Το χρυσό κεφάλαιο που άνοιξε στην ευρωπαϊκή ιστορία του Ολυμπιακού το 2015 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την ευκαιρία απόψε (21:00, ΝΕΡΙΤ, Novasports 2) να προσθέσουν τη Μαδρίτη, δίπλα στη Ρώμη, την Πόλη και το Λονδίνο, στην αλυσίδα των πόλεων που κυρίευσαν δίνοντας συνέχεια σε μια πορεία που μοιάζει βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα των φιλάθλων του την τελευταία τετραετία.
Το εμπόδιο δεν θα μπορούσε να ήταν τίποτα περισσότερο από υψηλό σε έναν τελικό Final Four. Η Ρεάλ παίζει στο «σπίτι» της και με τον κόσμο στο πλευρό της (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), με την ψυχολογία στα ύψη μετά την εύκολη νίκη στον ημιτελικό κόντρα στη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, διαθέτει πλούσιο ταλέντο, πολλές λύσεις και δίψα για επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 20 χρόνια, αλλά και για ρεβάνς απέναντι στην ομάδα που της τη στέρησε προ διετίας. Το «Novena» (ένατο τρόπαιο στην ιστορία της) έχει γίνει ψύχωση ανάλογη με το περσινό «Decima» (δέκατο) για την ποδοσφαιρική Ρεάλ, την αποτυχία της οποίας θέλουν να διαγράψουν ο Πάμπλο Λάσο και οι παίκτες του χαρίζοντας ένα χαμόγελο στους φίλους της «βασίλισσας».
Όμως κανένας από τους παραπάνω δεν είναι λόγος να φοβάται τη Ρεάλ ο Ολυμπιακός. Και γιατί να το κάνει άλλωστε; Η ομάδα που ειδικεύεται στις υπερβάσεις, ξεκινώντας από την Κωνσταντινούπολη το 2012, συνεχίζοντας στο Λονδίνο το 2013 κι επιστρέφοντας φέτος σε αυτές μετά από μια σύντομη παρένθεση πέρσι, είναι απόλυτα ικανή για μία ακόμη τέτοια. Εύκολο δεν θα είναι, αλλά τίποτα δεν έχει χαριστεί άνευ κόπου στους «ερυθρόλευκους» και οι θρίαμβοι των τελευταίων ετών έχουν έρθει με σκληρή δουλειά, αίμα, ιδρώτα, επιμονή, άρνηση παράδοσης στον αντίπαλο και πίστη για τη νίκη μέχρι το τέλος, καταργώντας κάθε λογική, ακόμη κι όταν όλα δείχνουν εναντίον τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, και αυτές οι κατακτήσεις έχουν αποκτήσει μυθικές διαστάσεις.
Προβλήματα δεν υπάρχουν για καμία από τις δύο ομάδες. Άλλωστε, όπως είπε και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, φτάνοντας σε έναν τελικό δεν υπάρχει ούτε κόπωση, ούτε πόνος, ούτε τίποτα... Ο προπονητής του Ολυμπιακού εστίασε στο σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι τον τελικό στην πνευματική προετοιμασία της ομάδας του, αφού μετά από έναν άθλο σαν αυτόν της Παρασκευής πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος του «αδειάσματος». Τα παραδείγματα πολλά κι όλα… προς αποφυγή.
Ασφαλώς το τακτικό πλάνο δεν πάει πίσω, καθώς οι «ερυθρόλευκοι» θα επιδιώξουν να φέρουν το ματς στα μέτρα τους, να μην επιτρέψουν στη Ρεάλ να βρει ρυθμό και παραμένοντας στο παιχνίδι μέχρι τέλους να μετατρέψουν γι’ αυτή σε μπούμερανγκ το πλεονέκτημα της έδρας «χαλώντας» το μυαλό παικτών με… εύθραυστη ψυχολογία, όπως είναι οι Ρούντι, Ροντρίγκεθ και Γιουλ. Ο Σπανούλης, που είναι αήττητος σε Final Four κι αν παραμείνει κι απόψε θα γίνει ο δεύτερος με 8/8 μετά τον Γιασικεβίτσιους (που όμως δεν έχει ούτε 3/3 βραβεία MVP σε Final Four ούτε διατήρησε το αήττητό του μέχρι να αποσυρθεί), ο Πρίντεζης, που έχει υπογράψει τους θριάμβους των τελευταίων ετών, κι όλοι οι υπόλοιποι είναι έτοιμοι για ένα ακόμη θαύμα (πληροφορίες: sport-fm.gr).
Προϊστορία:
Ρεάλ Μαδρίτης vs. Ολυμπιακός δεν είναι σπάνιο ζευγάρι. Εξάλλου το είπε κι ο Πάμπλο Λάσο, ο οποίος χαρακτήρισε το ματς ως το ευρωπαϊκό clasico! Οι τελευταίες μεταξύ τους αναμετρήσεις έλαβαν χώρα στα περσινά playoffs, εκεί όπου η Ρεάλ πήρε την πρόκριση για το Final 4 με 3-2 στις νίκες. Όσον αφορά στην παράδοση τους σε τελικό Ευρωλίγκας, υπάρχουν ακόμα δύο ματς Ρεάλ - Ολυμπιακός με φόντο την… κούπα. Ένα το 1995 με νικήτρια την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κι ένα το 2013 στο Λονδίνο εκεί όπου θριάμβευσε ο Ολυμπιακός.
