Φωτογραφία-βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας
Οι νέες συνθήκες που ανακύπτουν μετά την έξοδο από την κρίση και τα προγράμματα προσαρμογής, οι ανάγκες και οι προκλήσεις που αναδεικνύονται για την κοινωνία και την οικονομία με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, η Συμφωνία των Πρεσπών και ο ρόλος της Ελλάδας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, καθώς και οι εξελίξεις στην Ευρώπη αναδιατάσσουν το κομματικό και πολιτικό σύστημα, διαμορφώνοντας δυνατότητες ευρύτερων προοδευτικών εγκλήσεων και συμπαράταξης. Η δυναμική των πραγμάτων δημιουργεί προοπτικές, παράλληλα όμως θέτει και ερωτήματα τόσο για τον τρόπο όσο και για το περιεχόμενο της συμπαράταξης.
Το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ διοργάνωσε συζήτηση με θέμα: «Προγραμματικές και οργανωτικές προϋποθέσεις για μια προοδευτική συμπαράταξη» με στόχο να διερευνήσει πιθανές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
«Μία πρώτη προϋπόθεση για τη σύγχρονη προοδευτική διακυβέρνηση είναι να οξύνει το μέτωπο στο νεοφιλελευθερισμό», τόνισε ο Υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης. «Χρειαζόμαστε μια ευρεία πολιτική κοινωνικών συμμαχιών, με πρόγραμμα βαθέων κοινωνικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων υπέρ των υποτελών κοινωνικών τάξεων. Χρειαζόμαστε μια μεγάλη συστράτευση ανθρώπων, ιδεών ευαισθησιών, γνωμών, προσεγγίσεων, με κριτήριο τον βαθύ ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη που χαρακτηρίζει την Αριστερά. Χρειαζόμαστε κινηματικές διαδικασίες αλλά και πολιτική προγραμματική ολοκλήρωση αυτών των κινηματικών διαδικασιών» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Επίκουρος Καθηγητής του ΑΠΘ.
H Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ανέφερε ότι το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι η συζήτηση όσον αφορά τη συγκρότηση μιας προοδευτικής συμπαράταξης με νέους όρους αποτελεί «μια πραγματική πολιτική και κοινωνική ανάγκη». Σύμφωνα με την Υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ζούμε «τεκτονικές αλλαγές» στην Ελλάδα, την Ευρώπη και διεθνώς. «Αυτή τη στιγμή κάθε άνθρωπος που νιώθει -και προσδιορίζεται ως- προοδευτικός, αριστερός, σοσιαλιστής, δημοκράτης είναι καλοδεχούμενος να έρθει, να συνδράμει, να συζητήσει και να συμβάλει να φτιάξουμε μια εναλλακτική προοδευτική ισχυρή πλειοψηφία και για να αλλάξουμε την Ευρώπη και για να έχει πρόσημο προοδευτικό η επόμενη μέρα στη χώρα», κατέληξε στην παρέμβασή της η Υπουργός.
Η Άννα Παπαδημητρίου-Τσάτσου σημείωσε ότι «σήμερα , μετά την έξοδό μας από τα μνημόνια και την αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεσων που ακολούθησε, ιδίως μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία επέδρασε ως καταλύτης, καλούμαστε να συζητήσουμε για την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός ευρύτερου μετώπου, ενός πόλου με αριστερό και δημοκρατικό πρόσημο». Η κα Παπαδημητρίου-Τσάτσου τόνισε ότι «είναι ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε το περιεχόμενο αυτού του πόλου, χωρίς φυσικά τις συνηθισμένες ομφαλοσκοπήσεις, γιατί τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο η στροφή του εκλογικού σώματος προς τις συντηρητικές -έως και ακροδεξιές- δυνάμεις έχει καταστεί εξαιρετικά επικίνδυνη».
Τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις του εγχειρήματος της ύπαρξης μιας προοδευτικής συμπαράταξης επισήμανε στην εισήγησή του ο Δημήτρης Γιατζόγλου υπογραμμίζοντας ότι «προϋποθέτει έναν ακριβολογημένο διάλογο, προκειμένου να οριστούν μια πολιτική ατζέντα και ένα πολιτικό πρόγραμμα μακράς πνοής». Ο αρθρογράφος και πρώην πανεπιστημιακός στο ΑΠΘ αναφέρθηκε σε πέντε βασικά και αλληλένδετα πεδία παρέμβασης στα οποία, όπως είπε, «θα εκδηλωθεί η αντιπαράθεση με τις συντηρητικές δυνάμεις»: Στην ανάσχεση της λιτότητας και την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, τη δημοκρατική αναδιοργάνωση του πολιτικού συστήματος, το νέο παραγωγικό υπόδειγμα, την αναβάθμιση του ρόλου του κόσμου της εργασίας και το φραγμό στην ισχυροποίηση της Ακροδεξιάς. Και προειδοποίησε ότι θα αποδειχθεί «ιστορικό λάθος» να επιδιωχθεί η συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου «μέσω ενός «πολιτικού επεκτατισμού», με διευρύνσεις ενός ασπόνδυλου προγραμματικά πολυσυλλεκτισμού».
Ο Χρύσανθος Τάσσης υποστήριξε, τέλος, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 αποτέλεσε τη δημοκρατική απάντηση/εναλλακτική στην κρίση εκπροσώπησης, η οποία προϋπήρχε της οικονομικής κρίσης». Υπογράμμισε ότι «η διαδικασία της διεύρυνσης δεν είναι μια απλή αριθμητική διαδικασία, αλλά είναι πρωτίστως πολιτική και δυναμική. Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρησιμοποιήσει την πολιτική και εκλογική του διεύρυνση και διείσδυση σε κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά εκφράζονταν κυρίως από το ΠΑΣΟΚ για να οικοδομήσει ένα κόμμα-δίκτυο, να μετασχηματιστεί δηλαδή από κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε μια χαλαρή παράταξη με χαρακτηριστικά Κεντροαριστεράς, ή αν θα προσπαθήσει να οικοδομήσει ένα μαζικό κόμμα το οποίο θα εκφράσει εκείνες τις κοινωνικές ομάδες και στρώματα τα οποία πλήττονται από τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές του «ολικού καπιταλισμού»». Στο πλαίσιο αυτό, οι διευρύνσεις σε επίπεδο κυβέρνησης και Κοινοβουλευτικής Ομάδας θα πρέπει, σύμφωνα με το Λέκτορα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, «να συνοδεύονται από αντίστοιχες συγκλίσεις σε επίπεδο κόμματος, με το άνοιγμα της οργάνωσης σε ευρύτερες δυνάμεις της κομμουνιστικής, της σοσιαλιστικής, της ριζοσπαστικής και της οικολογικής Αριστεράς».
«Οι επιλογές της κυβέρνησης που κινούνται στο επίπεδο του εφικτού θα πρέπει να συνοδεύονται από τις ριζοσπαστικές παρεμβάσεις του οργανωμένου κόμματος, οι οποίες αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για τη διατήρηση του ριζοσπαστικού και σοσιαλιστικού χαρακτήρα του κόμματος, ως αντίβαρο στην τάση κρατικοποίησης, ενσωμάτωσης δηλαδή από το κράτος στις κυρίαρχες πολιτικές, που χαρακτηρίζει τα κυβερνητικά κόμματα», πρόσθεσε ο κ. Τάσσης.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Παναγιώτου.
Εικόνες από την εκδήλωση-συζήτηση στο χώρο του ΕΝΑ
