Αντί να συμπληρώσει τις κενές θέσεις προσωπικού του ΕΣΥ, αντί να διπλασιάσει τις κλίνες ΜΕΘ, αντί να ανακοινώνει ότι προμηθεύεται τόσους χιλιάδες αναπνευστήρες και τόσους τόνους προσωπίδων, γαντιών και ποδοναρίων, τόσες χιλιάδες κιτ εξετάσεων, αντί να θωρακίσει την υγεία των γιατρών και νοσηλευτών, καλεί εθελοντές! Σαν να τους καλεί εθελοντές σε Ολυμπιακούς αγώνες.
Η πρόσκληση προς εθελοντές νοσηλευτές φυσικά και έχει νόημα, αλλά μόνο εφόσον η πολιτεία έχει εξαντλήσει ή εξαντλεί όλα τα άλλα ενισχυτικά μέτρα για τη δημόσια υγεία. Τι έχει γίνει όμως από όλα τα απολύτως επείγοντα και αναγκαία; Σε ποια κατάσταση πληρότητας βρίσκεται ο μηχανισμός του δημόσιου συστήματος, πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου; Ας μάθουμε επιτέλους. Μόνο τότε μπορεί και ο πολίτης να αξιολογήσει την πρόσκληση για εθελοντισμό και να ανταποκριθεί με την ψυχή του.
Αλλιώς πώς; Δεν θα προσλάβει η πολιτεία επαγγελματίες υγείας, όσους μπορεί και όσους πρέπει την ώρα της έσχατης ανάγκης, και θα τους αναπληρώσει με ανεκπαίδευτους εθελοντές; Ο κ. Μητοσοτάκης επιμένει να μιλά για πόλεμο. Θα πάει λοιπόν στο μέτωπο με αγύμναστους επίστρατους; Και όχι μόνο χωρίς εκπαίδευση αλλά και χωρίς εξοπλισμό; Χωρίς μάσκες και γάντια; Είναι μήπως αναλώσιμοι;
Χθες ο Γερμανός υπουργός Υγείας, Jens Spahn, ενημέρωνε τους συμπολίτες του σε live streaming, και μέσω σελίδων Facebook, για όλα τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνησή του. Με κάθε λεπτομέρεια. Πώς και πόσα χρήματα διατίθενται ανά κλίνη, ανά γιατρό και ανά ημέρα, πότε δίνονται, πόσος υλικοτεχνικός εξοπλισμός διατίθεται κ.λπ. κ.λπ. Ενα στοιχείο: Για κάθε γιατρό θα δίνονται επιπλέον 185 ευρώ ημερησίως. Δεν περιμένουμε από την πληγωμένη ελληνική πολιτεία να είναι το ίδιο γενναιόδωρη. Περιμένουμε όμως να εξαντλήσει τις δυνατότητες και τους πόρους, φτιαγμένους από φόρους, προτου καταφύγει στο φιλότιμο και την ατομική ευθύνη.
Οπως το έχουμε ξαναγράψει εδώ, πικρά: «Πολιτικό κόστος: έχει και τέτοιο κόστος η ανθρώπινη ζωή. Δεν είναι υπέρτατο αγαθό μόνο. Δεν είναι αξία δεσπόζουσα στον πολιτισμό των ανθρώπων. Δεν είναι δώρο Θεού και δοχείο χάριτος. Η ζωή ‘είναι’ πολιτικό κόστος: Το οποίο κόστος, το πολιτικό, δεν επιθυμούν να αναλάβουν οι ηγέτες, κοσμικοί και εκκλησιαστικοί. Προτιμούν να το μετακυλίσουν στους ώμους ενός εκάστου εξ ημών, ατομικά, σύμφωνα με τη θατσερική θέσμιση της κοινωνίας: δεν υπάρχει κοινωνία, όλα είναι ατομική ευθύνη.»
Ναι, υπάρχει ατομική ευθύνη. Αλλά υπάρχει και πολιτική ευθύνη, την οποία στη δημοκρατία αναλαμβάνουν οι εκλεγμένοι. Ιδίως στις δημόσιες υποθέσεις, στον συλλογικό βίο. Ιδίως τις στιγμές των κρίσεων. Τότε όλοι κρίνονται, ιδίως οι πολιτικοί και οι ηγέτες. Δεν τα φάγαμε μαζί. Δεν φυγαδεύσαμε κεφάλαια μαζί. Δεν επιτεθήκαμε μαζί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και σε κάθε δομή του κράτους πρόνοιας. Δεν εκλεγήκαμε μαζί κραυγάζοντας εξορκισμούς εναντίον του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας. Είμαστε όλοι εθελοντές σε μια κοινωνία αλληλεγγύης, αλλά σε μια χρηστή πολιτεία, συνεπή στις υποχρεώσεις της.
* «Εν Θερμώ» είναι ο τίτλος της νέας στήλης του Νίκου Ξυδάκη στο Tvxs.gr. «Ριπές» σύντομου καθημερινού σχολιασμού της επικαιρότητας, με τη ματιά του γνωστού δημοσιογράφου και πρώην Αν. Υπουργού Εξωτερικών - Αν. Υπουργού Πολιτισμού
