Το 2020 υπήρξε το θερμότερο έτος που έχει ποτέ καταγραφεί στον πλανήτη, σύμφωνα με την NASA. Φαινόμενα όπως η παρατεταμένη ξηρασία σε περιοχές της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης τα τελευταία έτη επιβεβαιώνουν την ένταση και έκταση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.

Οι μεσογειακές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, βρίσκονται ιδιαίτερα εκτεθειμένες στις σφοδρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις που θα προκαλέσουν η ξηρασία και ερημοποίηση. Παρά ταύτα, το θέμα αυτό δεν έχει αναδειχθεί επαρκώς τόσο στη δημόσια συζήτηση όσο και στην άσκηση πολιτικής.

Το κείμενο εργασίας που δημοσιεύει το Παρατηρητήριο Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΕΝΑ, παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά των ξηρασιών/ερημοποιήσεων και τις πολυδιάστατες επιπτώσεις τους, καταθέτοντας προτάσεις πολιτικής για την αντιμετώπιση των επικείμενων και σοβαρών αυτών απειλών. 

Είναι μια μελέτη του Χρίστου Τσαντήλα, Δρ. Γεωπόνου – Εδαφολόγου, πρ. Τακτικού Ερευνητή του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. και Διευθυντή του Ινστιτούτου Χαρτογράφησης και Ταξινόμησης Εδαφών (σήμερα Ινστιτούτο Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ):