Στις 3.5.2013 δόθηκαν στη δημοσιότητα οι εαρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ευρωπαϊκή οικονομία για το έτος 2013. Στην έκδοση περιλαμβάνονται και οι προβλέψεις της επιτροπής σχετικά με την εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής πολιτικής (δες Πίνακα 1). Έχει μια σχετική αξία να μελετήσουμε τις εαρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για κάθε χρόνο που η Ελλάδα ακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα, σε σχέση με τις τελικές πραγματοποιήσεις. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι πρόκειται για τις εαρινές προβλέψεις κάθε χρόνου οι οποίες αφορούν αντίστοιχα το τέλος κάθε χρονιάς. Δηλαδή οι εαρινές προβλέψεις (Απρίλιος-Μάιος ) του έτους 2010 αφορούν το τέλος του ίδιου έτους 2010 κτλ.
Πρόκειται όπως εύκολα διαπιστώνεται δια γυμνού οφθαλμού, για σημαντικές αποκλίσεις στο σύνολο σχεδόν των μεταβλητών και για τα τρία αναφερόμενα έτη. Όμως εκεί που πραγματικά οι προβλέψεις απέτυχαν παταγωδώς είναι η μεταβλητή που αφορά τις ακαθάριστες πάγιες επενδύσεις. Αν υπάρχει ένας βασικός λόγος στον οποίο μπορεί να αποδοθούν οι αποκλίσεις του ΑΕΠ αυτός είναι σίγουρα οι ακαθάριστες πάγιες επενδύσεις.
Τώρα σχετικά με τις προβλέψεις για το 2013 και ειδικά με τις προοπτικές μεγέθυνσης του ΑΕΠ η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημειώνει ότι υπάρχουν δείκτες βασικών τομέων της οικονομίας των οποίων η εξέλιξη το πρώτο τρίμηνο του 2013 εξακολουθεί να είναι αρνητική και μη σύμφωνη με τα αναμενόμενα του προγράμματος. Συγκεκριμένα αναφέρει τη βιομηχανική παραγωγή, τις λιανικές πωλήσεις και τις κατασκευές. Ανατρέχοντας λοιπόν στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ συνάγονται εύκολα τα παρακάτω συμπεράσματα:
Ο μέσος Γενικός Δείκτης Νέων Παραγγελιών στη Βιομηχανία (σύνολο εγχώριας και εξωτερικής αγοράς) του δωδεκαμήνου Μαρτίου 2012 - Φεβρουαρίου 2013, σε σύγκριση με τον ίδιο δείκτη του δωδεκάμηνου Μαρτίου 2011 - Φεβρουαρίου 2012, παρουσίασε μείωση κατά 6,1%, έναντι μείωσης 2,9% που σημειώθηκε από τη σύγκριση των αντίστοιχων προηγούμενων δωδεκαμήνων.
Κατά την περίοδο των τελευταίων δώδεκα μηνών, δηλαδή από τον Μάρτιο 2012 έως τον Φεβρουάριο 2013, το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής - Δημόσιας) μετρούμενο με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, στο σύνολο της Χώρας, ανήλθε σε 20.791 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 3.917,4 χιλιάδες τ.μ. επιφάνειας και 15.311,9 χιλιάδες τ.μ. όγκου. Παρατηρήθηκε δηλαδή, μείωση κατά 42,9% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, κατά 36,1% στην επιφάνεια και κατά 34,7% στον όγκο σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο Μαρτίου 2011-Φεβρουαρίου 2012.
Ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών, με τα καύσιμα, κατά τον μήνα Φεβρουάριο 2013, σε σύγκριση με τον δείκτη του Φεβρουαρίου 2012, σημείωσε μείωση 14,4%, έναντι μείωσης 11,0%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Ο Δείκτης Όγκου, με τα καύσιμα, κατά τον μήνα Φεβρουάριο 2013, σε σύγκριση με τον δείκτη του Φεβρουαρίου 2012, σημείωσε μείωση 14,4%, έναντι μείωσης 12,9%, που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.
Στη συνέχεια αναφέρεται στην έκθεση ότι η μεγέθυνση του ΑΕΠ θα προέλθει από την αύξηση των εξαγωγών και την αύξηση των επενδύσεων (δες Πίνακα 1). Τα στοιχεία του Πίνακα 1 δείχνουν τις τρομακτικές αστοχίες σε αυτά τα κρίσιμα μεγέθη τα τρία προηγούμενα έτη.
Τώρα, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα στοιχεία για τις εξαγωγές (χωρίς πετρελαιοειδή) για τους πρώτους τρεις μήνες του 2013 (4042,2 εκατ. ευρώ) υπολείπονται κατά -2,36% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο 2012 (4140,2 εκατ. ευρώ) και κατά -2,97% αυτό του 2011 (4166,2 εκατ. ευρώ). Επομένως και εδώ τα μέχρι σήμερα στοιχεία δεν δείχνουν προς την κατεύθυνση που επιθυμεί η Ε.Ε. αλλά και η κυβέρνηση.
Για τις επενδύσεις δεν αναφέρεται λέξη για κάτι το συγκεκριμένο. Και σωστά διότι ο τρόπος προσέγγισης του τόσο σημαντικού αυτού μεγέθους έχει αφεθεί ολοκληρωτικά στις δυνάμεις της αγοράς. Μάλιστα στην προσπάθεια περιορισμού των δημοσιονομικών ελλειμμάτων συνεχίζουν να περικόπτονται και οι δημόσιες επενδύσεις. Οι δαπάνες του ΠΔΕ μειώθηκαν κατά -12,6% σε ετήσια βάση. Οι δαπάνες του ΠΔΕ μειώθηκαν κατά -45,4% σε σχέση με τον αντίστοιχο στόχο του ΜΠΔΣ 2013-16. Ουσιαστικά εδώ έχουμε μια ακόμη επανάληψη της συνηθισμένης πρακτικής μείωσης των δαπανών του ΠΔΕ. Η συνέχιση της συγκεκριμένης πρακτικής δυσχεραίνει και τις συνθήκες ρευστότητας στην ελληνική οικονομία.
