to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Financial Times: O χρόνος για να αποτρέψουμε την «κόλαση επί της Γης» τελειώνει

Το κλίμα ενδέχεται να αλλάζει πιο γρήγορα απ' ό,τι υποδήλωναν τα μέχρι τώρα μοντέλα: ακραία κύματα καύσωνα, καταστροφικές πλημμύρες και λιώσιμο των παγετώνων


Μια έκθεση ορόσημο για την κλιματική αλλαγή δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα.  Ήταν η κοινή εκτίμηση 234 επιστημόνων από όλο τον κόσμο, μια εκτίμηση που καθιστά σαφές ότι ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα τρομακτικό μέλλον, ακόμη και τη στιγμή που η διεθνής οικονομία εγκαταλείπει την εξάρτηση από τον άνθρακα με ταχείς ρυθμούς.

Αν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν περιοριστούν δραστικά, θα οδηγηθούμε μέσα σε λίγες δεκαετίες σε αυτό που οι κορυφαίοι περιβαλλοντολόγοι αποκαλούν “κόλαση επί της Γης”.

Οι αυστηρές προειδοποιήσεις από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δεν θα πρέπει να προκαλούν έκπληξη σε όσους εξετάζουν τα δεδομένα από την υπερθέρμανση την οποία έχουν προκαλέσει στον πλανήτη οι ανθρώπινες δραστηριότητες από το 2013, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η τελευταία έκθεση της επιτροπής.

Κανείς δεν πρέπει να φαντάζεται ότι η έκθεση αποτελεί προϊόν κινδυνολόγων. Αντιπροσωπεύει την άποψη της επιστημονικής κοινότητας, μια άποψη που ορισμένοι περιβαλλοντολόγοι θα εξέφραζαν μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη αμεσότητα.

Ούτε η μακρά διαδικασία συγγραφής της έκθεσης επέτρεψε στους συντάκτες να λάβουν υπόψη όλες τις τελευταίες ενδείξεις ότι το κλίμα ενδέχεται να αλλάζει πιο γρήγορα απ' ό,τι υποδήλωναν τα μέχρι τώρα μοντέλα: ακραία κύματα καύσωνα, καταστροφικές πλημμύρες και λιώσιμο των παγετώνων της Αρκτικής με ταχείς ρυθμούς.

Η ανάγνωση της έκθεσης προκαλεί θλίψη, αλλά δεν αφήνει στους πολιτικούς δικαιολογίες για να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να τα παρατήσουν. Δείχνει ότι η δράση επιχειρήσεων και κυβερνήσεων στο άμεσο μέλλον θα έχει σημαντικό αντίκτυπο για τις επόμενες γενιές: ορισμένες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως η άνοδος των θαλασσίων υδάτων και το λιώσιμο των αρκτικών πάγων, θα διαρκέσουν εκατοντάδες χρόνια.

Στο πιο αισιόδοξο, αλλά εφικτό σενάριο της IPCC, “άμεσες, ταχείες και μεγάλης κλίμακας μειώσεις” εκπομπών αερίων θα περιορίσουν την άνοδο της θερμοκρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο στο ανώτατο όριο των 1,6 βαθμών Κελσίου πάνω από τις προβιομηχανικές θερμοκρασίες λίγο μετά το 2050.


Κάτι τέτοιο θα αύξανε τη συχνότητα και την ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων όπως οι καταιγίδες, οι ξηρασίες και τα κύματα καύσωνα, αλλά θα διασφάλιζε ότι η Γη θα παρέμενε κατ’ ουσίαν κατοικήσιμη. Σύμφωνα με το σενάριο ακραίων εκπομπών, η άνοδος της θερμοκρασίας θα μπορούσε να φτάσει τους 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2060 και τους 5,7 μέχρι το 2100, κάτι που θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπινου πολιτισμού.

Η έκθεση θα έπρεπε να χαλυβδώσει την αποφασιστικότητα των ηγετών του πλανήτη να συμφωνήσουν σε μια μακροπρόθεσμη πορεία προς τις μηδενικές εκπομπές αερίων στη σύνοδο COP26 του Νοεμβρίου στη Γλασκώβη.

Πολλοί, όπως ο οικοδεσπότης Μπόρις Τζόνσον, θα πρέπει να αντισταθούν σε πολιτικές πιέσεις από ανθρώπους που παραμένουν επιφυλακτικοί για τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής σε πείσμα των αποδείξεων ή από εκείνους που βλέπουν μόνο το βραχυχρόνιο οικονομικό κόστος της διαδικασίας εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων.

Παρότι οι υποστηρικτές της άμεσης δράσης συχνά δίνουν έμφαση στην οικονομική ανάπτυξη που θα προκαλέσουν οι επενδύσεις και οι καινοτομίες στον δρόμο για τις μηδενικές εκπομπές, δεν θα έπρεπε να ζωγραφίζουν ένα ειδυλλιακό, μη ρεαλιστικό τοπίο. Ο περιορισμός των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα θα προκαλέσει πραγματικό πόνο και θα έχει πραγματικό κόστος απαιτώντας τις κατάλληλες αποζημιώσεις.

Η έκθεση της IPCC θα πρέπει να ωθήσει τους ακτιβιστές υπέρ του περιβάλλοντος να εγκαταλείψουν κάποιες από τις παραδοσιακές προκαταλήψεις τους, ιδιαίτερα την αντιπαλότητά τους απέναντι στην πυρηνική ενέργεια. Μικρότερα πυρηνικά εργοστάσια αξίζουν επενδύσεις για τον ρόλο τον οποίο θα μπορούσαν να παίξουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Η στάση θα πρέπει να αλλάξει απέναντι και σε άλλα θέματα. Τη γεωμηχανική, για παράδειγμα, με στόχο να ψυχράνει τον πλανήτη απομακρύνοντας το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα ή με στόχο την αντανάκλαση μέρος της ηλιακής ενέργειας προς το διάστημα.

Πέρα από τις ανησυχίες για την ασφάλεια και τις απρόκλητες συνέπειες, οι ακτιβιστές φοβούνται ότι η προοπτική των τεχνολογικών επιδιορθώσεων θα μειώσει το κίνητρο για την αντιμετώπιση του βασικού προβλήματος -ότι εκπέμπουμε υπερβολικά πολλά αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.  Όμως η έρευνα πάνω στη γεωμηχανική θα αποτελούσε ένα αξιοσημείωτο μέτρο προφύλαξης.

Σε μια σοβαρή κατάσταση κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κόσμος δεν έχει τα περιθώρια να αγνοήσει κάτι που θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της λύσης.  Όπως όμως αναγνωρίζει η IPCC, ο βασικός δρόμος που οδηγεί μακριά από την κόλαση επί της Γης περιλαμβάνει τον δραστικό περιορισμό της εξάρτησης της ανθρωπότητας από τον άνθρακα.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)