εμπειρία της κυβέρνησης Κουρτς και το σκάνδαλο με τον ακροδεξιό εταίρο του αποτέλεσε ένα προεκλογικό πλήγμα συνολικά για την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Πάντως, η παραδοσιακή δεξιά συνολικά, και ειδικά η Αυστρία του Κουρτς, έχουν μεγάλη ευθύνη για το ξέπλυμα της ακροδεξιάς. Η Αυστρία, άλλωστε, είναι η πρώτη διδάξασα στις κυβερνήσεις συνεργασίας με την Ακροδεξιά, την προηγούμενη δεκαετία.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)