Ενάντια στο χειρότερο πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας από το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ενάντια στις πολιτικές λιτότητας, θέλουμε να ξεκινήσουμε μια διαδικασία επανασυσπείρωσης, να συζητήσουμε τις νέες προκλήσεις και να επεξεργαστούμε εναλλακτικές φεμινιστικές λύσεις. Να οικοδομήσουμε ένα πλατύ και ενωτικό κίνημα φεμινιστικών δράσεων για μια άλλη Ευρώπη - Να ποιος είναι ο στόχος μας!
Κάτω από την πίεση των αγορών, οι πολιτικές λιτότητας εφαρμόζονται ακολουθώντας το ίδιο μοντέλο παντού στην Ευρώπη: αυτό της δραστικής μείωσης των δημόσιων δαπανών, που μεταφράζεται σε περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, στη κοινωνική προστασία, στους μισθούς, στις συντάξεις, κάποιες φορές και με αύξηση των φόρων, που επιβαρύνει, κατά πλειοψηφία, τους φτωχούς πληθυσμούς. Τα μέτρα αυτά έρχονται να συμπληρώσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, της "ευελιξίας" της αγοράς εργασίας και της επισφάλειας των μισθωτών σχέσεων.
Οι γυναίκες είναι οι πρώτες που πλήττονται από αυτές τις πολιτικές λιτότητας -κι αυτό για πολλούς λόγους:
Εξαιτίας της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, είναι οι γυναίκες που πρέπει, μέσω της αύξησης της άμισθης, "αόρατης" εργασίας τους, να επωμιστούν τα καθήκοντα περίθαλψης που εγκαταλείφτηκαν από το κοινωνικό κράτος. Γινόμαστε ήδη μάρτυρες μιας πραγματικής μεταφοράς ρόλων και ευθυνών από το κράτος προς τον ιδιωτικό τομέα και προς τις γυναίκες, με αύξηση της δωρεάν εργασίας τους, του άγχους τους, της εξάρτησής τους και της βίας εναντίον τους, με την ποινικοποίηση του δικαιώματός τους στην εργασία και την εξώθησή τους στον "παραδοσιακό" τους ρόλο.
Οι γυναίκες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού του κοινωνικού κράτους και κατά συνέπεια, πλήττονται άμεσα από τις πολιτικές λιτότητας, από τη μείωση του προσωπικού και των αμοιβών στον δημόσιο τομέα.
Είναι, επίσης, οι πρώτοι χρήστες των υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους, η ύπαρξη των οποίων είναι κρίσιμης σημασίας για το δικαίωμά τους στην εργασία, τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας και την οικονομική τους αυτονομία.
Η υγεία των γυναικών -και κυρίως η σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία- τους επιτρέπει να ασκούν έναν έλεγχο στο ίδιο τους το σώμα και άρα και στη ζωή τους. Αυτός ο τομέας της δημόσιας υγείας είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την αποτελεσματική προώθηση της ισότητας των φύλων. Όμως, τα μέτρα λιτότητας περιορίζουν διαρθρωτικά τη χρηματοδότησή του.
Λιγότερες δημόσιες επιδοτήσεις χορηγούνται επίσης στη καταπολέμηση του AIDS, στα κέντρα νόμιμων εκτρώσεων, στον οικογενειακό προγραμματισμό, στις υπηρεσίες υγείας πριν από και μετά τον τοκετό καθώς και στη προληπτική φροντίδα της υγείας των γυναικών.
Αυτές οι πολιτικές επωφελούμενες από τη κρίση, επιχειρούν να ολοκληρώσουν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, πράγμα που αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία και για τα δικαιώματά μας και μπορεί να οδηγήσει σε ένα πολιτισμικό πισωγύρισμα. Επιστροφή στο σπίτι, κατάσταση ακραίας ανασφάλειας, εξάρτησης, βίας κατά των γυναικών, αποκλεισμός εκατομμυρίων γυναικών από την πρόσβαση σε ζωτικές τους ανάγκες.
Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση οι γυναίκες οργανώνονται. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες δίκτυα φεμινιστικών οργανώσεων θέλουν να κάνουν να ακουστούν οι απαιτήσεις και οι εναλλακτικές λύσεις τους, να οικοδομήσουν την αλληλεγγύη, να χτίσουν ένα ευρωπαϊκό φεμινιστικό κίνημα αντίστασης ενάντια στη λιτότητα. Πρωτοβουλίες έχουν ήδη πάρει σάρκα και οστά και συνεχίζουν, μαζί με δημόσιες συζητήσεις, με την οργάνωση μιας περιοδείας διεθνών φεμινιστριών αγωνιστριών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, την παραγωγή ποικίλων αναλύσεων και δημοσιευμάτων...
Να αρνηθούμε τη λιτότητα, να κάνουμε να ακουστούν οι προτάσεις μας
Τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο είναι κοινωνικώς απαράδεκτα, αλλά είναι και αναποτελεσματικά από οικονομική άποψη: ενώ παρουσιάστηκαν ως απαραίτητα για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και χρεών, προκαλούν -αντίθετα- την έναρξη ενός φαύλου κύκλου: ύφεση, αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, λιτότητα, κ.λπ.
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σε αυτό το κοινωνικό κραχ. Περνούν μέσα από τον αυστηρό έλεγχο οικονομίας και το δημοκρατικό έλεγχο του χρηματιστικού κεφαλαίου. Περνούν επίσης μέσα από την αμφισβήτηση του άνομου δημόσιου χρέους, που θα οργανωθεί από επιτροπές λογιστικού ελέγχου πολιτών, που υπάρχουν σε διάφορες χώρες.
Με δεδομένο ότι οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών δεν έχουν προφανώς τη πρόθεση να αρνηθούν τα κελεύσματα των αγορών, ούτε τη λιτότητα που αυτές επιβάλλουν, δεν μπορούμε να υπολογίζουμε παρά μόνο στους κοινωνικούς συσχετισμούς δυνάμεων που θα δημιουργήσουν οι μεγάλες κινητοποιήσεις, για να επιβάλλουν την αλλαγή. Αλλά δεν πρόκειται να υπάρξουν μεγάλες κινητοποιήσεις χωρίς τις γυναίκες, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το μισό πληθυσμό.
Για να αγωνιστούμε ενάντια σ' αυτές τις πολιτικές λιτότητας και να συγκεκριμενοποιήσουμε τις προτάσεις για την επιβολή αυστηρού ελέγχου στο χρηματιστικό κεφάλαιο, για να επεξεργαστούμε ένα νέο μοντέλο κοινωνίας στην Ευρώπη, πρέπει όλες εμείς, οι γυναίκες της Ευρώπης, να μπορέσουμε να συναντηθούμε, να συζητήσουμε μαζί και να δράσουμε! Με λίγα λόγια, πρέπει να δημιουργήσουμε μια ενωτική ευρωπαϊκή διαδικασία φεμινιστικών αγώνων ενάντια στο άνομο χρέος και τη γενικευμένη λιτότητα.
Υπογραφές:
1. Magda Alves (Πορτογαλία) - Μέλος της πορτογαλικής φεμινιστικής ένωσης UMAR
2. Sylviane Dahan (Καταλωνία) - "Dones d’Enllac", εκπρόσωπος της FAVB (Ομοσπονδία Ενώσεων Γειτόνων της Βαρκελώνης)
3. Christiane Marty (Γαλλία) - μέλος της Επιτροπής Φύλου του ATTAC και του Ιδρύματος Copernic
4. Cathy Menard (Γαλλία) - Επιτροπή Γυναικών των συνδικάτων SUD του Loiret
5. Σόνια Μητραλιά - μέλος της Πρωτοβουλίας "Γυναίκες ενάντια στο χρέος και τα μέτρα λιτότητας" και της "Ελληνικής Επιτροπής ενάντια στο χρέος"
6. Judit Morva (Ουγγαρία) - μέλος της ευρωπαϊκής φεμινιστικής Πρωτοβουλίας (IFE)
7. Marlene Tuininga (Γαλλία) - μέλος της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών (MMF) και της WILPF
8. Christine Vanden Daelen (Βέλγιο) - μέλος του CADTM και της Πρωτοβουλίας "Γυναίκες ενάντια στο χρέος και τα μέτρα λιτότητας"
9. Felicity Dowling (Αγγλία) – Γυναίκες του Merseyside ενάντια στις Περικοπές
Πηγή:
tvxs
