Με έντονο τρόπο στις παρεμβάσεις τους οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις υποστηρικτικές δομές, δήλωναν ότι στο Π.Δ.152/13 δεν υπάρχει πουθενά αναφορά για απολύσεις εκπαιδευτικών.
Απέκρυψαν όμως ότι αυτό συνδεόταν απόλυτα και άμεσα με ένα σκληρά νεοφιλελεύθερο νομοθετικό πλαίσιο που οδηγούσε στη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, τον υποβιβασμό βαθμού και εν τέλει την απόλυσή τους!
Συγκεκριμένα:
1. Σύμφωνα με το Π.Δ.152 (άρ.16, παρ.4 και 5) «Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς» σε συνδυασμό με τον ν.4024/11 (άρ.8 παρ.4), «…στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη».
2. Σύμφωνα με τον ν.3528/2007 (άρ.95), ο εκπαιδευτικός «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων, παραπέμπεται... στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο... μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».
3. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ν.4024/2011 συνέδεε την αξιολόγηση με τη μισθολογική και τη βαθμολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού.
4. Ομως δεν αρκούσε κάποιος να αξιολογηθεί ικανός για να προαχθεί στον επόμενο βαθμό, γιατί η αξιολόγηση έχει προκαθοριστεί: μόνο ένα ποσοστό από όσους «αξιολογηθούν» θετικά θα περνούσε στον επόμενο βαθμό (το 90% από τον Ε΄ στον Δ΄, το 80% από τον Δ΄ στον Γ΄, το 70% από τον Γ΄ στον Β΄, το 30% από τον Β΄ στον Α΄. Αυτό το ποσοστό όμως δεν ήταν το ανώτερο. Ο υπουργός Οικονομικών θα αποφάσιζε ποιο θα ήταν το ποσοστό και θα το μείωνε «ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες» (ν. 4024/11, άρ. 7, παρ. 6). Δηλαδή, ακόμη λιγότεροι εκπαιδευτικοί θα προβιβάζονταν στον επόμενο βαθμό και άρα περισσότεροι θα καθηλώνονταν μισθολογικά!
Επομένως, το Π.Δ.152/13 ήταν ένα μέρος του νομοθετικού πλαισίου, μέσω του οποίου ο εκπαιδευτικός θα οδηγούνταν σε μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση, υποβιβασμό και απόλυση.
Οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ξεχνούν επίσης να αναφερθούν στην περίοδο 2013-14, σαν να μην υπήρξε ποτέ το κλίμα φόβου στα σχολεία, αποτέλεσμα του συνολικού νεοφιλελεύθερου νομοθετικού πλαισίου που δημιούργησε τις 2.500 διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών επαγγελματικής εκπαίδευσης και οδήγησε στο κλείσιμο 102 ΕΠΑΣ, 4 τομέων και 15 ειδικοτήτων ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, τις διαθεσιμότητες 2.000 σχολικών φυλάκων και 1.000 διοικητικών των Πανεπιστημίων, τις 4.000 υποχρεωτικές μετατάξεις καθηγητών ειδικοτήτων από δευτεροβάθμια σε πρωτοβάθμια με παράνομες διαδικασίες-εξπρές, την πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών πριν αποφασίσουν απεργία λόγω της αύξησης του διδακτικού τους ωραρίου, τις υποχρεωτικές αργίες κ.λπ.
Και όλα αυτά εξελίσσονταν σε ένα τοπίο ζοφερό για την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό: ήδη από το 2011 είχαμε 2.000 καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση δαπανών Παιδείας κατά 35% (2009-2014), μεταφορά εποπτείας ιδιωτικών σχολείων στο υπουργείο Εμπορίου, τράπεζα θεμάτων κ.ά.
Αυτό λοιπόν ήταν το τοπίο στον εκπαιδευτικό χώρο το 2015 όταν έγινε η πολιτική αλλαγή. Και οι εκπαιδευτικοί, δυστυχώς για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, δεν ξεχνούν.
Με τον νέο νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή για τις υποστηρικτικές δομές εκπαίδευσης καταργήθηκε η τιμωρητική ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (Π.Δ.152/13) αλλά και όλο το μέρος του νομοθετικού πλαισίου που αναφερόταν σε αυτήν καθώς και στην εξωτερική κατηγοριοποίηση των σχολείων (ν. 3848/10, ν. 4142/13, ν. 3679/10), όπως και ο νόμος ν. 4024/11 που έχει ήδη καταργηθεί από το 2015.
Αντί αυτών καθιερώνονται ο συλλογικός προγραμματισμός και η ανατροφοδοτική αποτίμηση από τον σύλλογο διδασκόντων, αξιοποιώντας τα πορίσματα των συνεδρίων της ΟΛΜΕ (8ο συνέδριο) και της ΔΟΕ (12ο εκπ. συνέδριο) και η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης, που θα παίζει ρόλο στην επιλογή τους, με ταυτόχρονη αξιολόγηση από «τα κάτω» που καθιερώνεται για πρώτη φορά, όπως και το όριο των δύο θητειών στην ίδια θέση στελέχους.
Παράλληλα καθιερώνεται ένα σύνολο υποστηρικτικών δομών στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση βασισμένο στη συλλογικότητα και τη διεπιστημονικότητα, την ενίσχυση της παιδαγωγικής αυτονομίας και της δημιουργικότητας των εκπαιδευτικών.
*Ο Θέμης Κοτσιφάκης είναι εκπαιδευτικός
