Και κατεβαίνει τώρα, γιατί θεωρεί ότι  «στα δύσκολα» πρέπει να στηριχθεί η κεντροαριστερά. 

Ο Γιώργος Μπουγελέκας, καθηγητής και συγγραφέας, είναι υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα με το ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΑΧΙΑ.  Και μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως η ψαλίδα των Ευρωεκλογών δεν έχει κλείσει, ο ίδιος όμως πιστεύει πως ένα παιχνίδι μπορεί να κριθεί ακόμα και στην... παράταση.

Μιλάει για τα λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν, αναλύει γιατί το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας δεν θα έχει θετικό αντίκτυπο στη χώρα και αποκλείει κάθε θέμα αμφισβήτησης του Αλέξη Τσίπρα, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών. 

Πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανατρέψει τα δεδομένα και να κερδίσει τις εκλογές σχεδόν έναν μήνα μετά την βαριά ήττα των Ευρωεκλογών;

Είναι τελείως διαφορετικό το διακύβευμα στις εθνικές εκλογές. Τώρα ψηφίζουμε για τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε. Για την πορεία που θα έχει η χώρα από εδώ και πέρα. Απευθυνόμαστε κυρίως στους ανθρώπους που δεν πήγαν να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές. Αυτή πιστεύω είναι η μεγάλη δεξαμενή. Οι ψηφοφόροι του Σεπτεμβρίου του 2015 που δεν πήγαν στη Νέα Δημοκρατία τώρα, αλλά απείχαν από την εκλογική διαδικασία. Μαζί με την νεολαία.

Σε αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να πούμε τέσσερα πράγματα. Καταρχήν να θυμηθούν που βρισκόταν η χώρα τον Γενάρη του 2015, τι πετύχαμε από τότε, ποιο είναι το θετικό δικό μας όραμα -που εκφράστηκε από τα 12 σημεία που εξήγγειλε στο Μέγαρο Μουσικής ο Αλέξης Τσίπρας-, ενώ πρέπει ταυτόχρονα να εξηγήσουμε ως τέταρτο, τι πρόκειται να επέλθει αν, ο μη γένοιτο, η Νέα Δημοκρατία αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Προσπαθεί να κρύψει το πρόγραμμα της, όμως αρκετά από αυτά που ετοιμάζουν τους ξεφεύγουν, όπως η επταήμερη εργασία, η κατάργηση του οκτάωρου, οι απολύσεις, η πριμοδότηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης που φυσικά θα αφαιρέσει χρήματα από την δημόσια παιδεία, αλλά και το πελώριο ζήτημα της επικουρικής ασφάλισης που θα γίνει ιδιωτική, αυτό που γνωρίζουμε ως «σύστημα Πινοσέτ». Το δικό μας πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που στηρίζει ουσιαστικά και την μεσαία τάξη, η οποία επλήγη και σήκωσε το βάρος της κρίσης. Παρά τα λάθη και τις αδυναμίες που όντως υπήρξαν, το πρόγραμμα μας είναι προς το συμφέρον των πολλών.

Ποια είναι αυτά τα λάθη που έγιναν, τα οποία αναγνωρίζετε και σκοπεύετε να διορθώσετε;

Η συζήτηση αυτή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, είναι σύντομο το διάστημα μετά τις Ευρωεκλογές. Το θίγουμε φυσικά σε ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις, ακούμε τον κόσμο, διαμορφώνουμε μια ολοκληρωμένη άποψη και θα τα αναλύσουμε όλα, είτε παραμείνουμε στην διακυβέρνηση είτε όχι. 

Αναγνωρίζουμε για παράδειγμα πως υπήρξαν ορισμένες καθυστερήσεις, υπήρξαν ίσως και φαινόμενα έπαρσης, αλλά και σε κάποιους τομείς μια ελλειπής επικοινωνία των υπουργείων με το κόμμα. 

