Η επίθεση στους πρόσφυγες στην πλατεία Σαπφούς της Μυτιλήνης ήταν «προϊόν συγκροτημένου σχεδίου των συγκοινωνούντων δοχείων Δεξιάς και Ακροδεξιάς στο νησί» επισημαίνει στην «Αυγή» και τον δημοσιογράφο Κώστα Παπαγιάννη ο βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Πάλλης υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «είναι ενθαρρυντικό πως, παρά την όποια κόπωση και δυσφορία δημιουργεί ο εγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών στο νησί, η μισανθρωπία και ο φασισμός δεν περνάνε».
Ο βουλευτής επισημαίνει σχετικά με το ΚΥΤ της Μόριας ότι «για να επανέλθουν οι συνθήκες στο κανονικό πρέπει ο αριθμός των φιλοξενούμενων να κατέβει σε αυτόν που συμφωνεί με τις προδιαγραφές του» με επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης αποφάσεων από την Υπηρεσία Ασύλου και έγκαιρη προώθηση σε δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας από τις αρμόδιες υπηρεσίες των προσφύγων που δεν εμπίπτουν στον γεωγραφικό περιορισμό.
Σχετικά με το περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο του Β. Αιγαίου που θα πραγματοποιηθεί στη Μυτιλήνη στις 2 και 3 Μαΐου, ο Γ. Πάλλης εκτιμά ότι «το πιο κρίσιμο ζήτημα για τη Λέσβο είναι η ενεργοποίηση των δυνατοτήτων της, όχι με την έννοια της εκμετάλλευσης και εξάντλησής τους, αλλά με τη δημιουργία συνεργειών και συλλογικών δικτύων «από τα κάτω».
Όσον αφορά τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σχολιάζει ότι «το ζήτημα της διάσπασης του Δήμου Λέσβου πρέπει να συνδεθεί με την ευρύτερη κουβέντα για μια καλύτερη Αυτοδιοίκηση».
* Ποιο είναι το κλίμα στη Λέσβο μετά τη φασιστική επίθεση στους πρόσφυγες; Αισθάνεστε ότι υπάρχει αύξηση της επιρροής της Ακροδεξιάς στο νησί;
Προφανώς ο κόσμος της Λέσβου είναι πιεσμένος, υπάρχει συσσωρευμένη κούραση, που δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε αφ’ υψηλού ή ηθικοπλαστικά ούτε να την αγνοούμε. Και η παρουσία των προσφύγων τις προηγούμενες μέρες στην πλατεία Σαπφούς είναι γεγονός πως είχε δημιουργήσει μια δυσφορία, η οποία ωστόσο, μετά τη φασιστική επίθεση, έδωσε τη θέση της σε ένα βαθύ αίσθημα ντροπής.
Η επίθεση ήταν προϊόν συγκροτημένου σχεδίου των συγκοινωνούντων δοχείων Δεξιάς και Ακροδεξιάς στο νησί, που σε διάφορες φάσεις και με διάφορους τρόπους έχουν προσπαθήσει να εκμεταλλευτούν το προσφυγικό. Ευτυχώς η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου της Λέσβου καταλαβαίνει πως δεν το κάνουν για το καλό του τόπου, αλλά για να διατηρήσουν ή να αυξήσουν τη δική τους ισχύ και επιρροή. Με αυτή την έννοια είναι ενθαρρυντικό πως, παρά την όποια κόπωση και δυσφορία δημιουργεί ο εγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών στο νησί, η μισανθρωπία και ο φασισμός δεν περνάνε.
* Πώς μπορούν να βελτιωθούν ουσιαστικά οι πολύ κακές συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στη Λέσβο;
Κατ' αρχάς το πρόβλημα οφείλεται στον υπερβολικά μεγάλο αριθμό αιτούντων άσυλο (οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες) που έχουν εγκλωβιστεί στη Λέσβο εξαιτίας της κοινής δήλωσης Ε.Ε. - Τουρκίας. Ωστόσο πρέπει να διευκρινίσουμε πως, ακόμα κι έτσι, το πρόβλημα δεν αφορά όλο το νησί, αλλά κυρίως τους οικισμούς Μόρια και Παναγιούδα και την κοντινή πόλη της Μυτιλήνης. Ουσιαστικά μιλάμε για το ΚΥΤ της Μόριας, διότι οι υπόλοιπες δομές του νησιού (Καρά Τεπέ, διαμερίσματα και άλλες δομές φιλοξενίας) φιλοξενούν πάνω από 2.000 άτομα σε πολύ καλές συνθήκες.
