Όπως σχολιάζει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με αφορμή την απονομή του βραβείου Νόμπελ για τα Οικονομικά στους Banerjee, Duflo και Kremer:

"Σήμερα ανακοινώθηκε η απονομή του βραβείου Νόμπελ για τα Οικονομικά στους Banerjee, Duflo και Kremer

Πάλι καλά που φέτος η Σουηδική Ακαδημία δεν απένειμε το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών σε κάποιον που πιστεύει ότι οι χρηματαγορές είναι πάντα αποτελεσματικές και άρα δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικών κρίσεων (Fama) ή σε κάποιον που πιστεύει ότι η ανεργία εξηγείται από την απόφαση των εργαζομένων να δουλεύουν λιγότερο στις εποχές όπου οι μισθοί είναι χαμηλοί για να δουλεύουν περισσότερο αργότερα όταν αυξηθούν οι μισθοί (Lucas) και το απονέμει (μετά από τον Sen και τον Deaton) σε τρεις ερευνητές που ασχολούνται με κάτι σημαντικό: την παγκόσμια φτώχεια", σχολιάζει σε ανάρτησή του ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

"Με αυτούς τους ρυθμούς προόδου από την Σουηδική Ακαδημία, δεν αποκλείω ότι στα επόμενα 50 χρόνια μπορεί να απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ και σε κάποιον/κάποια οικονομολόγο από την ετερόδοξη σχολή οικονομικής σκέψης".

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Θ. Φωτίου: «Διαψεύδεται η λογική της ΝΔ»

Στους οικονομολόγους Abhijit Banerjee, Esther Duflo και Michael Kremer απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας του 2019 Nobel Prize, για την «πειραματική προσέγγισή τους στην καταπολέμηση της φτώχειας».

Όπως δηλώνουν οι ίδιοι: «παρά τις πρόσφατες δραματικές βελτιώσεις, ένα από τα πιο επείγοντα ζητήματα της ανθρωπότητας είναι η μείωση της παγκόσμιας φτώχειας, σε όλες τις μορφές της».

Οι πειραματικές τους μέθοδοι αφορούν τους τομείς της παιδείας και της υγείας των παιδιών και κυριαρχούν εξολοκλήρου στην οικονομία της ανάπτυξης.

Επιβεβαιώνεται λοιπόν με τον πιο επιστημονικό και αδιάσειστο τρόπο ότι οι δαπάνες για το κοινωνικό κράτος είναι δαπάνες για την ανάπτυξη.

Το γεγονός  αυτό διαψεύδει  τη λογική της ΝΔ που θεωρεί αντιαναπτυξιακή και αντιπαραγωγική την κοινωνική αλληλεγγύη και την πρόνοια.