to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

18:28 | 12.05.2022

Πολιτική

Γ. Κατρούγκαλος: «Η κυβερνητική πολιτική του πιστού, δεδομένου και υπάκουου υπονομεύει τη διεθνή θέση της χώρας»

«Σε θαλαμηπόλο των Ηνωμένων Πολιτειών οδηγεί η πολιτική του πιστού και δεδομένου και υπάκουου και στην υποβάθμιση της διεθνούς σχέσης της χώρας. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο δεν θα πρέπει να συνεχίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει το τιμόνι της χώρας», σημείωσε ο Τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γ. Κατρούγκαλος, μιλώντας στη Βουλή για την κύρωση του δευτέρου πρωτοκόλλου τροποποίησης της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας και ΗΠΑ


Αναλυτικότερα ο Γ. Κατρούγκαλος τόνισε κατά την παρέμβασή του στη συζήτηση στην Ολομέλεια για την ελληνοαμερικανική συμφωνία:

«Το προφανές, η κορυφή του παγόβουνου είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε αυτό που κανένας άλλος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης δεν είχε παραχωρήσει, παρά τις διαρκείς πιέσεις της αμερικανικής πλευράς: η συμφωνία για τις βάσεις να έχει αόριστο χαρακτήρα, να παραμένουν δηλαδή εδώ αυτές χωρίς το διαπραγματευτικό όπλο που προέβλεπε η συμφωνία του 1990 να υπόκειται αυτή σε ετήσια ανάνηψη. Για τον λόγο αυτό ακόμα και το ΠΑΣΟΚ που υπερψηφίζει τη συμφωνία τη χαρακτήρισε ετεροβαρή. Η εφημερίδα της παράταξής σας με τη σημαντική ιστορία, η ΕΣΤΙΑ, τη χαρακτήρισε λεόντεια. Αυτό όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Η συμφωνία αυτή αποτελεί ακόμη έναν κρίκο σε μια μείζονα αλλαγή, μια μείζονα στροφή στην εξωτερική πολιτική την οποία επιβάλλει ο Πρωθυπουργός, όχι ενισχύοντας, αλλά αποδυναμώνοντας την εθνική θέση της χώρας. Και η δεύτερη αλλαγή επί της σύμβασης στο άρθρο 7 είναι προς την κατεύθυνση αυτή της αποδυνάμωσης της δυνατότητας της χώρας μας να ελέγχει τη συμφωνία.

Επειδή σέβομαι και τη νομική και την πολιτική άποψη του Υπουργού, στη συνέχεια της συζήτησής μας στην Επιτροπή αναζήτησα τα Πρακτικά της ψήφισης του ν. 1893/1990. Ρώτησα τον Υπουργό στην Επιτροπή: Γιατί καταργείται η δυνατότητα που είχε η δική μας πλευρά, σε περίπτωση που η αμερικανική δεν εφαρμόσει ή δεν ερμηνεύσει ορθά τη συμφωνία, να μπορεί να ζητήσει διαβουλεύσεις, ούτως ώστε να προστατευθούν με αυτόν τον τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα; Η άποψη του Υπουργού ήταν ότι η κατάργηση αυτή απλώς ακολουθεί τον τρόπο αλλαγής της καταγγελίας που προβλέπει το άρθρο 12. Όμως, ανατρέχοντας στα Πρακτικά, όπως σας είπα, εντελώς διαφορετική ήταν η επιχειρηματολογία του τότε Υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά.

Αγαπητέ Υπουργέ, συμφωνώ απολύτως με την ανάλυσή σας για την ασυμβατότητα μιας προσωπικής ιδιοτελούς ατζέντας με τον πραγματικό πατριωτισμό. Όμως, όπως προκύπτει από το συγκεκριμένο απόσπασμα, το οποίο θα σας διαβάσω, η ρύθμιση αυτή τέθηκε, όπως ρητά ισχυρίζεται ο τότε Υπουργός Εξωτερικών απευθυνόμενος στην Αριστερά και συγκεκριμένα στον Χαρίλαο Φλωράκη, προκειμένου να δώσει τη δυνατότητα στη χώρα μας να πάρει μέτρα στην περίπτωση που η λειτουργία των βάσεων στραφεί κατά άλλης χώρας με τέτοιον τρόπο που να μην ικανοποιούνται τα δικά μας συμφέροντα.

