Όπως ανέφερε ο Γιάννης Δραγασάκης, εάν δεν υπάρξει απορρόφηση του κόστους με το ευρωομόλογο, την επόμενη ημέρα τα υπερχρεωμένα ευρωπαϊκά κράτη θα βρεθούν αντιμέτωπα με την απειλή νέας λιτότητας, κάτι που πρέπει να αποτραπεί. Σημείωσε ότι αυτή η πρακτική φέρνει αντιμέτωπη της Ευρώπη με κρίσεις συνοχής και προφανή κίνδυνο για το μέλλον της. «Εάν, λοιπόν, δεν ξοδέψουμε σήμερα περισσότερα χρήματα, σε τόσο μεγαλύτερα προβλήματα και βαθύτερη ύφεση θα βρεθούμε μετά», τόνισε.

Ειδικότερα, μιλώντας για τη χώρα μας είπε ότι «χρειάζονται τα κατάλληλα και επαρκή μέτρα τώρα» και «προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η αποτροπή νέας φτωχοποίησης». «Ααντί γι' αυτό, η κυβέρνηση νομοθετεί "μισό μισθό για μισή δουλειά", που ακριβώς οδηγεί στη φτωχοποίηση», πρόσθεσε σχολιάζοντας πως σε αυτό το θέμα η κυβέρνηση «είναι ουραγός στην Ευρώπη», όπου «δεν δίνεται ένα ελάχιστο και ανεπαρκές επίδομα αντί μισθού, αλλά επιδοτείται η εργασία και αναπληρώνεται ο μισθός, ακριβώς για να αποτραπεί η φτωχοποίηση».

Ο κ. Δραγασάκης κάλεσε κυβέρνηση να δει «με σύνεση και σε διάλογο με τα κόμματα» το ζήτημα του «μαξιλαριού», θέτοντας το ερώτημα: «Εάν η ελληνική οικονομία καταστραφεί "σήμερα" τι νόημα θα έχει το μαξιλάρι "αύριο", που δεν θα αρκεί για "τίποτα" τότε;». Επισήμανε, δε ότι «η απειλή νέων μνημονίων, που κάποιοι ίσως θα επιθυμούσαν κιόλας, θα αποτραπεί εάν αξιοποιήσουμε σήμερα και επαρκώς όλα τα εργαλεία που διαθέτουμε».

Ο βουλευτής χαρακτήρισε πρωτοφανές την ώρα που δίνεται η μάχη με αυτό το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, στην οικονομία και στα εισοδήματα, «κάποιοι να μιλούν για εκλογές». «Είναι, άραγε, δυνατόν σε αυτές τις συνθήκες κάποιοι να σκέφτονται πώς θα "κεφαλαιοποιήσουν" το δράμα; Ή μήπως κάποιοι βλέπουν τις εκλογές ως "ευκαιρία" για να παρθούν "μνημονιακά" μέτρα έπειτα από αυτές; Μέτρα που οι πολίτες δεν θα γνωρίζουν εκ των προτέρων;», κατέληξε.

Σημεία της συνέντευξης του Γιάννη Δραγασάκη στο Θέμα Radio 104,6 στην εκπομπή «Μαζί δεν κάνουμε», με τους δημοσιογράφους Μπάμπη Κούτρα & Νίκο Φελέκη:

• Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά κρίσιμη και το δίλημμα μπροστά είναι το εξής: Είτε θα υπάρξει ευρωπαϊκή αμοιβαιοποίηση του χρέους που δημιουργείται με κάποιο «ευρωομόλογο» είτε μετά θα βρεθούμε σε μια νέα τεράστια κρίση χρέους των ευρωπαϊκών κρατών.
• Εάν δεν υπάρξει απορρόφηση του κόστους με το «ευρωομόλογο», την επόμενη ημέρα τα υπερχρεωμένα ευρωπαϊκά κράτη θα βρεθούν αντιμέτωπα με την απειλή νέας λιτότητας, κάτι που πρέπει να αποτρέψουμε.
• Μία νομισματική ένωση χωρίς συλλογικούς μηχανισμούς προστασίας και ασφάλειας εκ των πραγμάτων αντιμετωπίζει κρίσεις συνοχής. Και μπροστά σε μια τέτοια βρίσκεται η Ευρώπη, εάν κάθε κράτος κληθεί να αναλάβει μόνο του το κόστος αυτής της κρίσης. Γιατί εάν γίνει αυτό, τότε, ιδίως τα κράτη του Νότου θα βρεθούν μπροστά σε βουνά χρεών, με αποτέλεσμα το χάσμα μέσα στην Ευρώπη να γιγαντωθεί, με προφανή κίνδυνο για το μέλλον της.
• Η κρίση αυτή είναι πρωτότυπη και σφοδρή. Εάν λοιπόν δεν ξοδέψουμε σήμερα περισσότερα χρήματα, σε τόσο μεγαλύτερα προβλήματα και βαθύτερη ύφεση θα βρεθούμε μετά.
• Η μεγάλη εξάρτηση της Ελλάδας από συγκεκριμένους τομείς όπως ο τουρισμός, που στην κρίση αυτή πλήττονται έντονα, καθιστούν ακόμη πιο ευάλωτη τη θέση της οικονομίας μας αύριο. Γι’ αυτό χρειάζονται τα κατάλληλα και επαρκή μέτρα τώρα.
• Προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η αποτροπή νέας φτωχοποίησης. Αντί λοιπόν γι’ αυτό, η κυβέρνηση νομοθετεί «μισό μισθό για μισή δουλειά» που ακριβώς οδηγεί στη φτωχοποίηση. Στο θέμα αυτό η κυβέρνηση είναι ουραγός στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη δεν δίνεται ένα ελάχιστο και ανεπαρκές επίδομα αντί μισθού, αλλά επιδοτείται η εργασία και αναπληρώνεται ο μισθός, ακριβώς για να αποτραπεί η φτωχοποίηση.
• Η κυβέρνηση πρέπει να δει με σύνεση και σε διάλογο με τα κόμματα το ζήτημα του «μαξιλαριού». Εάν η ελληνική οικονομία καταστραφεί «σήμερα» τι νόημα θα έχει το μαξιλάρι «αύριο», που δεν θα αρκεί για «τίποτα» τότε;
• Η απειλή νέων μνημονίων, που κάποιοι ίσως θα επιθυμούσαν κιόλας, θα αποτραπεί εάν αξιοποιήσουμε σήμερα και επαρκώς όλα τα εργαλεία που διαθέτουμε.
• Είναι πρωτοφανές και δημιουργεί προβληματισμό, όταν σήμερα δίνεται αυτή η μάχη, με αυτό το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, στην οικονομία και στα εισοδήματα, κάποιοι να μιλούν για εκλογές. Είναι άραγε δυνατόν σε αυτές τις συνθήκες κάποιοι να σκέφτονται πως θα «κεφαλαιοποιήσουν» το δράμα; Ή μήπως κάποιοι βλέπουν τις εκλογές ως «ευκαιρία» για να παρθούν «μνημονιακά» μέτρα έπειτα από αυτές; Μέτρα που οι πολίτες δεν θα γνωρίζουν εκ των προτέρων;