to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Το ΕΣΡ ή η αγορά; Τρέχα γύρευε

Πώς να βάλει η Ν.Δ. όριο προσλήψεων στα ΜΜΕ και να ζητήσει από τους ιδιοκτήτες να σεβαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, αφού είναι κατά των συλλογικών συμβάσεων και υπέρ των επιχειρησιακών και των ατομικών συμφωνιών;


Γιατί δεν έβαλε στη δική της πρόταση νόμου η Ν.Δ. το θέμα του αριθμού των εργαζομένων που οφείλουν να απασχολούν τα κανάλια; Γιατί εξετέθη το κόμμα που έσκουζε μέχρι πριν από λίγες μέρες για τις χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας στην περίπτωση που εφαρμοζόταν ο νόμος Παππά; Το ότι προτιμά να τα έχει καλά με τους ιδιοκτήτες παρά με τους εργαζόμενους είναι γνωστό. Πρόκειται για ταξική επιλογή.

Δύο στελέχη της πάντως προσπάθησαν να αναμετρηθούν με τα συγκεκριμένα ερωτήματα. Εδωσαν διαφορετικές απαντήσεις. Η μία, του Νικήτα Κακλαμάνη, («θα αποφασίσει το ΕΣΡ») ήταν η απάντηση ενός εκπροσώπου της λαϊκής Δεξιάς, η άλλη, του Γ. Καραγκούνη, («η αγορά θα αποφασίσει») ήταν η απάντηση ενός νεοφιλελεύθερου.

Κρίνω ότι η τοποθέτηση του κ. Καραγκούνη είναι πιο ειλικρινής και σίγουρα πιο συμβατή με τις απόψεις της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή του αρχηγού και ενός εκ των αντιπροέδρων του κόμματος (Κ. Χατζηδάκης), γιατί ο άλλος (Αδ. Γεωργιάδης) μας έχει ζαλίσει αφού κινείται σαν το εκκρεμές -πότε πλέρια φιλεργατικός, πότε με τα μπούνια εργοδοτικός.

Πώς να βάλει η Ν.Δ. όριο προσλήψεων στα ΜΜΕ και να ζητήσει από τους ιδιοκτήτες να σεβαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, αφού είναι κατά των συλλογικών συμβάσεων και υπέρ των επιχειρησιακών και των ατομικών συμφωνιών;

Πώς να βάλει όριο το κόμμα το οποίο όταν ήταν στην κυβέρνηση συμφώνησε ασμένως, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα πλειοδότησε, με ό,τι αντεργατικό έφερναν οι δανειστές;

Την περίοδο που ήταν στα πράγματα η Ν.Δ. ξεθεμελιώθηκαν τα πάντα: οι συλλογικές συμβάσεις καταργήθηκαν στην πράξη, οι εύκολες απολύσεις, οι μειωμένες αποζημιώσεις, η απλήρωτη εργασία, η μερική και κακά αμειβόμενη απασχόληση, ήταν ο κανόνας.

Δεν θα μπορούσε να ταχθεί υπέρ των συλλογικών συμβάσεων στα ΜΜΕ, ενώ δεν το έκανε στους άλλους χώρους. Θα ακύρωνε τον εαυτό της. Κάτι τέτοιο θα την εξέθετε στους δανειστές με τους οποίους θέλει να έχει άριστες σχέσεις, ιδιαίτερα όμως στο ΔΝΤ, τη λογική του οποίου στο επίμαχο ζήτημα έχει αποθεώσει ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξη του σε αμερικανικό μέσο ενημέρωσης.

Μη ζητάμε πολλά από τη Ν.Δ. Εντάξει, δέχτηκε με μισή καρδιά ότι πρέπει να ρυθμιστεί το τηλεοπτικό τοπίο, κατέθεσε με καθυστέρηση 27 ετών τη δική της πρόταση (αντέγραψε τον νόμο Παππά σε ποσοστό 80%, αφαιρώντας τα πολύ ενοχλητικά για τους καναλάρχες σημεία), ωστόσο δεν θα μπορούσε να προδώσει την ταξική αποστολή της.

Είπαμε, στροφή στο Κέντρο και κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών μπας και τσιμπήσουν τα ανεμοσκορπίσματα της Κεντροαντιαριστεράς, όχι όμως και παράδοση στους άπλυτους λαϊκιστές που υπονομεύουν τους θεσμούς και καταστρέφουν τον τόπο!

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)