Σας διαβάζω το σχετικό απόσπασμα από τα Πρακτικά: «Τίποτα στη συμφωνία αυτή δεν σκοπεύει να βλάψει τις σχέσεις της Ελλάδας με οποιαδήποτε τρίτη χώρα. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, με αποτέλεσμα να προκληθεί για τον τόπο μας σοβαρό πρόβλημα, έχουμε το δικαίωμα είτε να επικαλεστούμε το άρθρο 8, παίρνοντας τα κατάλληλα περιοριστικά μέτρα για τη λειτουργία των βάσεων, είτε το άρθρο 7, καταγγέλλοντας εξ ολοκλήρου τη συμφωνία, άρθρο το οποίο δεν υπήρχε προηγουμένως».

Λοιπόν, αυτό το άρθρο, το οποίο τέθηκε, όπως θα πει κάποιος, μάλλον ως φύλλο συκής, γιατί για να ενεργοποιηθεί, προϋποθέτει πολιτική βούληση, που δεν νομίζω την είχε η παράταξή σας ποτέ, σήμερα αποσύρεται. Γιατί γίνεται αυτό; Είναι ένα ακόμα βήμα, για να δείξουμε στην άλλη πλευρά όχι μόνο ότι είμαστε πιστοί και δεδομένοι αλλά και υπάκουοι. Δεν πρόκειται να αντιδράσουμε, αν αποφασίσουν, όπως γίνεται αυτή την περίοδο, να αποτελέσει κεντρικό στοιχείο στα δικά τους σχέδια, που δεν είναι απαραίτητα συμβατά με τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, η λειτουργία των βάσεων. Θα επανέλθω για το ζήτημα ειδικά της Αλεξανδρούπολης.

Το κεντρικό μου, όμως, επιχείρημα είναι ότι υπάρχει μια σειρά επιλογών, πολλές φορές στρατηγικών και κομβικών, του Κυριάκου Μητσοτάκη που σηματοδοτεί μια αλλαγή πολιτικής προς την κατεύθυνση του «προκεχωρημένου φυλακίου». Δεν χρειάζεται να θυμίσω στην Αίθουσα αυτή ότι ήταν η ορολογία της ελληνικής Δεξιάς όχι την περίοδο της Μεταπολίτευσης, αλλά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου και του Ψυχρού Πολέμου.

Ας συγκρίνουμε, λοιπόν, όχι μόνο τις πολιτικές λογικές, όχι μόνο το ύφος της διαπραγμάτευσης, αλλά και τα αποτελέσματα της δικής μας και της δικής σας εξωτερικής πολιτικής. Ορθά ανέφερε ο κ. Κουμουτσάκος ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής μας οι σχέσεις των δύο χωρών, Ελλάδας και ΗΠΑ,  έφτασαν σε ιστορικά υψηλό. Τη δική μας χώρα επέλεξε ο Πρόεδρος Ομπάμα, για να στείλει σε όλον τον κόσμο την άποψή του για το μέλλον της υφηλίου και των διεθνών σχέσεων.

