«Στις 24/7/2013 η Επιθεώρηση Εργασίας, μετά από διενέργεια εξωδικαστικής επίλυσης της εργατικής διαφοράς, συνέστησε την επαναπρόσληψη εργαζόμενου στο τηλεφωνικό κέντρο της Εθνικής Τράπεζας, η οποία τον μίσθωνε από την εταιρεία «ICAP». Ο συγκεκριμένος ενοικιαζόμενος είχε δεχτεί ύβρεις και απειλές από πελάτη της τράπεζας σε τηλεφωνική συνομιλία μετά από εισερχόμενη κλήση, κατ’ εντολή της ίδιας της τράπεζας. Η τράπεζα θεωρώντας υπεύθυνο τον εργαζόμενο για την συμπεριφορά του πελάτη,  ζήτησε την αντικατάστασή του, με αποτέλεσμα η ICAP να τον απολύσει, καθώς αποδέχεται οτιδήποτε ισχυριστεί η τράπεζα, αφού αυτή είναι ο πελάτης της και «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο».

Η τράπεζα μάλιστα αρνείται να γνωστοποιήσει στον εργαζόμενο το περιεχόμενο της απομαγνητοφωνημένης συνομιλίας, προβάλλοντας λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων, παραβλέποντας το συνταγματικό δικαίωμα στην Εργασία. Το γεγονός ότι ο εν λόγω εργαζόμενος πρόσφερε αδιάλειπτα τις υπηρεσίες του επί  πέντε συναπτά έτη στις εγκαταστάσεις της τράπεζας, υπό την επίβλεψη προϊσταμένων της τράπεζας, αφήνει αδιάφορους τόσο την μισθώτρια εταιρία όσο και το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο ενέχεται για τις παραλείψεις του. Στο διάστημα μάλιστα των πέντε αυτών ετών, για το οποίο ο εργαζόμενος απασχολούταν στην τράπεζα, εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί από την εταιρεία Klisis (όταν η Εθνική αποφάσισε να διακόψει την συνεργασία μαζί της) για να προσληφθεί από την ICAP.

Τέτοιου είδους εταιρείες δανείζουν εργαζόμενους όχι μόνο σε τράπεζες, αλλά και σε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, ασφαλιστικές εταιρείες κλπ, εταιρείες, με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο εργασίας, με στόχο στα κέρδη από την υπεραξία του εργατικού μόχθου, χωρίς καμιά άλλη ουσιαστική παροχή έργου παρά μόνο αυτή του μεσάζοντα. Δανείζουν όχι μόνο σε μία αλλά σε πολλές και συχνά  ανταγωνιστικές εταιρείες. Οι εργαζόμενοι αυτοί χάνουν κάθε δικαίωμα να διεκδικήσουν την αποζημίωση απόλυσης, που θα αντιστοιχούσε στον πραγματικό χρόνο εργασίας τους στην εταιρεία, που στην πραγματικότητα τους απασχολεί.

Περαιτέρω, δεν εφαρμόζεται η κλαδική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων ή άλλες ευνοϊκότερες ΣΣΕ, δεν εφαρμόζεται η επιχειρησιακή σύμβαση που ισχύει για τους υπόλοιπους υπαλλήλους, δεν δεσμεύονται από τις διατάξεις του κανονισμού εργασίας.

Ο δανεισμός εργαζομένων που είχε θεσπιστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν η αρχή της καταστρατήγησης των εργατικών δικαιωμάτων, ενώ οι ρυθμίσεις επί του θεσμού αυτού που ακολούθησαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις απογύμνωσαν τον ενοικιαζόμενο εργαζόμενο από κάθε έννοια προστασίας.

Ως εκ τούτου, ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1.Τι προτίθεται να πράξει για τη μέριμνα και την αποκατάσταση της εργασιακής σχέσης του εν λόγω εργαζομένου, δεδομένου ότι τόσο η Εθνική Τράπεζα όσο και η ICAP δεν αποδέχονται παράνομα τις υπηρεσίες του;

2.Σε τι μέτρα προτίθεται να προβεί για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ενοικιαζόμενων-δανειζόμενων εργαζομένων και την αποκατάσταση του εργατικού δικαίου;»