Αν δούμε αυτά για τα οποία είμαστε απολύτως υπερήφανοι είναι στους τομείς που κούμπωσε απόλυτα η κυβερνητική πολιτική με προγράμματα που είχαν επεξεργαστεί, στον όποιο βαθμό, από τα όργανα του κόμματος. Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό,  νομίζω πως ήταν η αδυναμία μας να επικοινωνήσουμε το έργο μας στον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε βέβαια, ότι η Κυβέρνησή μας είχε όλα τα media απέναντί της. Το κυβερνητικό έργο στο σύνολό του για τα ΜΜΕ δεν υπήρχε, αλλά και όταν αναφέρονταν σε αυτό ήταν για να το διαστρεβλώσουν.  Δώσαμε τη μάχη δυνατά απέναντι ακόμα και σε fake news, αλλά θα έπρεπε εμείς να βρούμε τρόπους να διαδίδουμε το έργο μας. Να είμαστε κοντά στον κόσμο. Να τον ενημερώνουμε.

Η ήττα ωστόσο είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Τώρα θα δώσουμε τη μάχη μέχρι τις επτά παρά πέντε το απόγευμα της 7ης Ιουλίου, αλλά είτε χάσουμε είτε κερδίσουμε, θα αναλύσουμε τα λάθη μας και θα τα διορθώσουμε. Θα τα συζητήσουμε αναλυτικά στο κόμμα μας. Μιλάμε ήδη και ακούμε τον κόσμο μέσα από τις ανοιχτές συζητήσεις που κάνουμε.

Δεν θα έπρεπε αυτό να έχει ήδη γίνει; Γιατί δηλαδή θα πρέπει να προηγηθεί μια εκλογική ήττα για «να ακούσουμε τον κόσμο»; 

«Όπως ξαναείπα η ήττα έχει πολλές αιτίες. Και πράγματι αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει. Υπήρξε όμως μεγάλη διστακτικότητα και στις οργανώσεις. Επέμεναν από την πολιτική γραμματεία για ανοιχτές συζητήσεις και τελικά απεδείχθη πως είχαν δίκιο, παρότι οι οργανώσεις φοβόντουσαν αυτή την ανοιχτή διαδικασία. Και όπου έχουν γίνει είναι τριπλάσιες από τις συγκεντρώσεις για τις Ευρωεκλογές.  Τόσο σε όγκο, όσο και σε συμμετοχή. Ο κόσμος έχει πεισμώσει, έρχεται στα εκλογικά περίπτερα, θέλει να συμμετέχει και να βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια. 

Γνωρίζουν πως τους τελευταίους 10 μήνες, που βγήκαμε πια από τα μνημόνια,  έχουμε κάνει βήματα ανασύστασης του  κράτους. Όχι το ίδιο κράτος που υπήρχε πριν, το κράτος της λαμογιάς που έπαιρνε 16 εκατομμύρια εμβόλια γρίπης για 11 εκατομμύρια πολίτες. Αυτό δεν είναι το κράτος που θέλουμε. Θέλουμε ένα κοινωνικό κράτος που ο πολίτης θα λέει “έχω τα χρήματα για να πάω το παιδί μου στο ιδιωτικό σχολείο, αλλά θα προτιμήσω το δημόσιο γιατί γίνεται πολύ καλή δουλειά.” “Έχω τα χρήματα για να πάω σε ιδιωτικό νοσοκομείο, αλλά θα προτιμήσω το δημόσιο γιατί είναι καλύτερο”. Δεν θα κλείσουμε κανέναν, θέλουμε να συνεχίσουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να προσφέρουν υπηρεσίες, αλλά παράλληλα θέλουμε να γίνει τόσο καλό το δημόσιο που να μοιάζει το άλλο περιττό.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας μεγάλος ηγέτης της αριστεράς

Για τα λάθη έχει ευθύνη πάντα και ο αρχηγός. Εάν το αποτέλεσμα των Εθνικών εκλογών είναι ανάλογο με αυτό των Ευρωεκλογών, μπορεί να τεθεί θέμα ηγεσίας;