Και πράγματι, εμείς ξεκινήσαμε την αναβάθμιση των στρατηγικών σχέσεων σε επίπεδο στρατηγικού διαλόγου, με τρεις, όμως, αρχές, τις οποίες εσείς όχι απλώς δεν τηρήσατε, αλλά παραβιάσατε, ακριβώς γιατί δεν είναι συμβατές με τη λογική του πιστού, του δεδομένου, του υπάκουου. Πρώτον, ότι οι σχέσεις ακόμα και με μια υπερδύναμη, πρέπει να γίνονται στη βάση αμοιβαία επωφελών σχέσεων, όχι στη λογική του αντιπροσώπου, του προκεχωρημένου φυλακίου. Δεύτερον, συμφωνία πρέπει να υπάρχει εκεί που υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων, όχι βασισμένη στη μονομέρεια του πιστού και του δεδομένου. Και τρίτον, ότι αυτό πρέπει να γίνεται με σεβασμό στην πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, όχι στη βάση σχέσεων εξάρτησης, όχι στη βάση αποκλεισμού της δυνατότητας της χώρας μας να έχει καλές σχέσεις και με άλλες χώρες.

Γι’ αυτόν τον λόγο εμείς δεν αναβαθμίσαμε σε ιστορικό επίπεδο μόνο τις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και με την Κίνα, που εσείς θέλοντας να δείξετε πλειοδοσία πίστης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, την έχετε παραμελήσει, με κύριο παράδειγμα, όπως σας ανέφερα την προηγούμενη φορά, την άρνησή σας να γίνει στην Ελλάδα η Σύνοδος του σχήματος 16+1, όπως σας πρότεινε η Κίνα. Και προφανώς, ξέρετε ότι η Κίνα σημειώνει τις συμπεριφορές αυτές.

Τι αποτελέσματα είχε, λοιπόν, έμπρακτα για την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας μας και ειδικά, από πλευράς εγγυήσεων προς την Τουρκία η στάση μας αυτή;

Ο EastMed είναι το κατεξοχήν παράδειγμα των αποτελεσμάτων αυτής της διαπραγμάτευσης. Και όχι μόνο ο EastMed.Η σύγκλιση των πολιτικών συμφερόντων, στην οποία αναφέρθηκα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες που έγκειτο; Στο ότι και αυτές, όπως και εμείς -εμείς κατά κύριο λόγο, γιατί είναι το σπίτι μας και η γειτονιά μας-, ήθελαν και θέλουν να υπάρχει σταθερότητα και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στα Βαλκάνια. Στα Βαλκάνια αυτό εκφράστηκε κατεξοχήν με την ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών, στην Ανατολική Μεσόγειο με τα τριμερή σχήματα συνεργασίας.

Πέρα από αυτόν καθ’ αυτόν, όμως, τον αγωγό EastMed, μην ξεχνάτε την EastMed-act. Αυτή, όπως θυμόσαστε, κατατέθηκε στο Κογκρέσο τον Απρίλιο του 2019, άρα είναι αποτέλεσμα της δικής μας διαπραγμάτευσης, άσχετα αν κυρώθηκε αργότερα, αν ψηφίστηκε αργότερα, κατά την περίοδο της δικής σας διακυβέρνησης

Τι προέβλεπε η EastMed-act; Προέβλεπε ότι καταγράφονται οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου από την Τουρκία. Για πρώτη φορά, λοιπόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες έπαιρναν ρητά θέση σε ένα ζήτημα που απέφευγαν μέχρι τότε να λάβουν συγκεκριμένα υποστηρικτική θέση υπέρ των δικών μας θέσεων.

Και επειδή αυτά τα πράγματα πρέπει να τα προωθεί διαρκώς, συνεχώς, η χώρα μας κατά την συνάντηση μας στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου, ζήτησα από τον Υπουργό Πομπέο να επανεξετάσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Δόγμα Λουνς, το απαράδεκτο αυτό δόγμα του ΝΑΤΟ, που απαγορεύει να πραγματοποιούνται στρατιωτικές ασκήσεις σε δικά μας νησιά, κατά υπόρρητη αποδοχή των τουρκικών θέσεων.

Τι έκανε η δική σας πλευρά όλο αυτό το διάστημα; Πρώτα-πρώτα, ανέτρεψε πάγιες σταθερές της πολιτικής μας απέναντι σε τρίτες χώρες, απλώς και μόνο για να δείξει στις Ηνωμένες Πολιτείες πόσο υπάκουοι έχουμε γίνει πια. Αυτή είναι η περίπτωση της αλλαγής θέσης μας απέναντι σε χώρες όπως η Κούβα ή η Παλαιστίνη.

