Το πρωί της 24ης Μαρτίου κανείς δεν φανταζόταν πριν την απογείωση του Airbus 320 της Germawings από τη Βαρκελώνη με προορισμό το Ντύσσελντορφ την τραγωδία που επρόκειτο να επακολουθήσει. Στο μοιραίο αεροσκάφος επέβαιναν κυρίως Γερμανοί, ανάμεσά τους και μια σχολική τάξη από το Χάλτερν της Βεστφαλίας. Κανείς από τους συνολικά 150 επιβαίνοντες δεν έμελλε να προσγειωθεί στη Γερμανία.
Ο συγκυβερνήτης του αεροσκάφους Αντρέας Λούμπιτς κλειδώθηκε μόνος του στο πιλοτήριο, μετά την προσωρινή αποχώρηση του πιλότου στην τουαλέτα. Λίγα λεπτά αργότερα επήλθε η σφοδρή σύγκρουση σε μια πλαγιά των γαλλικών Άλπεων. Επρόκειτο για μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της γερμανικής πολιτικής αεροπορίας και ταυτόχρονα ένα τεράστιο πλήγμα για τη Lufthansa, μητρική εταιρεία της Germanwings.
Μετά την αβεβαιότητα, τραγικές διαπιστώσεις
Μία μαρμάρινη πλάκα στη μνήμη των θυμάτων έχει στηθεί στο γαλλικό χωριό Λε Βερνέ, σε κοντινή απόσταση από τον τόπο της τραγωδίας
Αρχικά επικράτησε πλήρης αβεβαιότητα σχετικά με τα αίτια της τραγωδίας. Η αξιολόγηση της συσκευής που κατέγραφε και τις συνομιλίες εντός του πιλοτηρίου έδωσε τις πρώτες ενδείξεις ότι ο Λούμπιτς προκάλεσε συνειδητά τη συντριβή του αεροσκάφους. Στο ίδιο συμπέρασμα οδήγησε και η αξιολόγηση του μαύρου κουτιού του αεροσκάφους μια εβδομάδα αργότερα. Στη συνέχεια ολοένα περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή και την προσωπικότητα του Αντρέας Λούμπιτς άρχισαν να έρχονται στο φως. Ο 27χρονος αντιμετώπιζε χρόνια ψυχολογικά προβλήματα. Στο διάστημα 2008/2009 υπέφερε μάλιστα από βαριά κατάθλιψη και υπεβλήθη σε θεραπεία. Εν συνεχεία κρίθηκε ότι αποθεραπεύτηκε και ότι ήταν ικανός για πτήση.
Ο Γερμανός συγκυβερνήτης προφανώς απέκρυψε από τους εργοδότες του μέρος των στοιχείων που αφορούσαν την ψυχική του υγεία. Οι γερμανικές αρχές εντόπισαν στο διαμέρισμα του Λούμπιτς μετά τη συντριβή σκισμένες άδειες ασθενείας με υπογραφή γιατρού. Μία από αυτές τις άδειες αφορούσε μάλιστα την ημέρα της τραγωδίας. Ισχυρές ενδείξεις συντείνουν στο ό,τι ο Λούμπιτς είχε προσχεδιάσει να θέσει τέρμα στη ζωή του, συμπαρασύροντας στο θάνατο και το σύνολο των αθώων ανθρώπων που πετούσαν μαζί του.
Οι γερμανικές εισαγγελικές αρχές θεωρούν ότι η ευθύνη για την τραγωδία βαραίνει αποκλειστικά τον Γερμανό συγκυβερνήτη και όχι τη Lufthansa ή τη Germanwings. Παρά τις ανησυχίες των γιατρών που εξέτασαν κατά καιρούς τον Λούμπιτς, δεν υπήρχε καμία ένδειξη για όσα θα επακολουθούσαν. Επίσης, όπως επισημαίνουν, οι εργοδότες του συγκυβερνήτη δεν ήταν πλήρως ενημερωμένοι για την ασταθή ψυχική του κατάσταση.
Αντιπαράθεση για τις αποζημιώσεις
Οι γερμανικές εισαγγελικές αρχές θεωρούν ότι η ευθύνη για την τραγωδία βαραίνει αποκλειστικά τον Γερμανό συγκυβερνήτη και όχι τη Lufthansa ή τη Germanwings
Μία πτυχή που βρέθηκε στο επίκεντρο μετά την τραγωδία ήταν και το ζήτημα της αποζημίωσης για τους συγγενείς των θυμάτων. Η Lufthansa πρόσφερε αρχικά 25.000 ευρώ για κάθε ένα από τα θύματα και επιπλέον 10.000 ευρώ σε κάθε έναν από τους πιο στενούς συγγενείς των θυμάτων. Ωστόσο, οι δικηγόροι Έλμαρ Γκιεμούλα και Κρίστοφ Βέλενς, που εκπροσωπούν το μεγαλύτερο αριθμό συγγενών των θυμάτων, θεωρούν υπερβολικά μικρά τα ποσά αποζημίωσης και επιθυμούν να μεταφέρουν τη διαπραγμάτευση στις ΗΠΑ και εν ανάγκη να προσφύγουν εκεί στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, με την ελπίδα να διεκδικήσουν μεγαλύτερες αποζημιώσεις.
Ακόμη και σήμερα οι συγγενείς των θυμάτων δεν επιτρέπεται να επισκεφθούν τον ακριβή τόπο της συντριβής, καθώς δεν έχει κλείσει πλήρως ο κύκλος των ερευνών που πρέπει να γίνουν. Η τραγωδία που συνέβη πριν έξι μήνες έγινε αφορμή για ορισμένες αλλαγές σε ό,τι αφορά την ασφάλεια πτήσεων. Για παράδειγμα, τουλάχιστον στην Ευρώπη ένας πιλότος ή ο συγκυβερνήτης του δεν επιτρέπεται να μένει μόνος στο πιλοτήριο. Ακόμη προβλέπεται στο εξής στενότερη παρακολούθηση της ψυχικής υγείας των πιλότων. Σύμφωνα με τον Ματίας Βιρτ, αντιπρόεδρο της Γερμανικής Ένωσης Γιατρών αρμόδιας για την εξέταση των πιλότων, παροδική διαταραχή της ψυχικής υγείας δεν συνεπάγεται απαραίτητα το τέλος της καριέρας ενός πιλότου.
