Φαντάσου έναν πρώην ποδοσφαιριστή να βγαίνει βράδυ Κυριακής στην ΕΡΤ και να περνάει γενεές δεκατέσσερις την κυβέρνηση για τις παράνομες επαναπροωθήσεις και τα push backs προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο. Φαντάσου μετά τον δικό μας τον Ζούλα να κόβει τον εγχώριο Λίνεκερ από τη δημοφιλή αθλητική εκπομπή τιμωρώντας τον που τόλμησε να κρίνει και να επικρίνει το αφεντικό του προέδρου της ΕΡΤ. Και φαντάσου και το μετά. Φαντάσου το σύνολο των βετεράνων ποδοσφαιριστών και συμπαρουσιαστών του Λίνεκερ να απέχουν από τις τηλεοπτικές εκπομπές. Φαντάσου ποδοσφαιρικές ομάδες να διαμαρτύρονται και να μποϊκοτάρουν τις αθλητικές εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης.

Φαντάσου δημοφιλείς δημοσιογράφους να δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στον γνωστό για τις προοδευτικές του απόψεις πρώην κανονιέρη των αγγλικών γηπέδων. Φαντάσου ρεπόρτερ της ΕΡΤ να θέτουν σκληρά ερωτήματα στη διοίκηση της ΕΡΤ και φαντάσου και ένα τηλεοπτικό κοινό έτοιμο να αλλάξει κανάλι τιμωρώντας τη στάση της κρατικής τηλεόρασης.

Μπορείς να τα φανταστείς όλα αυτά; Φυσικά και όχι. Γιατί εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε γέλασε. Γιατί εδώ δημόσια τηλεόραση σημαίνει κυβερνητική υπηρεσία. Γιατί εδώ αυτά δεν περνάνε. Εδώ η μπάλα καλό είναι να μην μπαίνει στα χωράφια της πολιτικής και άμα τύχει και κανένα πανό στα γήπεδα ενοχλεί τους κυβερνώντες, πρέπει να κατεβαίνει πάραυτα. Γιατί εδώ δεν τα σηκώνουμε αυτά. Και ειδικά με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Γιατί εδώ όποιος τολμά να μιλήσει και να πει κάτι σαν αυτά που είπε ο Λίνεκερ για την κυβέρνησή του βαφτίζεται με τη μία πράκτορας του Ερντογάν και χρηματοδοτούμενος πράκτορας της Τουρκίας.

Οπότε θέλει μεγάλη φαντασία για να φανταστείς έναν Λίνεκερ στην Ελλάδα και ακόμα μεγαλύτερη να τον στηρίζουν οι συνήθεις άφωνοι της ημεδαπής. Μιλάμε για αρρωστημένη φαντασία.