Να εμφανίζεται μια χώρα ανακόλουθη με προηγούμενες θέσεις αρχής της, αντιλαμβάνεστε πόσο πλήττει τη διπλωματική θέση και το κύρος της στη διεθνή σκηνή. Και όπως σας είπα και στην Επιτροπή, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, ειδικά σε ό,τι αφορά την Κούβα, αυτό μπορεί να μην είναι χωρίς συνέπειες στην ψηφοφορία όπου επιδιώκουμε να είμαστε μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Πείτε, όμως, ότι αυτά είναι σχετικά δευτερεύοντα στοιχεία της πολιτικής σας, όπως και η αναγνώριση του Γκουαϊντό ως Προέδρου της Βενεζουέλας, που ήταν η πρώτη πράξη της ελληνικής διπλωματίας όταν αναλάβατε, για έναν άνθρωπο που δεν τον θυμάται σήμερα κανείς.

Τι γίνεται, όμως, με την αποστολή πυραύλων Patriot και στρατευμάτων στη Σαουδική Αραβία; Σε τι εξυπηρέτησε αυτό τα εθνικά συμφέροντα; Τι γίνεται με την αποστολή θανατηφόρου πολεμικού υλικού στην Ουκρανία ή το να επαιρόμαστε για το πόσο εμπλέκεται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε σχεδιασμούς που δεν είναι βέβαιο ότι είναι υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων;

Εδώ θα ήθελα να σας ζητήσω και μια διευκρίνιση, αγαπητέ κύριε Υπουργέ.

Φαίνεται να δηλώσατε σε συνέντευξή σας σε ραδιόφωνο της Θράκης, το λέω όπως το είδα στο site: «Ναι, δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης». Υποθέτω ότι λέτε ότι δεν θέλετε να είναι αποκλειστικά εμπορικό.

Θα πείτε: «Μα, τι κακό είναι να είναι κανείς πιστός, δεδομένος και υπάκουος; Δεν ανήκουμε στη Δύση;».

Η πλειοδοσία πίστης προς την Αμερική δεν ενισχύει τα εθνικά συμφέροντα. Αντίθετα από τους ισχυρισμούς του αγαπητού εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, δεν αναβαθμίζει τη διεθνή μας θέση, ειδικά απέναντι στην Τουρκία. Βλέπουμε, αντιθέτως, ότι η Τουρκία είναι αυτή που αναβαθμίζει τη διεθνή της θέση και ότι η υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών σε πάγιες θέσεις της εξωτερικής μας πολιτικής αποδυναμώνεται. Απέσυραν –και μάλιστα λίγο καιρό μετά από τον δεύτερο γύρο του στρατηγικού διαλόγου που εσείς διεξαγάγατε- την υποστήριξή τους προς τον EastMed, δηλώνοντας μάλιστα ότι αυτό δεν γίνεται μόνο για τεχνικοοικονομικούς λόγους, αλλά και γιατί προκαλεί εντάσεις στην περιοχή, αποδεχόμενες, δηλαδή, το κατεξοχήν επιχείρημα της Τουρκίας. Παραμονές της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον μαθαίνουμε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν ζητά να ξεκινήσει η πώληση των F-16 προς την Τουρκία με αφετηρία την πώληση υποστηρικτικού υλικού αναβάθμισης, ραντάρ και νέας τεχνολογίας. Προφανώς αυτό δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Πριν από εβδομάδες είχε διαρρεύσει η αντίστοιχη επιστολή της βοηθού Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Ντουράκογλου, τηςαμερικανοτουρκάλας κυρίας Ντουράκογλου, για τον αντίστοιχο σκοπό προς το Κογκρέσο. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο, γιατί δείχνει ακριβώς την αντίφαση και την αντίθεση ανάμεσα σ’ αυτά που πετύχαμε εμείς και στα αποτελέσματα της δικής σας μη διαπραγμάτευσης –γιατί δεν πρόκειται για διαπραγμάτευση όταν λέμε σ’ όλα «ναι», όταν ακολουθούμε τη λογική τού «δώσ’ τα όλα»- είναι το τι έγινε στο επίπεδο των υπερπτήσεων. Μετά από ένα μπαράζ, ένα ρεκόρ υπερπτήσεων με χαρακτηριστικό πια ότι δεν αμφισβητείται μόνο ο εναέριος χώρος, αλλά η ίδια η κυριαρχία μας στα νησιά, τι έκανε το State Department; Επανήλθε στην παλιά λογική να καλεί και τις δύο πλευρές –λες και φταίνε εξίσου- σε αυτοσυγκράτηση και να μην παίρνει σαφή θέση. Όπως σας είπα προηγουμένως, εμείς  είχαμε καταφέρει μέσω της EastMed Act να καταγράφονται και να ελέγχονται οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας.