Θυμηθείτε τους προηγούμενους τελικούς μεταξύ των δύο ομάδων:
1995, Σαραγόσα
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 73-61
2013, Λονδίνο
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 100-88
Τα σημεία - κλειδιά του ματς από το sport24.gr
Η Ρεάλ έχει μεν τον ίδιο προπονητή, αλλά έχει αλλάξει μεγάλο κομμάτι από την "ψυχοσύνθεση" της. Φέτος κατάφερε να γίνει πιο σκληρή, προσθέτοντας παίκτες με λιγότερο ταλέντο, αλλά περισσότερο ταμπεραμέντο. "Ίσως να έμαθαν τα λάθη τους και να τα διόρθωσαν" όπως σχολίασε ο Βασίλης Σπανουλης.
Οπότε ο τελικός παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό, αν εξαιρέσει κάποιος τα συγκεκριμένα επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Όπως το γεγονός ότι στο Λονδίνο και στο Μιλάνο οι πρωταθλητές κέρδισαν στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ και στον τελικό τη Ρεάλ. Γιατί ερωτηματικό, όμως; Καταρχάς γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει αντιμετωπίσει φέτος τους Μαδριλένους. Δεν τους έχει "μετρήσει" με άλλα λόγια.
Κατά δεύτερον γιατί η ομάδα του Λάσο παίζει ένα στυλ διαφορετικό από αυτό που παίζουν οι άλλες ομάδες. Το μπάσκετ της "ελευθεριότητας" (και όχι της ελευθερίας) σύμφωνα με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Πρωτοβουλία από τους περιφερειακούς, σουτ στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης, γρήγορος ρυθμός. Ένα μπάσκετ που έχει πολλές κορυφές και πολλούς γκρεμούς, ακόμη και στο ίδιο το παιχνίδι.
Παράδειγμα στη διαφορετικότητα; Η Ρεάλ είναι η ομάδα που βασίζεται περισσότερο από κάθε άλλη στο παιχνίδι με σκριν μακριά από τη μπάλα. Τα λεγόμενα "βγαλσίματα" για τον Γιουλ, τον Σέρχιο, τον Ρούντι (κυρίως) και τον Κάρολ. Από εκεί βρίσκουν δημιουργία και από εκεί προσπαθούν να χτυπήσουν, εκμεταλλευόμενοι ότι επί της ουσίας διαθέτουν δύο 5άρια στην ίδια πεντάδα, λύνοντας έτσι το πρόβλημα του spacing.
Και αυτή όμως είναι μια ομάδα που βασίζεται στη δημιουργία βασικών παικτών. Με τη Φενέρ είχε 18 ασίστ στο πρώτο ημίχρονο και μηδέν λάθη, με τους δύο Σέρχιο να μοιράζουν τη μια ασίστ μετά την άλλη. Αυτός είναι ο πρώτος στόχος του Ολυμπιακού, όπως και σε όλα τα παιχνίδια. Να σταματήσει τη δημιουργία.
Οι αλλαγές, το γερό χαρτί που έκρινε τον ημιτελικό, θα είναι και πάλι στο μανίκι του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Είτε στο ξεκίνημα, είτε όταν (ή αν) τα πράγματα γίνουν σκούρα. Βέβαια, η Ρεάλ διάβασε καλά αυτή τη συνθήκη στο ματς με τη Φενέρ, "χτυπώντας" μέσα στο καλάθι (με τον Αγιόν απέναντι στους κοντούς) και από εκεί είτε σκόραρε εύκολους πόντους, είτε δημιούργησε ανοιχτά σουτ με πάσες προς τα΄εξω.
Και πάλι όμως θα είναι ένα παιχνίδι που θα κριθεί στις κατοχές και στις σκληρές μάχες. Το είπε ξεκάθαρα ο άνθρωπος (μαζί με τον Σφαιρόπουλο) που ξέρει καλύτερα, ο Πάμπλο Λάσο: "Αν έπρεπε να σταθώ σε ένα στοιχείο του παιχνιδιού, αυτό θα είναι το ριμπάουντ". Το λέει προφανώς γιατί το επιθετικό ριμπάουντ είναι από τα δυνατά σημεία του Ολυμπιακού (φάνηκε αυτό την Παρασκευή) και αφετέρου διότι γνωρίζει ότι η ομάδα του έχει την ποιότητα να εκμεταλλευτεί την ενδεχόμενη υπέρ της διαφορά στις κατοχες.
Οι μάχες σώμα με σώμα και η φθορά που προκύψει για τις δύο ομάδες μέσω των φάουλ θα παίξει σημαντικό ρόλο, δεδομένου οτι η Ρεάλ έδειξε να μην εμπιστεύεται πολύ τον Μπουρούση και να μένει με τους Αγιόν, Σλότερ και Ρέγιες στις θέσεις των ψηλών και τον Νοτσιόνι να δίνει λύσεις στο "4".
Μπορεί εντέλει αυτός ο τελικός να είναι διαφορετικός από αυτόν του Λονδίνου, αλλά δεν είναι διαφορετικός από τους άλλους. Οπότε τα ριμπάουντ, ο ρυθμός και η άμυνα στους δημιουργούς θα είναι οι βασικοί παράγοντες που θα κρίνουν το παιχνίδι.