Σε καμία περίπτωση, κατηγορηματικά όχι. Πριν απ’ όλα να γίνει καθαρό ότι είμαστε κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς και οι ευθύνες και για τις επιτυχίες και για τις αποτυχίες είναι συλλογικές. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πολύ μεγάλος ηγέτης της αριστεράς.  Δεν είμαι από αυτούς που δεν κάνουν κριτική, αλλά όποιος δεν αναγνωρίζει τη συμμετοχή της προσωπικότητας  του Αλέξη Τσίπρα στην πορεία τότε είναι ανιστόρητος και πολιτικά ανεπαρκής. Σίγουρα θα πρέπει ν' αλλάξουμε πράγματα είτε είμαστε κυβέρνηση που το εύχομαι, είτε δεν είμαστε, αλλά τον Πρόεδρό μας τον αγαπάμε, τον εμπιστευόμαστε με τα λάθη, τις αδυναμίες και τις επιτυχίες του. Είναι ένας άνθρωπος πανέξυπνος, με μια απίστευτη αντιληπτική ικανότητα που παραδέχονται σύμμαχοι και αντίπαλοι και μεγάλο τσαγανό. Θυμηθείτε την πρώτη φορά που πήγε σε σύνοδο κορυφής της ΕΕ, άγνωστος μεταξύ αγνώστων και στιγματισμένος ως «κουμουνιστής», μόλις 40 χρονών. Πόση δύναμη μπορεί να έχει για να κάνει αυτό που έκανε;

Μην ξεχνάμε επίσης πως ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος, που μαζί με όλο το Κόμμα, είπε για πρώτη φορά το 2011 πως θέλουμε να κυβερνήσουμε. Τότε, που το ΠΑΣΟΚ είχε τεράστια ποσοστά. Είπε «εμείς είμαστε αποφασισμένοι. Θέλουμε να κυβερνήσουμε». Κάτι που η αριστερά δεν τολμούσε να πει από τη λήξη του εμφύλιου πολέμου. Η παρουσία του ήταν καθοριστικής σημασίας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όντως άλλαξαν άποψη όπως φαίνεται για τον Αλέξη Τσίπρα. Πολλοί όμως σημειώνουν πως αυτό έγινε γιατί τελικά άλλαξε ο Τσίπρας. Τον κατηγορούν πως έγινε ο καλύτερος σύμμαχος τους και πέρασε πράγματα που με άλλη κυβέρνηση, δεν θα περνούσαν.

Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με Πρωθυπουργό τον  Αλέξη Τσίπρα ήταν εκείνη που επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Αύξησε τον  κατώτατο και κατάργησε τον υποκατώτατο μισθό. Δίνει μια τεράστια μάχη και με πολιτικό κόστος για να αντιμετωπίσει το προσφυγικό.  Έλυσε το Μακεδονικό. Όσον αφορά το τελευταίο μάλιστα, ότι κι αν λένε τώρα οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως τα 3/4 της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ θα ήθελε να πει «ναι» στο μακεδονικό. Η σύνθετη ονομασία άλλωστε ήταν πάγια θέση του κόμματος τους. Και ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα ήθελε να έχει πει ναι. Η συμφωνία των Πρεσπών θα γραφτεί με «χρυσά γράμματα» στη διπλωματική ιστορία της χώρας.

Ο Τσίπρας τα πέτυχε και με κόστος. Είναι δηλαδή σύμμαχος με τον Όρμπαν; Με τον Κουρτς; Δεν ήρθε σε ανοιχτή κόντρα με τον Βέρμπερ χαρακτηρίζοντας τον μάλιστα «ανθέλληνα»;

Η ΝΔ βλάπτει ήδη βαρύτατα την οικονομία της χώρας

Η Νέα Δημοκρατία μιλάει και για έλλειψη ασφάλειας στη χώρα. Είναι έτσι;

Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποιεί μία συνθηματολογία η οποία δημιουργεί ερωτηματικά. Γιατί είμαστε μια χώρα που το 30% του ακαθάριστου εθνικού της προϊόντος οφείλεται στον τουρισμό. Η Daily Telegraph πρόσφατα ανέφερε πως είμαστε μία από τις ασφαλέστερες χώρες για οικογενειακές διακοπές. Όταν ένας διεθνής παράγοντας αναφέρει τη χώρα ως «μια από τις ασφαλέστερες χώρες» είναι ντροπή η ΝΔ να χρησιμοποιεί την ασφάλεια ως έναν από τους τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζει το πρόγραμμα της. Θα έπρεπε να ντρέπονται. Είναι απλώς απαράδεκτοι και βλάπτουν βαθύτατα και βαρύτατα την οικονομία της χώρας.

Ένας δεύτερος πυλώνας του προεκλογικού λόγου της Νέας Δημοκρατίας αφορά την ελάφρυνση της φορολογίας, ιδιαιτέρως στη μεσαία τάξη.

Η κρίση επιβάρυνε σημαντικά κομμάτια των μεσαίων στρωμάτων. Ίσως έπεσε περισσότερο βάρος από ότι θα έπρεπε στα ανώτερα στρώματα της μεσαίας τάξης. Καταρχήν η μεσαία τάξη είναι τα στρώματα εκείνα που κερδίζουν πάνω από το 60% του διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος και φτάνουν σε εκείνα που κερδίζουν το 200% του διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος. Άρα στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες η μεσαία τάξη αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία. Αφορά τα ανώτερα, ανώτατα στελέχη εργαζομένων και τους ελεύθερους επαγγελματίες. 

Ήδη όμως έχουν προγραμματιστεί διορθώσεις και ανακοινώθηκαν μέτρα πολύ σημαντικά όπως για παράδειγμα η μείωση της προκαταβολής του φόρου στο 50%, η μείωση του πρώτου κλιμακίου φόρου εισοδήματος στο 20% κα.

Το ζήτημα είναι πως αν μειωθεί η ζήτηση, όση φορολογική ελάφρυνση κι αν δώσει μια κυβέρνηση, μια επιχείρηση δεν θα σταθεί ,εάν δεν δώσει χρήματα ο καταναλωτής. Ταυτόχρονα μάλιστα έτσι έρχεται και η κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους. Όταν για παράδειγμα η επικουρική ασφάλεια περάσει στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο κενό στα ασφαλιστικά ταμεία. Εμείς, οι εργαζόμενοι πληρώνουμε αυτή τη στιγμή τις συντάξεις. Εάν πάψουμε να πληρώνουμε και δώσουμε τα χρήματα στην ιδιωτική ασφάλεια τότε είτε θα πάψουν οι συνταξιούχοι να παίρνουν τις συντάξεις, είτε θα υπάρχει τεράστιο κενό στο κράτος. Δεν είναι ένα πρόγραμμα λοιπόν αυτό της Νέας Δημοκρατίας που θα βοηθήσει τα μεσαία στρώματα.

Το ζήτημα των μετατάξεων μας πόνεσε

Υπήρξε αλαζονεία στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Το ζήτημα των μετατάξεων στη Βουλή για παράδειγμα ήταν δείγμα έπαρσης;

Μας πόνεσε πάρα πολύ το θέμα των μετατάξεων. Η διαφθορά είναι, όπως προανέφερα 16 εκατομμύρια εμβόλια για 11 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτά που έγιναν στον χώρο της υγείας  από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι μετατάξεις δεν ήταν διαφθορά. Τυπικά  δεν έγινε κάτι παράνομο. Αλλά ακόμα κι αυτό ήταν λάθος. Δεν έπρεπε να δώσουμε την παραμικρή αφορμή. Συνέβη όμως από ανθρώπους που αγαπάμε, που έχουν προσφέρει πολύ στο κίνημα, που είναι σύντροφοί μας. Θα μπορούσαμε όμως να  αποφύγουμε κάτι που μας πόνεσε.