Η πλειοδοσία πίστης, όμως, προς την Ουάσιγκτον υποβαθμίζει και τη δυνατότητα, παρά τους αντίθετους πανηγυρικούς του κ. Μητσοτάκη, για μια αυτόνομη ευρωπαϊκή άμυνα. Η επαύριο του πολέμου τους Ουκρανίας θα κρίνει ακριβώς αν η Ευρώπη θα εξακολουθήσει να είναι εξάρτημα των Ηνωμένων Πολιτειών ή αν θα μπορέσει να έχει τη δική της αυτόνομη εξωτερική πολιτική και τη δική της άμυνα με στρατηγική αυτονομίας απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν λέω ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν ανήκει στην Ευρώπη. Η Ελλάδα είναι Ευρώπη. Στους Έλληνες ανήκει η Ελλάδα. Αυτό το υποστήριζε πάντοτε η Αριστερά, ακριβώς γιατί η Αριστερά ήταν πάντοτε πατριωτική στην Ελλάδα. Το  σύνθημα αυτό που έγινε γνωστό κυρίως μέσω του Ανδρέα Παπανδρέου, σύνθημα του ΠΑΣΟΚ, «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», στην πραγματικότητα είναι σύνθημα του ΕΑΜ και μάλιστα συμπεριλήφθηκε ρητά στην απόφαση του ΠΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ της 17ηςΔεκέμβρη του 1944.

Ολοκληρώνοντας, κύριε Πρόεδρε, να σας θυμίσω ότι το πάγιο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1979 επισκέφθηκε τη Μόσχα ήταν ότι η Ελλάδα δεν είναι χώρα ίσων αποστάσεων. Η Ελλάδα είναι χώρα που ακολουθεί το διεθνές δίκαιο, τη νομιμότητα και έχει πολιτικό σπίτι την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλουμε, όμως, να είμαστε γέφυρα ανάμεσα στο πολιτικό μας αυτό σπίτι και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις του αραβικού κόσμου, την Κίνα, τη Ρωσία. Η πολιτική του «προκεχωρημένου φυλακίου» ανατρέπει αυτό το πάγιο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής, ακόμα και την κατευθυντήρια οδηγία ενός υπερσυντηρητικού μεν αλλά πατριώτη πολιτικού, του Ευάγγελου Αβέρωφ–παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να μεταφέρετε στον κ. Τασούλα ότι το είπα- ότι πρέπει να είμαστε «γεφυροποιοί και όχι θαλαμηπόλοι».

Σε θαλαμηπόλο των Ηνωμένων Πολιτειών οδηγεί η πολιτική του πιστού και δεδομένου και υπάκουου και στην υποβάθμιση της διεθνούς σχέσης της χώρας. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο δεν θα πρέπει να συνεχίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει το τιμόνι της χώρας, ένας ακόμη λόγος για τον οποίον πρέπει να έχουμε μια νέα προοδευτική και δημοκρατική κυβέρνηση».

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)