“Η υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί υπόθεση Δημοκρατίας”, σημειώνει, τονίζοντας την ανάγκη για μια” σύγχρονη Τοπική Αυτοδιοίκηση - εργαλείο βιώσιμης ανάπτυξης, κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Εργαλείο δημοκρατικής, προοδευτικής, αποτελεσματικής διακυβέρνησης, με συμμετοχή των πολιτών, λογοδοσία και διαφάνεια, πέρα από μικροπαραταξιακά στεγανά και λαϊκιστικές πολιτικές δημιουργίας εντυπώσεων”.
“Η θητεία της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής την περίοδο 2014 – 2019, έδωσε έμπρακτο δείγμα του πώς μπορεί να ασκηθεί περιφερειακή διοίκηση με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης, οικολογικής ευαισθησίας, πολύμορφης (νεανικής, καινοτόμου, συνεργατικής) επιχειρηματικότητας, με τη συνδρομή των τοπικών κοινωνιών”, συνεχίζει η ίδια, υπογραμμίζοντας ότι “η Διοίκηση της Δύναμης Ζωής προχώρησε σε δύο μέτωπα: τις θεσμικές αλλαγές και τα έργα που αλλάζουν το πρόσωπο της Αττικής” και δίνοντας παραδείγματα των έργων της Διοίκησης της Δύναμης Ζωής “σε τρία κρίσιμα επίπεδα: υποδομών, κοινωνικής συνοχής, προστασίας του περιβάλλοντος”.
“Σήμερα, το διακύβευμα δεν είναι απλά η συνέχιση, η εμβάθυνση αυτού του έργου. Είναι να καταστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση εκείνος ο μοχλός μετασχηματισμού του τόπου στην κατεύθυνση της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης. Όμως τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης – με την ακύρωση στην πράξη της απλής αναλογικής και τη νόθευση έτσι της πολιτικής βούλησης των πολιτών -, είναι εξόχως αρνητικά. Αποτυπώνουν έλλειμμα δημοκρατίας, αδιαφάνεια, συγκεντρωτική λογική. Στοιχεία στον αντίποδα της σύγχρονης Τοπικής Αυτοδιοίκησης – πυλώνα Δημοκρατίας, συμμετοχής των πολιτών, κοινωνικής λογοδοσίας”.
Ακολουθεί το πλήρες άρθρο της Ρένας Δούρου στην εφημερίδα ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ:
Η υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί υπόθεση Δημοκρατίας. Η διαπίστωση αυτή, δεν είναι μεν καινούργια, ωστόσο σήμερα συμπυκνώνει τα κρίσιμα ζητούμενα που κρίνουν το παρόν και το μέλλον των πολιτών, των κοινωνιών. Το μεταναστευτικό / προσφυγικό ζήτημα, η κλιματική κρίση, η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελούν τις πτυχές μιας ενιαίας πρόκλησης. Της πρόκλησης μιας νέου τύπου διακυβέρνησης, σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό, διεθνές επίπεδο, μέσα από την εμβάθυνση της δημοκρατίας, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου.
Σήμερα, οι οικονομικές, τεχνολογικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές προτεραιότητες που επιβάλλει η 4η Βιομηχανική Επανάσταση, θέτουν επί τάπητος την ανάγκη για μια πραγματική Τοπική Αυτοδιοίκηση (και όχι ετεροδιοίκηση) με δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης. Μια σύγχρονη Τοπική Αυτοδιοίκηση - εργαλείο βιώσιμης ανάπτυξης, κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Εργαλείο δημοκρατικής, προοδευτικής, αποτελεσματικής διακυβέρνησης, με συμμετοχή των πολιτών, λογοδοσία και διαφάνεια, πέρα από μικροπαραταξιακά στεγανά και λαϊκιστικές πολιτικές δημιουργίας εντυπώσεων. Πέρα από τη σπατάλη δημοσίου χρήματος, κόντρα στη διαφθορά, κόντρα στις νεοφιλελεύθερες επιλογές που προβάλλουν ως πανάκεια τις άκριτες ιδιωτικοποιήσεις σε βάρος των δημόσιων αγαθών, είτε πρόκειται για την πρόσβαση στη δημόσια υγεία είτε στην κοινωνική προστασία. Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που λαμβάνει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων που αναβαθμίζουν την καθημερινότητα των πολιτών μέσα από σύγχρονες, φιλικές προς τον πολίτη, πράσινες υποδομές, διασφαλίζοντας την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Που λειτουργούν, in fine, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Ειδικά μάλιστα σήμερα, μια περίοδο κατά την οποία η πατρίδα μας, έχοντας αφήσει πίσω της, χάρη στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την περίοδο της επιτροπείας, η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να αναδειχθεί σε εκείνον τον παράγοντα που θα κάνει τη διαφορά, προτάσσοντας και υπηρετώντας το συμφέρον της κοινωνίας.
