Σημεία συνέντευξης του Γιάννη Μπαλάφα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Β’3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, στο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ- Φωνή της Ελλάδας - webradio (στo δημοσιογράφο Θ. Ψαλιδόπουλο)
Για τις εξελίξεις στην πανδημία
Ευχόμαστε να επιβεβαιωθούν πρόσφατες προβλέψεις των επιστημόνων για σταδιακή αποκλιμάκωση της πανδημίας. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε χαλάρωση. Αντίθετα, πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες αντιμετώπισης με ουσιαστικά μέτρα και ιδιαίτερα σε νοσοκομεία και πρωτοβάθμια φροντίδα, γιατί όπως βλέπουμε τα νούμερα σε θανάτους παραμένουν υψηλά. Ταυτόχρονα πρέπει να εντείνουμε και την προσπάθεια εμβολιασμού με πειθώ και όχι με τιμωριτικές πρακτικές. Ενώ μια σειρά ενεργειών όπως ιχνηλάτηση, δωρεάν συνταγογράφηση των τεστ, κ.λπ. είναι ακόμα απολύτως απαραίτητα και πρέπει επιτέλους η κυβέρνηση να τα υλοποιήσει.
Για την οικονομία
Στο επίπεδο της οικονομίας αντιμετωπίζουμε μεν τις επιπτώσεις από την πανδημία, αλλά η κρίση αυτή τροφοδοτείται και ενισχύεται από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι το δημόσιο ζημιώθηκε με 1,6 εκατομμύρια για 74 παράνομες προσλήψεις που έκανε η προηγούμενη διοίκηση του ΚΕΕΛΠΝΟ με επικεφαλής τον κ. Πουλή -υποψήφιο της ΝΔ και φίλο του κ. Α. Γεωργιάδη- είναι ζήτημα διαπλοκής και ρεμούλας, χαρακτηριστικά που διακρίνουν την κυβερνητική πολιτική και πολλά στελέχη της. Δεν είναι ζήτημα πανδημίας. Είναι ζήτημα νοοτροπίας και πρακτικής.
Υπήρχαν κάποιες δεσμεύσεις του κ. Μητσοτάκη, όπως για παράδειγμα η μείωση του ΦΠΑ - ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Είχε δεσμευτεί, επίσης, για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, που αφορούσε τους δημόσιους υπαλλήλου και τους συνταξιούχους. Μαθαίνουμε σήμερα από έγκυρα δημοσιεύματα ότι απομακρύνεται το ενδεχόμενο της μείωσης του ΦΠΑ, ενώ η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης μετατίθεται για μετά ένα χρόνο. Με μόνο αυτά τα δύο παραδείγματα, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το ζήτημα της οικονομικής κρίσης δεν είναι μόνο θέμα της πανδημίας αλλά και της πολιτικής που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
Για την πιθανότητα πρόωρων εκλογών
Επειδή αναφέρεστε σε υψηλούς τόνους στην κριτική μας , να θυμίσω ότι εμείς δεν βγήκαμε από τον πρώτο μετεκλογικό μήνα να ζητάμε εκλογές, όπως έκανε ο κ. Μητσοτάκης. Η κριτική μας είναι ουσιαστική και προφανώς οφείλουμε να κάνουμε κριτική στα καίρια ζητήματα. Ειδικά αν υπολογίσουμε, ότι τα καθεστωτικά ΜΜΕ αποκρύπτουν ή υποβαθμίζουν σημαντικές αποκαλύψεις και γεγονότα. Όμως οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε για όλα τα σενάρια. Από την πλευρά μας, έχουμε διαμορφώσει και έχουμε θέσει στο δημόσιο διάλογο το πρόγραμμα και τις θέσεις μας για όλες τις κοινωνικές τάξεις. Είναι μια διαδικασία που συνεχώς επικαιροποιείται και ενισχύεται.
Από τη μεριά της κυβέρνησης, επειδή δεν τα πάει καλά, βλέπουμε ότι ειδικά το τελευταίο διάστημα επενδύει στην ένταση - και αυτό “μυρίζει’ ακόμα πιο πολύ εκλογές. Είναι σαν να ζητάει σωσίβιο μέσα από την ένταση. Για παράδειγμα, το ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, το οποίο είχε παγώσει και, τώρα, το ξαναθέτει. Η υπόθεση δημοσιογράφων που διώκονται ή απειλούνται και η φίμωση καλλιτεχνών δείχνουν μια κυβέρνηση που δεν δέχεται την κριτική και φοβάται την ερευνητική δημοσιογραφία. Όλα αυτά είναι σημάδια των σοβαρών αντιδράσεων που συναντά η κυβερνητική πολιτική.
Για το διπλωματικό διάλογο που έχει ξεκινήσει μεταξύ Δύσης και Ρωσίας για ζητήματα ασφαλείας
Το ’90 με την πτώση του ανατολικού μπλοκ ξεκίνησε μια νέα ιστορική φάση και η κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης άποψης σε παγκόσμιο επίπεδο. Τριάντα χρόνια μετά διαφάνηκε ότι αυτή η παντοκρατορία του νεοφιλελευθερισμού δεν έφερε την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ευημερία όπως υπόσχονταν και επομένως αναζητούνται καινούριες ισορροπίες σε όλα τα επίπεδα, μεταξύ των οποίων είναι το γεωστρατηγικό, το στρατιωτικό, το οικονομικό κ.λπ. Νομίζω ότι όλες αυτές οι διεργασίες είναι ένας “πόλεμος” θέσεων που ταυτόχρονα εμπεριέχουν και στοιχεία αναζήτησης μιας καινούργιας ισορροπίας. Η Ευρώπη, δυστυχώς, δεν παίζει το ρόλο που μπορεί και πρέπει να έχει σε αυτό το διάλογο. Τέλος, πιστεύω ότι όλες οι φιλειρηνικές δυνάμεις οφείλουμε να συντονίσουμε τη στάση και τις ενέργειες μας σε εθνικό, ευρωπαϊκό και εν εντέλει παγκόσμιο επίπεδο στη κατεύθυνση μιας κοινής πολιτικής υπέρ της ειρήνης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