Στο ΚΥΤ έχουν γίνει σημαντικές παρεμβάσεις, αλλά, για να επανέλθουν οι συνθήκες στο κανονικό, πρέπει ο αριθμός των φιλοξενούμενων να κατέβει σε αυτόν που συμφωνεί με τις προδιαγραφές του. Άρα, αφενός πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης αποφάσεων από την Υπηρεσία Ασύλου και αφετέρου οι αρμόδιες υπηρεσίες και η Ύπατη Αρμοστεία να φροντίζουν ώστε να προωθούνται εγκαίρως σε δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας όσοι δεν εμπίπτουν στον γεωγραφικό περιορισμό.
Φυσικά όλα τα παραπάνω εξαρτώνται και από τον ρυθμό των ροών, που δεν εξαρτάται από εμάς, όπως και από το νομικό - θεσμικό - λειτουργικό πλαίσιο όλων των σχετικών διαδικασιών, που ώς ένα βαθμό μπορούμε να ελέγξουμε, και θα συζητηθεί μεταξύ άλλων στο αναπτυξιακό συνέδριο.
* Ποία είναι η υποδοχή του σχεδίου της κυβέρνησης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Περιφερειακή Ενότητα Λέσβου; Υπάρχουν άλλες προτάσεις που πρέπει να ενσωματωθούν;
Κατά την άποψή μου το κύριο θέμα είναι οι αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το πλαίσιο λειτουργίας των δήμων και είναι μεγάλη μου χαρά που αυτά θα συζητηθούν για πρώτη φορά δημόσια στο αναπτυξιακό συνέδριο του Βορείου Αιγαίου. Το ζήτημα της διάσπασης του Δήμου Λέσβου συγκεντρώνει προφανώς κι αυτό μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά πρέπει να συνδεθεί με την ευρύτερη κουβέντα για μια καλύτερη Αυτοδιοίκηση. Και σε αυτό το σημείο πρέπει να εξάρω τη συμβολή του δικτύου κοινοτήτων της Λέσβου στη διαμόρφωση του κυβερνητικού σχεδίου, γιατί οι προτάσεις που κατέθεσε στον υπουργό ήταν πραγματικά ουσιώδεις.
* Ποια αναμένεται να είναι τα βασικά θέματα που θα συζητηθούν στο περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο του Β. Αιγαίου;
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω καμία από τις συνεδρίες, γιατί όλες έχουν και ιδιαίτερο τοπικό ενδιαφέρον εκτός από το προφανές ευρύτερο, προσωπικά θα ξεχώριζα αυτή για τις «προσφυγικές ροές και την κοινωνική συνοχή», γιατί δείχνει πως σε μια κρίσιμη συγκυρία η κυβέρνηση έχει το θάρρος να προκαλέσει τον ευρύτερο δυνατό δημόσιο διάλογο ώστε να βρεθούν λύσεις και συναινέσεις. Επίσης ξεχωρίζω τη συνεδρία για την Αυτοδιοίκηση, για τους λόγους που ανέφερα πριν, εκείνη για τη νησιωτικότητα και το μεταφορικό ισοδύναμο, όπως φυσικά και τη συζήτηση για τα αναπτυξιακά. Η τελευταία, πέρα από το ότι είναι με μια έννοια ο πυρήνας του συνεδρίου, είναι και μια αφορμή να συζητηθούν πρωτοβουλίες που έχουν ήδη γίνει πράξη και είχαμε πολλά χρόνια να δούμε στην περιοχή του Βορείου Αιγαίου.
* Ποιες είναι οι αναπτυξιακές δυνατότητες της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου; Σε ποιους τομείς πρέπει να δοθεί προσοχή;
Νομίζω πως το πιο κρίσιμο ζήτημα για τη Λέσβο είναι η ενεργοποίηση των δυνατοτήτων της (του φυσικού και ιστορικού πλούτου, του ανθρώπινου δυναμικού κ.λπ.), όχι με την έννοια της εκμετάλλευσης και εξάντλησής τους, αλλά με τη δημιουργία συνεργειών και συλλογικών δικτύων «από τα κάτω». Για παράδειγμα, με την προώθηση ενός μοντέλου εναλλακτικού τουρισμού, το οποίο, σε συνέργεια με ένα δίκτυο παραγωγών και επιχειρήσεων, θα βασίζεται (και θα στηρίζει) στα τοπικά προϊόντα και τις τοπικές δεξιότητες και γνώσεις (ο ρόλος του Πανεπιστημίου Αιγαίου εδώ μπορεί να είναι κομβικός), με στόχο την αειφορία και την ισότιμη ανάπτυξη. Το ίδιο μπορεί να ισχύει για τη Λήμνο, με έμφαση στην ποιότητα των υποδομών και την ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού της. Ας μην ξεχνάμε και τον Άη Στράτη, που είναι το πρώτο «Πράσινο Νησί».