Θα το παλέψουμε μέχρι το… ‘90

Γιατί αποφασίσατε, μετά από τόσα χρόνια που είστε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ να κατεβείτε τώρα υποψήφιος, σε μια δύσκολη συγκυρία;

Το έκανα με απόλυτη συνείδηση, θέλοντας να συμβάλω σε αυτή τη μάχη του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι στέλεχος της αριστεράς από το 1974, αρχικά της ΚΝΕ, μετά του ΚΚΕ, του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ και θέλησα να εκτεθώ και να συμβάλω σε αυτή τη δύσκολη μάχη και με προσωπικό κόστος. Στην επαφή μου με τον κόσμο διαπιστώνω πως υπάρχει πείσμα.

Ο κόσμος έχει ταρακουνηθεί, βλέπει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, συγκρίνει πως παρέλαβε τη χώρα και  που την έχει φέρει, συγκρίνει με τη δική του ζωή που ήταν και που είναι σήμερα. Έχουμε δει τα λάθη θα τα δούμε και πιο επισταμένα στη συνέχεια. Το βέβαιο είναι πως θα το παλέψουμε μέχρι το... '90. Οι αγώνες κερδίζονται ακόμα και στις παρατάσεις.

Στα βιβλία σας έχετε ασχοληθεί με το θέμα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Σε τι ηλικίες απευθύνεστε;

Σε όλες. Από την εφηβεία και μετά. Έχω γράψει τρία βιβλία. Η πρώτη συλλογή διηγημάτων «Τα διαβατήρια» αφορούν τον ρατσισμό και τη ξενοφοβία και εκδόθηκαν το 2011 από τις εκδόσεις Δωδώνη. Από την εκδοτική Ταξιδευτής κυκλοφόρησε η συλλογή «Ονειρική παρανομία» που αφορά την κρίση και τις επιπτώσεις της στα όνειρα των ανθρώπων. Το 3ο είναι ένα μυθιστόρημα που αφορά την κοινότητα των Εβραίων στην Αθήνα την κατοχή και την προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να περάσει τις δοξασίες της, του ρατσισμού και του ναζισμού, στη νεολαία. Αυτό το βιβλίο πήγε πολύ καλά, ετοιμάζεται και 3η έκδοση, τα σχολεία και οι  εκπαιδευτικοί το αγκάλιασαν. Όλα αυτά τα χρόνια οι εκπαιδευτικοί κράτησαν «ζωντανό» στα σχολεία και το πρώτο βιβλίο, το οποίο έτσι και θα κυκλοφορήσει ξανά από τις εκδόσεις Κέδρος στις 26 Ιουνίου.

Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές είχαμε και τον πρώτο Εβραίο δήμαρχο, στα Γιάννενα τον κ. Μωϋσή Ελισάφ, που στηρίχθηκε όμως από τη ΝΔ.

«Δεν ξέρω από πόσους στηρίχθηκε στον β' γύρο. Του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία. Επικοινώνησα μαζί του, μετά την εκλογή του και του έστειλα και το βιβλίο. Εγώ είμαι Μικρασιάτης, δεν είμαι Εβραίος. Η Εβραϊκή κοινότητα όμως είναι μια πολύ παλιά και παρεξηγημένη κοινότητα. Ο ρατσισμός είναι συνυφασμένος με την άγνοια, την αμάθεια και την αγραμματοσύνη. Στην εκκλησιαστική ιστορία αναφέρεται πως ο Απόστολος Παύλος μίλησε στην Κόρινθο, στη συναγωγή. Τι βρήκε εκεί; Εβραίους. Στα Γιάννενα οι «Ρωμανιώτες» φτάνουν μέχρι σχεδόν την κλασσική αρχαιότητα.  

Τελειώνοντας θα ήθελα να μας πείτε γιατί ο κόσμος να εμπιστευτεί και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ

Για τη ζωή του. Για την ελπίδα πως η ζωή του θα γίνει καλύτερη. Για ένα καινούργιο κοινωνικό κράτος, για ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, για θέσεις εργασίας με αξιοπρέπεια για κάθε εργαζόμενο.