Η πορεία των οικονομίων ΗΠΑ και Ευρωζώνης φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη θεωρητική διαμάχη για τη λιτότητα, ενώ η διαβόητη έκθεση Ράινχαρτ-Ρογκόφ συνεχίζει τα δέχεται τα βέλη άλλων οικονομολόγων.
Τελευταίο «σύμπτωμα» της διαμάχης, η οποία έχει ξεφύγει από τα ακαδημαϊκά πλαίσια, ήταν ο παρ'ολίγον καβγάς μεταξύ γερμανών και αμερικανών τεχνικών αξιωματούχων στη σύνοδο ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσινγκτον την περασμένη εβδομάδα. Όπως πολύ χαρακτηριστικά σχολιάζει το Bloomberg, ΗΠΑ και ΔΝΤ από την μία έχουν απέναντί τους την Ευρωζώνη και τη Βρετανία για το εάν η λιτότητα είναι συνταγή ανάπτυξης ή ύφεσης.
Στο τελικό κείμενο των ΥΠΟΙΚ της G20, στο πλαίσιο της Συνόδου, φάνηκε το αδιέξοδο και η αδυναμία των δύο πλευρών να γεφυρώσουν τις απόψεις τους. Ενδεικτικά, ο Σόιμπλε είχε αναφέρει νωρίτερα πως «η καθυστέρηση των απαραίτητων προσαρμογών θα επιδείνωνε τις προοπτικές για μία διαρκή και βιώμη παγκόσμια ανάπτυξη», ενώ η Κριστίν Λαγκάρντ είπε ότι «για κάποιους, δεν υπάρχει λόγος να βιαστούν σε εμπροσθοβαρή δημοσιονομική εξισορρόπηση μεγάλου βάρους».
Παράλληλα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, διαμαρτυρήθηκε εκ νέου για τις συστάσεις από το εξωτερικό. «Μέχρι τώρα, δεν έχω ακούσει από κανέναν μία συγκεκριμένη πρόταση για το τι θα πρέπει τελικά να κάνει η Γερμανία» είπε ο Σόιμπλε στην Ουάσινγκτον την περασμένη Παρασκευή.
Ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου, υπενθυμίζεται, είχε καλέσει το Βερολίνο και στην περασμένη επίσκεψή του στην Ευρώπη να χρησιμοποιήσει το δημοσιονομικό περιθώριο που έχει για να στηρίξει την ζήτηση στη γερμανική αγορά. Οι συστάσεις είχαν προκαλέσει τότε την ανοικτή δυσαρέσκεια του Σόιμπλε, η οποία φάνηκε ξανά στην Ουάσινγκτον.
Ακόμη πιο τεταμένο όμως φέρεται να ήταν το κλίμα στις διαβουλεύσεις για τη σύνταξη του κοινού ανακοινωθέντος της G20, στα πλαίσια της συνόδου ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα γράφει το γερμανικό Spiegel.
Όπως υποστηρίζει το περιοδικό, οι συνομιλίες των τεχνικών κλιμακίων Γερμανίας και ΗΠΑ λίγο έλειψε να καταλήξουν σε καβγά. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι, που απέρριψαν ως «συνταγές από το μπαούλο τις προτάσεις για στήριξη της ανάπτυξης με νέα χρέη», ήθελαν να περιληφθεί στο ανακοινωθέν αναφορά σε ανώτατα όρια στο κρατικό χρέος.
Οι Αμερικανοί (με το αρκετά υψηλό χρέος των ΗΠΑ) ήθελαν να το αποφύγουν, επισημαίνοντας πως η εύθραυστη ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας δεν επιτρέπει στην παρούσα συγκυρία σφιχτή εξοικονόμηση.
Η γερμανική αντιπροσωπεία, σύμφωνα με τις αναφορές, «εξέφρασε ανοικτά την άποψή της ότι αυτά είναι ανοησίες», και κάλεσε τις ΗΠΑ να παραδειγματιστούν από την Ευρώπη και τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Οι Αμερικανοί αντέτειναν ότι το παράδειγμα της Ευρωζώνης έχει δείξει ότι η υπερβολική περιστολή δαπανών πνίγει την ανάκαμψη, στο οποίο οι Γερμανοί αντέτειναν ότι κάποτε πρέπει να ξεκινήσει η εξυγίανση, η οποία στις ΗΠΑ περιορίζεται μόνο σε εξαγγελίες και αναβολές.
Η κατάληξη ήταν το θέμα να μην φτάσει στο ανακοινωθέν παρά μόνο με την θολή αναφορά ότι «η δημοσιονομική βιωσιμότητα στις ανεπτυγμένες οικονομίες παραμένει θεμελιώδης» και η διαμάχη αναβλήθηκε για την επόμενη Σύνοδο στην Αγία Πετρούπολη.
Ενδιαφέρον, τέλος, παρουσιάζει το σχόλιο του βρετανικού Guardian, το οποίο υπενθυμίζει και την πολιτική πλευρά της διαμάχης. Σε άρθρο του εναντίον του «οικονομικού σαδομαζοχισμού», ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ υποστηρίζει πως τα λάθη στην περίφημη έκθεση Ράινχαρτ-Ρογκόφ έχει ζημιώσει τα θεωρητικά θεμέλια της λιτότητας, αλλά θεωρεί απίθανο πως ένα κύμα «συγγνώμη, λάθος» από τους πολιτικούς θα αντιστρέψει την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική.
Κι αυτό, υποστηρίζει, «επειδή σε τελική ανάλυση δεν μιλούσαμε με όρους οικονομίας αλλά με όρους ηθικής, μιλούσαμε για πολιτική εγκλήματος και τιμωρίας, αμαρτίας και λύτρωσης».
Πληροφορίες: in.gr
