to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Φραπέ βαφανκούλο

Όλη η ιστορία με τον φραπέ, που ξεκίνησε με το γνωστό άρθρο του ακαταπόνητου μαχητή του φιλευθερισμού Νίκου Δήμου, μου θύμισε ένα περιστατικό από τις ηρωικές μέρες του μετριοπαθούς Κέντρου.


Είμαστε στο 2003. Στην εορταστική 50ή Μπιενάλε της Βενετίας, η Ελλάδα συμμετέχει με την εγκατάσταση Intron, της Σίας Κυριακάκου και του Δημήτρη Ρότσιου. Το υπουργείο Πολιτισμού υπό τον προολυμπιακά μεγαλοπρεπή Ευάγγελο Βενιζέλο έχει διορίσει επίτροπο της εθνικής συμμετοχής την επιμελήτρια και κριτικό τέχνης Μαρίνα Φωκίδη.

Εκείνο τον καιρό η εκσυγχρονιστική αισιοδοξία κορυφώνεται – κοντά στ’ άλλα και στον πολιτισμό. Η αγωνία που κυριαρχεί σε όλα τα πεδία είναι κι εδώ διάχυτη: η Ελλάδα είναι ισχυρή αλλά πώς θα το δείχνει κιόλας; Είμαστε Έλληνες, είμαστε κοσμοπολίτες, είμαστε ισότιμοι.

Προφανώς, η ελληνική συμμετοχή δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε μεγαλοπρέπεια τις «μεγάλες» χώρες. Έτσι, η οργανωτική ομάδα καταφεύγει στη συμπαθή λύση που θα ονομάζαμε ίσως light roots remix, η οποία χρησιμοποιήθηκε με ομολογουμένως μεγαλύτερη επιτυχία αργότερα, αποφασίζει δηλαδή να κάνει κατά τη συνέντευξη Τύπου της ελληνικής συμμετοχής, αντί για πάρτυ ή βαριές δεξιώσεις, ένα μπραντς ελληνικών γεύσεων με σύγχρονες νότες.

Έχουν λοιπόν στηθεί τραπέζια ολόγυρα μπροστά στο ελληνικό περίπτερο, όπου, εκτός από τα εδέσματα, προσφέρεται -τι άλλο;- φραπές. Υπέρκομψοι σερβιτόροι με λευκές μπλούζες έχουν εφοδιαστεί με αναδευτήρια και παρασκευάζουν φραπόγαλα κατά παραγγελία σε κάτι πανέμορφα στενά ποτήρια. Φαίνεται όμως πως κανείς δεν τους έχει ενημερώσει τι παθαίνεις αν γεμίσεις ένα ποτήρι ως τη μέση κι ύστερα χώσεις μέσα το αναδευτήρι.

Πολύ σύντομα οι υπέρκομψοι σερβιτόροι με τις καφέ πλέον μπλούζες κοιτάζουν με τρόμο όποιον κατευθύνεται προς το μέρος τους κι ακούγονται παντού σφυριχτά βαφανκούλο μέσα από σφιγμένα δόντια κάθε φορά που κάποιος από το λαμπερό αρτκράουντ της Βενετίας πλησιάζει και λέει I think I’ll have one of those wonderful cold coffees please…

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει: «Με αυτή την εγκατάσταση, η Ελλάδα μπήκε στο mainstream».

Ακόμη σήμερα θα ήθελα να πιστεύω ότι δεν ήταν βέβαιος ποια εγκατάσταση εννοούσε.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)