Η θητεία της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής την περίοδο 2014 – 2019, έδωσε έμπρακτο δείγμα του πώς μπορεί να ασκηθεί περιφερειακή διοίκηση με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης, οικολογικής ευαισθησίας, πολύμορφης (νεανικής, καινοτόμου, συνεργατικής) επιχειρηματικότητας, με τη συνδρομή των τοπικών κοινωνιών. Υπερβαίνοντας χρόνια θεσμικά ελλείμματα, δομικές δυσλειτουργίες και παθογένειες – κληρονομιές της, επί δεκαετίες, άσκησης της εξουσίας από εκείνους που θεωρούν εαυτούς εσαεί “νόμιμους διαχειριστές” της –, η Διοίκηση της Δύναμης Ζωής προχώρησε σε δύο μέτωπα: τις θεσμικές αλλαγές και τα έργα που αλλάζουν το πρόσωπο της Αττικής.
Έργα σε τρία κρίσιμα επίπεδα: υποδομών, κοινωνικής συνοχής, προστασίας του περιβάλλοντος. Για λόγους οικονομίας του χώρου, αναφέρω ενδεικτικά, την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου (κάνοντας πράξη την Αττική Ριβιέρα), τον υποθαλάσσιο αγωγό της Αίγινας, σειρά σοβαρών αντιπλημμυρικών έργων στο πλαίσιο συνεκτικού σχεδίου, το νέο περιφερειακό σχεδιασμό διαχείρισης των αποβλήτων της Αττικής. Τις δράσεις στήριξης των πιο αδύναμων συμπολιτών μας, όπως το πρόγραμμα “Ρεύμα για Όλους”, το πρόγραμμα διάθεσης ειδών λαϊκών αγορών σε ευπαθείς ομάδες, τη χρηματοδότηση 55 Κέντρων Κοινότητας, την ίδρυση του Κέντρου Logistics για τη στήριξη των δομών φιλοξενίας προσφύγων / μεταναστών.
Ιδιαίτερη θέση είχε κλιματική κρίση. Εκπονήσαμε την Περιφερειακή Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή σε σχέση με τη διαχείριση των υδάτων και την αντιπλημμυρική προστασία της Αττικής, διασφαλίσαμε την προστασία των υγροτόπων της, καταστήσαμε την Περιφέρεια εταίρο στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Life για τη διατήρηση και διαχείριση των περιοχών του δικτύου Natura 2000. Στο πλαίσιο των στόχων του “States & Regions Alliance -The Climate Group”, η Αττική δεσμεύθηκε να συμβάλλει στην τεράστια προσπάθεια για τη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Καταφέραμε έτσι η Περιφέρεια να έχει σοβαρά, μετρήσιμα αποτελέσματα (υπερβαίνοντας μάλιστα τους στόχους) για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.
Σήμερα, το διακύβευμα δεν είναι απλά η συνέχιση, η εμβάθυνση αυτού του έργου. Είναι να καταστεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση εκείνος ο μοχλός μετασχηματισμού του τόπου στην κατεύθυνση της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης. Όμως τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης – με την ακύρωση στην πράξη της απλής αναλογικής και τη νόθευση έτσι της πολιτικής βούλησης των πολιτών -, είναι εξόχως αρνητικά. Αποτυπώνουν έλλειμμα δημοκρατίας, αδιαφάνεια, συγκεντρωτική λογική. Στοιχεία στον αντίποδα της σύγχρονης Τοπικής Αυτοδιοίκησης – πυλώνα Δημοκρατίας, συμμετοχής των πολιτών, κοινωνικής λογοδοσίας. Επιστρέφουμε έτσι στις λογικές του παρελθόντος, αυτές ακριβώς που καταδίκασαν την πατρίδα στην ηθική, πολιτική και οικονομική χρεοκοπία. Επικίνδυνες λογικές, όχι για μια περιφερειακή παράταξη ή ένα κόμμα, αλλά για την πατρίδα. Λογικές που οφείλουμε να αντιπαλέψουμε όλες οι δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις στο πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το πεδίο ενός θεμελιώδους θεσμού δημοκρατίας. Ακριβώς ό,τι απεχθάνεται σήμερα η νεοδεξιά, συντηρητική, αυταρχική κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
