Η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση επέδειξε απόλυτη δυσανεξία σε όλες τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της Παιδείας. Από τη δίχρονη προσχολική ως τον τρόπο πρόσβασης στα ΑΕΙ, από το ενιαίο ολοήμερο δημοτικό σχολείο ως τα νέα ΕΠΑΛ, από τις συνέργειες/συγχωνεύσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ως τον περιορισμό των εξεταζόμενων μαθημάτων στη δευτεροβάθμια. Ακόμα και για τα σχολικά γεύματα στο δημοτικό είχε ενστάσεις.
Ήταν αναμενόμενο τώρα που έγινε κυβέρνηση να προβεί σε κινήσεις διόρθωσης και ανατροπής. Πράγματι στις προγραμματικές δηλώσεις ο κ. Μητσοτάκης και η κ. Κεραμέως (Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων-το Έρευνας αποκόπηκε και μεταφέρθηκε στο υπ. Ανάπτυξης και Οικονομίας!) εξήγγειλαν αποσπασματικά μέτρα ξηλώματος, τα οποία όμως όλα έχουν οργανική σύνδεση. Την ελιτίστικη και σε απόλυτη σύνδεση με τα ιδιωτικά συμφέροντα αντίληψη της κυβέρνησης για τη δημόσια Παιδεία. Την ίδια αντίληψη βεβαίως έχει γενικά για το δημόσιο χώρο εξ ου και «Κυβέρνηση ΑΕ».
Η κυβέρνηση ΑΕ λοιπόν, το πρώτο μέτρο που εξήγγειλε ήταν, όπως προαναφέραμε, η απόσπαση της Έρευνας από το φυσικό της χώρο, το Υπ. Παιδείας, ώστε να δώσει το ξεκάθαρο στίγμα πως η έρευνα πρέπει να στοχεύει αποκλειστικά στην αγορά και τις επιχειρήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αυτοτέλεια των ΑΕΙ και των ερευνητικών κέντρων.
Η δεύτερη εξαγγελία αφορούσε την επαναφορά της «βάσης του 10» για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση (την οποία μάλιστα τα ίδια τα ΑΕΙ μπορούν να την αυξήσουν!), ένα μέτρο που λανσάρεται περίπου ως αυτονόητο. Αγνοούν σκόπιμα πως οι βαθμοί των παιδιών έχουν και συγκυριακό χαρακτήρα που καθορίζεται από τη δυσκολία των θεμάτων. Υποκρύπτεται φυσικά το κύριο σχέδιο της κυβέρνησης ΑΕ που είναι η μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ (την ευθύνη για τον ορισμό των εισακτέων θα την έχουν τα ΑΕΙ ώστε να μη χρεωθεί η κυβέρνηση το πολιτικό κόστος) στερώντας την πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό μαθητών που το επιθυμούν και οι οποίοι θα κρίνονται ακατάλληλοι για τα δημόσια ΑΕΙ αλλά κατάλληλοι για τα διάφορα colleges που θα ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια (ή αγριόχορτα, διαλέγετε).
Κι επειδή η «βάση του 10» αντίκειται στην ελεύθερη πρόσβαση σε σχολές των ΑΕΙ, που θα ξεκινούσε από φέτος, η ελεύθερη πρόσβαση καταργείται! Με τα αστεία επιχειρήματα ότι τα παιδιά θα έπρεπε να γίνουν μάντεις για να βρουν τις λεγόμενες «πράσινες» σχολές και επιπλέον αυτές οι σχολές θα στιγματίζονταν ως υποβαθμισμένες! Παιδιά, ξεχάστε τα αυτά. Να πάτε όλοι να δώσετε εξετάσεις, πολλές εξετάσεις, και με «τράπεζα θεμάτων» που επανέρχεται, διαβάστε πολύ για να περάσετε. Όχι όλοι βέβαια, αλλά οι λίγοι, οι «άριστοι».
Ελεύθερη πρόσβαση επίσης, συνιστά και η δωρεάν φοίτηση από φέτος 1500 αποφοίτων των ΕΠΑΛ σε δίχρονα προγράμματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (θα έμπαιναν με το απολυτήριό τους και θα αποκτούσαν αναβαθμισμένο πτυχίο επιπέδου «5») σε 11 ΑΕΙ της χώρας που εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Κι αυτή η δυνατότητα καταργείται. Εδώ δεν υπήρχε ούτε καν κάποιο αστείο επιχείρημα κι επειδή δεν υπήρχε, παρουσιάστηκε ως αναστολή και όχι ως κατάργηση.
Στην εμπροσθοφυλακή της κυβέρνησης ΑΕ για τα ΑΕΙ είναι φυσικά, τι άλλο; Η κατάργηση του ασύλου. Διαχρονική εμμονή όλων των νεοφιλελεύθερων στην Ελλάδα. Ένας θεσμός, που μπορεί να ήταν αίτημα από το 1859(μετά τις αλλεπάλληλες εισβολές του στρατού στο Πανεπιστήμιο κατά τα «Σκιαδικά») και κατακτήθηκε με αγώνες, αλλά δεν μπόρεσαν να τον χωνέψουν με τίποτα. Εδώ το επιχείρημα είναι η εκτεταμένη ανομία και εγκληματικότητα που υποτίθεται επικρατεί στα ΑΕΙ και η παρεμπόδιση στην αντιμετώπισή της που την προκαλεί το άσυλο! Η Ελλάδα έχει πανεπιστημιακά τμήματα σχεδόν σε όλες τις πόλεις της. Παραβατικές συμπεριφορές έχουμε σε ελάχιστες σχολές (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού). Γιατί όμως δεν αντιμετωπίζονται; Είναι θέμα του νόμου που διέπει το άσυλο; Σε κάθε περίπτωση για κακουργηματικές πράξεις προβλέπεται ρητά η αυτεπάγγελτη παρέμβαση της αστυνομίας. Όταν δε επί υπουργίας Διαμαντοπούλου είχε καταργηθεί το άσυλο, οι παραβατικές συμπεριφορές είχαν εκλείψει; Αλήθεια, στις πολύ πολύ περισσότερες σχολές που δεν υπάρχει πρόβλημα παραβατικότητας, γιατί δεν υπάρχει; Άλλο νομοθετικό πλαίσιο τις διέπει;
Μήπως λοιπόν η κυβέρνηση ΑΕ στοχεύει κάπου αλλού; Μήπως η κατάργηση του ασύλου συνδέεται με τη ντε φάκτο ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης που προωθεί; Μήπως αντί για την παραβατικότητα στοχεύει στις αντιδράσεις που θα προκαλέσει η πολιτική της; Μήπως τελικά την ενοχλεί η ίδια η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα ΑΕΙ που βρίσκεται στον πυρήνα του ασύλου, η διακίνηση των ιδεών που αντίκεινται στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία;
Το fast track ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία μόλις άρχισε, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Έπεται συνέχεια. Απαιτείται εγρήγορση από τους εκπαιδευτικούς φορείς και τη νεολαία, από όλη την κοινωνία. Η αξιωματική αντιπολίτευση με τεκμηριωμένο αντιπαραθετικό λόγο να συμβάλλει στην αποκάλυψη των σχεδίων της κυβέρνησης ΑΕ και στην υπεράσπιση των κατακτήσεων μέσα κι έξω από τη Βουλή. Τα συμφέροντα που εποφθαλμιούν την Δημόσια Εκπαίδευση είναι μεγάλα. Μεγάλες πρέπει να είναι και οι αντιστάσεις.
Ο Δημ. Καρβούνης είναι δάσκαλος και συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ ΑΜΘ
